inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 43.485):

Moedige heldin

(voor Hannie Schaft)

Bij iedere stap in de duinen van Bloemendaal
herinnerde je de inhumane bruten,
die je met een pistoolschot uitschakelden,
soms waren er meerdere schoten nodig
en ook die beleefde je opnieuw,
terwijl je inwendig het SD-hoofd
van Amsterdam, Willy Lages,
vervloekte

vanwege zijn besluit om je drie weken voor de bevrijding
maar even door zijn rancuneuze ratten te laten opruimen,

je zag opnieuw je verzetsvrienden dodelijk ineenstorten,
je voelde weer hun pijn, die weldra de jouwe zou zijn,
een haas schoot weg, je lachte wat, 'hij wel', dacht je,
'en ik heb voor niets rechten gestudeerd, want zie aan,
hier strompel ik zonder wederhoor door het duinzand
en die Maarten Kuiper heeft zelfs Anne Frank verraden,
dus kan ik het wel schudden, want zijn strakke gelaat
kookt van projecterende, blinde, fanatieke woede'.

Na een schampschot zei je kloekmoedig 'Ik richt beter!',
wat de psychopathische sadist Maarten triggerde om zijn
automatische wapen op jou leeg te schieten.

Drie jaar later kreeg hij terecht de doodstraf.

Ik herinner me hoe ik in Jeruzalem in het Holocaust-museum
jouw gedenksteen heb gestreeld en hoe ik me EEN met jou
voelde, zo ver weg van Nederland, maar sterk bewust van
jouw heroïsche levensdaden en je tragische verscheiden.

Je hebt voor eeuwig een plek in mijn hart.
Je hebt Nederland bevrijd van onmensen.
Je bent onze Jeanne D'Arc.
Mijn diepste respect heb je.
Oerlieve Hannie.

Schrijver: Joanan Rutgers, 11 mei 2012


Geplaatst in de categorie: idool

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 360

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)