Netgedichten

netgedicht (nr. 34.802):

Anne Frank

‘Ik zal hoop ik aan jou alles kunnen toevertrouwen’
Je eerste zinnetje; het dagboek is rood-wit geruit
de troost in ’t Achterhuis, de enige die jouw geluid
begrijpt, geen ruzie maakt, zoals de beide vrouwen

om niets en al die ‘grote’ mensen halen altijd ouwe
koeien uit de sloten, vinden je brutaal en een flapuit
Anne Frank, je liefste dromen: je verhalen komen uit
schrijfster zijn en meer zien dan een meter blauwe

hemel, waarin zeker Iemand jullie even is vergeten
Twee jaar van je leven opgesloten en dan wensen
minder ‘bundel tegenspraak’ te zijn, steeds te weten:

naast die drukke, lichte Anne, is er nóg een binnenin
die ‘zou je kunnen zijn als er geen and’re mensen
in de wereld zouden wonen’, je allerallerlaatste zin