Alle inzendingen over Achter glas

handjes achter glas ogen zoeken meer contact dichtbij op afstand…

miljoenen druppels manifesteren zich hier optocht achter glas…

Model achter glas bevriest ondanks minirok toch niet helemaal…

bezigen zich intussen met de dingen die van alle mensen wereldwijd de harten en hoofden verontrusten om die en wat hen het liefste is in plaats van te leven achter glas zou ik bij hen en buiten willen zijn om hand in hand applaudisserend de overwinning samen daar te vieren op dat wat mensen dodelijk vervalt…

Daar ligt oma achter glas ik wou dat er geen Corona was we schrijven woorden op het glas door Corona sterkte lieve oma.…

gezichten achter glas ansichtkaarten als vlekken op het behang tulpen in een vaas patience en de klok die het vertikt…

Ook ik ben zeer begaan met het klimaat Maar deze actie was beslist foutief Ik heb Het Meisje met de Parel lief Het werk bekladden was een dwaze daad Ik was geschokt dus mijn reactie was: ‘Toon ook respect voor meisjes achter glas!’…

bestaat er iets mooiers fluisterde de wind in haar krullende haarbos dan hier te zitten in een bijna lentezonnetje en warm te worden achter glas……..op een terras…

Achter glas zingen duiven in de regen, wassen kroonblaadjes zich in stilte.…

wuivend achter glas met sterretjes in d'ogen verwacht oma ons. ************** in jouw warme schoot smelt mijn ijsberghumeur steeds als sneeuw voor de zon. ************…

Jouw foto op de tast Naast twee rode rozen Een zwart lijstje er omheen Zelf uitgekozen De rozen verwelkt Ze hangen gebogen Al tijden het Scharlaken verdrogen Jouw ogen, jouw glimlach Gevangen achter glas Jouw parfum, jouw lippen Nooit meer zoals het was.…

Je blijft altijd wie je was In een lijstje opgesloten Een tafereeltje achter glas Waar zetten we jou neer? Het beeld dat achter blijft Ergens ver op zolder Of dichtbij in mijn hart…

Ik houd van de muziek van Bach en Händel Al wordt die nooit gedraaid door de dj’s, Maar die zitten gelukkig, naar ik lees, Nu achter glas en achter slot en grendel. Vandaar het ernstige verzoek van mij: Laat die muziekbarbaren nooit meer vrij!…

laat haar niet verschuilen achter glas waar de scherpte van herinnering in haar ogen te lezen was laat haar vrij de rug weer keren naar dat stukje lach dat je ooit in haar ogen las…

In de trein achter glas brandende zon als zomergast van stilte naar hitte coupé een droogboeket verschoten rood 'n hart als blanco kaartje waarschijnlijk voor een vergeten moeder…

Je plukt je vogels uit de lucht één voor één in harde lijnen op papier en kust ze zachtjes met je penseel om ze te kleuren Dan laat je ze vrij aan de muur, hoog bereikbaar achter glas en niet te vatten…

Druppels op de ramen, Ze tekenen mijn beeld, Het leven achter glas, Het laat mij onbedeeld. Mijn hoop en m'n verwachting, Hun zonnig zomerlied, Onzichtbaar in je ogen, Ik zie, Ik zie wat jij niet ziet.…

Ze zitten vol bravoure in hun blik of achter glas Maar eenmaal in de pan dan is dat stoere snel verdwenen Dan willen ze alleen maar terug naar mamma in de kas Dan schijten peulen peulen en dan zweten penen penen…

Bang voor mezelf daarom schuil ik in een naam bang voor de woorden die onthullen wie ik ben daarom schrijf ik ze onbegrijpelijk mooi achter glas bang voor de ander die me zal zien in mijn ware gedaante en uiteindelijk leest onder mijn echte naam…

Ik heb deze ochtend in jouw armen gelegd verwonderd over zoveel schoonheid lachen ogen spontaan geluk achter glas tracht ik weemoed te vangen doch het vlies te dun om zelfs maar broos te zijn laat zich net niet vastleggen…

‘U ziet hier achter glas tentoon gesteld Een kaart die men nog kent uit vroeger tijden Het einde viel helaas niet te vermijden Wel jammer, maar hij kostte teveel geld’, Zo sprak hij en hij keek het echtpaar aan Dat hij die middag voor zijn neus had staan…

alsof het er niet toe doet glijdt het voorbij, rent weg verbergt zich in de brij van niet meer weten meten stappen steeds dezelfde pas het gras is groen, maar wat nu als verborgen achter glas de wijdste blikken er nu ook niet meer toe doen?…

Ik wil geen boormachine met tekort snoer Geen boortjes alle maten om ongebruikt te laten Geen pluggen en haken die snel zoek raken Geen nerveuze bel achter glas van een secuur waterpas Ik wil graag een helpende buur voor een gaatje in de muur!…

Grijs wit-glimlachend staat hij daar -achter glas- mijn vader hoe verder ik van het raam weg moet temeer komt hij me nader vermoeid beweegt hij beide handen en ik denk dit is de laatste keer een zaaiend grijs geschenk ------------------------- uit: 'Schiereiland', 1979.…

raak weergegeven op het doek alsof hij tederheid voor eeuwig wil behouden zelfs achter glas zijn de meisjes nog zó kwetsbaar dat ik als vanzelfsprekend een stapje terug doe…

Achter glas verscholen, het zeurende geluid. Het raam staat niet open, maar maakt in dit geval niets uit. Ramen zijn geen hinder, en muren even min. Ik zit achter mijn boeken, maar heb nu echt geen zin. Ik kom niet verder dan regel 1, en denk ook niet dat ik het halen ga. Door dat ontzettende rotgeluid van die vreselijke WVK.…

als ventje van acht stond ik met mijn neus gedrukt tegen de ruiten kinderdromen achter glas waar ik mij blind op staarde in winkels vol bijeengepakt het gaf eigenlijk geen pas destijds doch met een soort van zelfkastijding bood ik weerstand aan verleiding... toch keek ook ik reikhalzend uit maar rekende op niets…

verberg je maar in de hel van koude woorden achter glas van twee maal twee maar toch beschermd tegen zijn wrok het hemd is nader dan de rok maar jij betrok mijn beeld voor altijd onverdeeld in schuilkelders vol zand het is de tijd die aan mijn hand dit leven kwijt aan jouw verstand…

sasabonsam sidderaal sis geruisloos achter glas bied een inkijk in je ingewand je gelaat in koffiedik jij onverlaat zilte weg loop dood je huis op straat praat ons na eshu-gba-yi-la god met streken wees genadig…

de kinderdromen achter glas waar ik als kind mij blind op staarde in winkels vol bijeen gepakt het gaf eigenlijk geen pas en met een soort van zelfkastijding gaf ik weerstand aan verleiding toch keek ook ik reikhalzend uit maar rekende op niets…