Alle inzendingen over Anne Frank

De jaren Zijn geteld De Anne Frankboom Is geveld De natuur heeft Zijn eigen wetten Dat de boom Niet meer leeft Hebben mensen Niet kunnen beletten Het regime Had zijn eigen wetten Dat Anne Frank Niet meer leeft Hebben mensen Niet kunnen beletten De jaren Zijn geteld Anne Frank Is nog steeds Een held…

Een stormwind raasde door Amsterdam en knakte de boom van Anne Frank. En ziet, daar herrees Hollands koopmansgeest : bied dus royaal voor wat schors of een rank !…

Maar goed dat Anne Frank niet heeft geweten Dat zij toen van haar knikkers afscheid nam, Omdat er, zacht gezegd 'iets' tussenkwam, Zou Anne ooit die knikkers zijn vergeten? Die knikkerende Anne op dat plein, Wat doet zo ’n foto achteraf nog pijn.…

Ik heb geen zin in Salman Rushdie's "Woede" En verder heb ik alle boeken al: Ik kijk tevreden naar mijn boekenplank, Naar al mijn Ludlums en naar Anne Frank.…

Het is breeduit gemeld op de teevee En vette koppen stonden in de bladen Dat Anne Frank haar schuilplaats is verraden Door een der leden van de NSB. Het nieuws dat ons aandachtig bezighoudt Is dikwijls zeer bekende kost en oud.…

Het is toch godsgeklaagd en ook schofferend Dat het alwéér ontspoorde Duitsers zijn Die Anne Frank zien zitten op hun trein Haar zo ten tweede male deporterend Moet nu haar naam verdraagzaamheid behelzen Dankzij die dodenrit naar Bergen-Belsen?…

Het stukje privacy dat Anne Frank Voor eeuwig met wat lijm dacht af te dekken Valt tegenwoordig moeiteloos te hacken, Maar moest dat nou zo nodig van de plank? Ontzettend knap dat dit nu is ontdekt, Maar dit heeft niks te maken met respect.…

De meest besproken boom van alle bomen, De boom van Anne Frank, gaat nog niet plat. Het was haar laatste uitzicht op de stad En stel nou eens dat zij ooit terug zal komen: Heel Amsterdam zal anders zijn dan toen, Alleen die ene boom is nog steeds groen.…

Een grote kastanje in oud Amsterdam heeft Anne Frank inspiratie gegeven waardoor hij tijdens haar onderduik leven de plaats van een vrijheidssymbool innam. Nu wil men niet dat deze boom wordt geveld is dat wegens Anne of wegens het geld.…

'Ik heet Anne Frank En hoop eens beroemd te zijn', Zei ze, zich niet bewust, Dat B. geen dromen kent, maar enkel pijn. Een reisgenote, die het einde Van de oorlog niet haalde. Maar toch voortleefde in een dagboek, Die haar droom zo treffend vertaalde.…

Dan gaat voor mij dit tijdelijke Lijden op in het grote lijden Dan is mijn lijden slechts Een schriel aftreksel En heb ik het moeilijk Dan denk ik aan Anne Anne Frank en/in haar lockdown Achterhuis een paar straten verder dan die van mij 'Blijf thuis is de slogan' Ik blijf gehoorzaam vrijwillig thuis Anne moest wel thuis blijven…

… In Houston (USA) overleed de schrijver Jan de Hartog, die in eigen land nooit de literaire erkenning kreeg die hij verdiende, hoewel hij – na Anne Frank – de meestgelezen Nederlandse schrijver was ……

Meedogenloosheid en medelijden Kunnen contradictoir in het hart bestaan Elkaar complementair tegenstrijden Wij zijn onszelf contrair toegedaan En een enkele Anne Frank ontroert ons meer Dan alle gezichtslozen die net zo leden Uit een reflexmechanisme van afweer Waarmee we ons pathos overreden In veinzen zijn wij uiterst bedreven En…

Drie kleine vogels vallen uit de boom, die Anne Frank ooit nog bekeek. Tranen in de hemel; een akoustische gitaar die galmt. Op het grote scherm, vanavond, de zonden van een martelaar. Het rode gevaar dat net niet kwam. En daar, tussen atheisme en harde wetenschap: jij. Jij bent alles.…

Toch voelde ik me als Fries er wel thuis nu kan ik er alleen nog maar aan denken, maar ik heb mijn hart verpand aan het grachtenpand van Anne Frank want dat maakte toch de meeste indruk. Nu schrijf ik met een mevrouw uit Amsterdam en zij kan heel mooi dichten en daarom schrijf ik nu dit gedicht voor haar.…

Ik breng in mijn herinnering uit dank die fotografische naklank van Anne Frank.…

‘Ik zal hoop ik aan jou alles kunnen toevertrouwen’ Je eerste zinnetje; het dagboek is rood-wit geruit de troost in ’t Achterhuis, de enige die jouw geluid begrijpt, geen ruzie maakt, zoals de beide vrouwen om niets en al die ‘grote’ mensen halen altijd ouwe koeien uit de sloten, vinden je brutaal en een flapuit Anne Frank, je liefste dromen…

Frank trotst alle eeuwen Snel uit jogging en kleedje aan Vinnig parkietje fluistert In twintig tinten ...…

Frank 1929 – 1945)…

Frank "Denk aan alle schoonheid die er nog is en wees gelukkig" dan is leven zoals het is…

Je zou hem geen stuiver geven als je niet wist dat hij een expert is op het gebied van Anne Frank, WOII en Mokum als je niet wist dat hij bezoekers rondleidt in de Hollandsche Schouwburg delinquenten met een taakstraf begeleidt publiek om zijn vingers windt wanneer hij de microfoon ter hand neemt om het leven te bezingen.…

(voor Ides Krill) De vlaggen staan halfstok en ik fiets langs de stek van Anne Frank's boom, die aardig begint te groeien. Gouda ligt bezaaid met de Stolpersteine van Gunter Demnig en de meesten heb ik wel gelezen.…

Hemelsbreed gezien is er op pakweg 250 meter een witte paardenkastanje geplaatst, een zaailing van de boom, die door Anne Frank zo gekoesterd werd, terwijl haar leven gekooid was in het Achterhuis. Ik ben er na de presentatie gaan kijken en ik zag dat de boom al redelijk groot was, terwijl ik een stekje verwachtte.…

( voor Judith Herzberg ) Dichteres zonder weerga, zonder schijnvertoningen, een ziel zo mooi als Marilyn Monroe op haar beste poses, als Anne Frank in dat vernederende, uiterst beklemmende verstophuis, moedig de pen hanterend als vreedzaam wapen, maar effectiever dan heel het Duitse wapenarsenaal.…

Zij straalt openheid en vrijheid uit die kostbaar wordt beheerd; hetgeen aan haar voorzijde mede door het bronzen beeldje van Anne Frank wordt gesymboliseerd.…

Frank verraden, dus kan ik het wel schudden, want zijn strakke gelaat kookt van projecterende, blinde, fanatieke woede'.…

Frank in het Achterhuis De angst die zij en haar familie hadden in een nooit veilig thuis Vele Arnhemmers liepen met hun hele bezit naar Friesland en Groningen Zij moesten huis en haard verlaten dat was een deel van de verordeningen Ik heb vrienden waarvan de familie nooit uit de oorlog is teruggekeerd En hun hele leven zijn getraumatiseerd…

Maaren Sponnen zij op de valreep hun laatste garen Echter Heer wat heeft het hen gespeten Zij hadden de maat zo nauw niet gemeten Gestrikt voor het stroppen met een molensteen En kwaadschikse pakken gingen ze heen Waardoor heel het adres op hun request Opgerold werd zonder reddingsvest Een laatste rondje ten bate van de verloren zaak En Anne…

ik heb ze aangeraakt - heel stil… gevoeld in weerwil van zoveel, van hoe een tere meisjesziel haar deel van leven opdroeg aan een boek elke deurkruk uit die tijd is nog op zoek naar vingertoppen en haar ziel haar opgesloten voetstap op de vastgelegde vloer valt weg in het à jour van dichtgeschreven dagen opgedragen aan het nu beseft…

toen ik jouw levende schrift in kleine woorden zag gebogen door de tijd van toen op los papier en zonder zwier in rood geruit geweten willen ze niets anders doen dan jouw geschreven hartenkreten tot ons brengen uit jouw nood…