Alle inzendingen over Als ik had gekund.

een moord gepleegd op wat had gekund en wat had gemoeten rest mij niets dan rouw…

Elk verhaal is waar, ergens ter wereld, en hier -- had het ook gekund.…

hij zag een koe en idolaat sprong hij over het prikkeldraad een sprong die hoger had gekund want nu is hij een os het rund…

Had gekund Een ander gezichtspunt. Vaak blijkt Uit hoe je het bekijkt Vormt je standpunt. Misschien Eens met andere ogen bezien.…

lipstick op het bevingerde glas, soms te vol om leeg te raken en na de goot volgt een nog diepere plas, waarin het genot door bijsmaak is verbitterd, al pratend je stem verloren van hoor en wederhoren, in een geveinsde eenzaamheid, het was kop of munt, ik koos voor de onderkant verborgen in het wezen van een kus als ik had gekund…

ik droomde dat ik weer kon wat ik heb gekund dat ik weer wist wat ik heb geweten ik droomde dat ik weer zag wat ik heb gezien dat ik weer voelde wat ik heb gevoeld ik droomde dat ik terugkeerde naar alles wat ik heb gekend toen werd ik wakker en ik wist dat is geweest…

ik droomde dat ik weer kon wat ik heb gekund dat ik weer wist wat ik heb geweten ik droomde dat ik weer zag wat ik heb gezien dat ik weer voelde wat ik heb gevoeld ik droomde dat ik terugkeerde naar alles wat ik heb gekend toen werd ik wakker en ik wist dat is geweest…

tijd verlengd tussen twee vingeraanslagen door wordt het niemandsland flexibel en plooibaar verbreekt tussen de verleiding door, gespiegeld in stromend water, niets is krachtiger dan een voorstelling van een geschreven dialoog in meerdere strofen voor zijn brug werd opgehaald, zette hij zijn allerlaatste punt als hij dat had gekund…

Ik heb vandaag op het weer gekeken Het had echt niet Hollandser gekund Er werd gewoon met meteorologie gestunt Tussen buien door is het droog gebleken. In de Bilt sprong men ook een gat in de lucht Eindelijk zo af en toe gelijk hebben ze verzucht.…

Een nieuw begin, een nieuwe start, het had gekund, met heel mijn hart Alles vertellen, totaal open zijn, eerlijk alles op tafel, al doet het pijn Dan ben je vrij, in houden van, dan is er fundering, die het dragen kan Alles kunnen zeggen, erop vertrouwen dat dat kan, dat is totale openheid, DAT... is houden van.......…

‘Had u dit ook gekund,’ meneer Cohen? vroeg men aan Job op vriendelijke toon ‘Welnee,’ zei hij, ‘want ik ben zo’n persoon die stapjes terug doet voor de coming man Ik kan op tijd vertrekken als het moet Daarin ben ík nou weer verrassend goed!’…

en niet gekund, onbezoldigde daden hebben geen afkomst doch mijn geest regeert als een vorst over al mijn zonden, gepleegd uit het verzet tegen al het onmenselijke waar het begrijpen geen finish kent, laat staan het ontknopen van eenvoud met een sprankje hoop god en vaderland, ik spuug vertekst op deze grammaticale verworvenheid…

Er zijn van die dagen waarin je een glimp opvangt van wat had gekund, en je je afvroeg...…

Jouw brief laat ik gesloten tot hij te oud is om nog in te willen zien dat het anders had gekund: uitgesproken wat er is gebeurd in mij Ik vind niet wat jij vindt van mij ik vind alleen jou in mij Ik zie niet wat jij ziet in mij ik zie alleen jou groeien in mij maar dat houd ik voor mij…

Had ik dat niet gekund, dan had ik nooit kunnen verhalen van hoe te pletter slaan voelt. Was ik te licht bevonden voor de zwaartekracht, dan was ik verdampt of verwaaid, nog voordat de aarde ooit mijn deel zou zijn.…

Een kindje krijgen is onze grootste wens Een kindje krijgen dat wil toch ieder mens Een kindje krijgen misschien is het ons niet gegund Een kindje krijgen het had toch gewoon wel gekund Een kindje krijgen is nu niet meer aan de orde Een kindje NIET kunnen krijgen we wisten niet wat we hoorden…

Had het anders gekund? Toch eens in de geschiedenis wroeten…

Een stofdoek, dat had dan weer wél gekund.…

enkel in luier gekleed zittend aan een te grote tafel waaronder zijn beentjes vrolijk bungelen speelt hij Risk voor ontbijt één groot Rusland is wat hij maar al te graag verwezenlijkt gretig stapt hij in te grote zevenmijlslaarzen de kamer rond tegen zijn verlies kunnen, heeft hij nooit gekund…

ook later liefje als ik er niet meer maar toch nog iets voor jou mag zijn zal ik je in onsjes laten weten dat als het had gekund ik jou nooit had verlaten dat ik nog steeds bij je ben in een windstreling over je wang die ene regenspetter in de zon het plaagstootje in je zij, weet je misschien komt het wel van mij een teken hoe klein…

Dit heb ik maanden niet gevoeld, niet gekund, niet toegelaten. Het gevoel weer vrijheid te hebben gevonden, wat een opluchting! Iets wat ik niet meer voor mogelijk hield. Ik mag, ik kan, ik durf weer, mezelf te zijn! Te vertrouwen op mijn eigen gevoel. Durven dromen van eindeloos veel mogelijkheden. Ik zie de zon! Eindelijk..…

hier had een bos kunnen groeien gewoon, op het slagaderlijke veld het had gekund er had een beuk kunnen staan een berk geen klaprozen op hellend vlak er had een vogel kunnen vliegen in lucht vervuld van aarde alsof geen zwaartekracht bestond de sleet van korrelig stof heeft huid en kruid omwoeld er had nog een hart kunnen slaan…

Ik sta op de plek van jou en mij maar ik ben nu alleen ondertussen rook ik mijn sigaret om daar mee maar samen te zijn Deze plek, het was van ons maar jij bent er niet, ik voel je niet ik blaas mijn rook uit die vervliegt met de wind Het had nooit gekund maar toch had ik de hoop dat ik je toch maar even zou zien de gedachten…

Rammelende munten draag ik onmogelijk formaat ik ben niet blind genoeg te voelen welke waarde zie te weinig ongewapend met het oog ik raad vertrouw de andere kant waarvan ik klant ben obstinaat omdat men dofheid baarde met de komst van deze munt een klinkend onderscheid had voor het zelfde geld ook wel gekund…

Alles wat je niet hebt gekund Alles? Alles wat je niet werd gegund Gun hen twijfel Gun hen fouten Gun hen spijt Gun hen de sensatie Van een nieuwe generatie Gun de jeugd Hun eeuwigheid…

Dat huis, dat lichaam, gelegen aan kruispunt van onoverzichtelijke wegen,maakt geen verschil in de gelegenheid, het zijn de keuzes waarmee de paden zijn geplaveid, het had niet anders gekund.…

Het was laat in het jaar ach eigenlijk bedoel ik eind november de negenentwintigste als ik het wel heb zo om een uur of vier in de middag (op de minuut af weten is moeilijk zowel van tevoren als achteraf slechts tijdens had het gekund maar ik lette niet op de tijd) toen van de witte roos het laatste blaadje losliet en neerwaarts warrelde…

De stilte is killing Ik voel me alleen Je zei dat je ging Ook waarom en waarheen Daar had ik begrip voor Het was je gegund Maar de toekomst voor ons Had toch beter gekund Dus heb jij momenten Met het zelfde gevoel Dan is voor ons beiden Het ultieme doel Om samen te zijn Voor de rest van ons leven Want besef het maar goed Het leven duurt…

dat had ook nooit gekund want ze rookte sigaren dikke sigaren, en dat viel op want zij was klein en mager heel mager en klein wij noemden haar moe ze was de grootmoeder zonder kleinkinderen het gaf niet, ze had ons de straatkinderen die haar sigaren zagen roken en haar moe noemden moe en haar hond die had ze wel, een hond haar…

terugkijkend op al die voorbije jaren vraag ik me af waarom hun zo deden en waarom ik er zo op reageerde waarom hebben we gedaan wat we deden had het anders gekund of zelfs gemoeten hadden we het een of ander mogelijk kunnen beïnvloeden of zijn we zo uit het ei van ons verleden gekropen zoals moest en is alles volgens het script…