Alle inzendingen over Anton

je gaan nu, In liefde, met de vlucht Van de vogels mee Rechtstreeks de hemel In, waar jij net als zij Niet hoeft aan te kloppen, Net als zij niet in De rij hoeft te staan, Want een engel met Zo'n groot hart als jij Hoeft niet te wachten Bij de hemel in de rij RUST ZACHT ANTON…

Voor Anton Kind van God worden Jij en ik genoemd, Net als je zusje zijn we Voor altijd geborgen In Zijn liefde, Licht dat nooit ophoudt Met stralen, met Zijn mantel Beschermt Hij ons, Zoon die Evengoed voor ons Een broer kan zijn…

De slanke blondine links van mij, zag ik nu, had op de achterkant van haar nek, over de volle breedte, een tatoeage: Anton stond er, in schoonschrift tussen, twee hartjes in. ---------------------------------- uit: 'Varkensroze ansichten', 2003.…

Lezers zoeken iemand om in uit te rusten, schrijven Anton, jij. ------------------------------------------- ‘Meten & Wegen’ werd geschreven naar aanleiding van het afscheid van Anton Korteweg als directeur van het Letterkundig Museum en verscheen in het eerste nummer van De Gids van de jaargang 2010.…

Spelenderwijze vermengen zich kunstwerken van tekenaar Anton Pieck met de adem van Charles Dickens' boeken.…

Een moeder aan haar oudste zoon Voortijdig mij voorgegaan Die uit mij geboren was: Weet dat het goed is, Eind aan lijden en pijn, Adem die steeds moeizamer Zijn weg naar binnen vocht - Heb die me lief was laten gaan, In liefde, in vrede, Maar zie elke dag je lege plaats; Heb er vrede mee dat jij Er niet meer bent, Er niet meer…

bent Heb je nog nooit tegen mij Of tegen wie ook gelogen RUST ZACHT ANTON, WEET DAT HET MORGENROOD OP JE WACHT…

Kasplant zo liefdevol Verzorgd, zo Zorgvuldig opgekweekt, Toch teer geworden Met de tijd en geleidelijk Aan van ' t leven losgeweekt Met liefdevolle wensen opgedragen aan Anton van der Giessen…

Voor Anton Licht dat in ontelbare Kleuren uiteen barst, Dwars door het donker heen, De nacht verjaagt tot Achter de horizon En met de saaiheid van Alle dag korte Metten maakt, Vreugde die voor Het oprapen ligt Het nieuwe leven wacht…

Olympisch gouden Anton Geesink met een tiende dan als judo graad; was een judo stimulator die in wezen, heeft bewezen dat er ook een gouden carrière na de actieve sport bestaat.…

Anton Teuben ziet ze dikwijls vliegen Maar hij heeft inmiddels een dikke huid Het land is nu klaar voor een nieuw geluid Hij zal het volk niet langer bedriegen Het mooie Den Haag wordt steeds maar viezer Hoogste tijd voor de zwevende kiezer De nieuwe partij van ufoloog Anton Teuben, Souverein Onafhankelijke Pioniers Nederland (SOPN),…

. ------------------------------------------------------ uit 'Voor de goede orde' van Anton Korteweg…

Of zou ik Anton Geesink kunnen bellen Dat hij de Winterspelen uit moet stellen?…

Of zou ik Anton Geesink kunnen bellen Dat hij de Winterspelen uit moet stellen?…

het Binnenhof is wit en sprookjesachtig tot vreugde van een enthousiast publiek Japanners schieten, alles is hier prachtig, alweer een digitale Anton Pieck haast verveloos, maar zeker schilderachtig betovert ons de koude politiek…

Bloem, Albrecht Rosenbach, Lut de Block Anton Korteweg en Rien Vroegindeweij Hans Sleutelaar, Paul van den Hout, Bastet Dichterlijke namen vormen een sonnet…

Haast samen: Wally Tax en Anton Heyboer De een te jong, de ander oud genoeg Maar voor hen allebei nog veel te vroeg Om reeds te dienen als postuum kopijvoer Want afgezien van leeftijd of malheur Verliest de wereld weer een beetje kleur…

Voor Anton Missen doe ik Je nu al, Nog maar een Paar dagen ben Je bij ons vandaan, Ben je voor altijd Bij ons weggegaan, Lichaam van mij dat alleen Met gevoelens verder wil - Maar het gevoel kan Ik alleen voor de ander Zichtbaar maken met Woorden, alleen met De woorden van dit gedicht, Gevoel dat zichtbaar wordt…

We hebben muzikanten besteld maar kunnen we hen betalen? Geef ze maar thee .....Luister, de bomen vallen .....Heerlijk, het geluid van bijlen .....die de boomgaard kappen .....De tijden veranderen .....Speel! Ik wil het vieren! .....Dan kunnen jullie daarna vertrekken Ik weet het niet, ik wil weg Waarom zijn we zo oud geworden? Ik herinner…

Kwetsbaar je hand Scheef op het kussen gelegd Duim doelloos naar voren Vingers klein en teer Oogt je aandacht bevroren En lijk je in jezelf Te vondeling gelegd In liefde opgedragen aan mijn schoonbroer Anton, Stichting Hendrik van Boeijen, locatie Havelte.…

Decemberlicht overgiet, rijkelijk, panden en gracht Het lijkt me van 'n ansicht misschien Anton Pieck? Naar boven blikkend aan de lucht te zien: 't aloude spel van wolk en wak schaduw en licht Hier, in woorden -ingelijst- van m'n gedicht.…

Het heeft ze wel een lieve duit gekost Om Kroes en ook Corbijn te contracteren En haar als postzegel te gaan offreren Maar toch verwacht ik weinig extra post Want eer bewaart men Doutzen in haar velletje Dan haar te plakken op een kattebelletje…

bloemrijke woorden in harmonie met schurende feiten levendige taal een krachtig kleurrijk mozaïek brisant leed in duizend inktzwarte fragmenten uiteen gespat de scherven met zachte handen opgeraapt zorgvuldig opgeschreven…

ik ruik het zure zweet van oom Antoon de weeïge lucht van de rozenstruik ik voel het duizelend verdriet onder de ruisende bomen de bevende angst achter het masker van de lach ik hoor bijen zoemen onmachtig wonen we op uiteengescheurde planeten foto's zwijgen in zwart-wit…

(Onlangs is van Anton Korteweg een bundel verschenen met 40 kwatrijnen, getiteld ‘Voor mannen is het niet erg.’ In zijn omgang met het genre betoont de schrijver een grote souplesse!)…

Hoop gloort als Alles is verloren Lucht komt als Verstikking dreigt Niet altijd is hij verloren Die normaal gesproken zwijgt Diaconessenhuis Meppel, vrijdag 6 juli 2012 In liefde opgedragen aan mijn schoonbroer Anton van der Giessen, bewoner van de Sleutelbloem, Stichting Van Boeijen, Havelte, verzorgingshuis voor mensen met verstandelijke…

Ik zou wel in armoede willen leven, als jij maar weer de oude werd. Je pad glad strijken voor het moment dat je bij me terug zou komen zoals je ooit was, zoals je altijd bent geweest, de liefde van mijn leven die langzaam aan in de mist van het vergeten verdwijnt.…

wij waren er kind aan huis toen Anton Pieck in ons dorp ooit een sprookjeswereld schiep waar schoentjes dansen konden reusachtige paddenstoelen ons met speelse deuntjes verbaasden die pure verwondering voel ik nog steeds als ik ‘t kasteel van Doornroosje betreed waar ik m’n kindertijd verslond het jochie van toen pardoes weer…

vanuit zijn diepe zelf de wil tot schrijven om te verslaan wat er gebeurt in plekken waar de vrijheid niet gewoon is, men met kogels praat het leven niet als heilig wordt beschouwd niet zoals zijn achtergebleven familie thuis hij was de ogen van de wereld deed wat hij het meeste liefhad adrenaline schoot door zijn lichaam dag in dag uit…

Ze moeten zich eens vergeWissen dat hij is gekozen door publiek die het verschil ziet tussen Herman Brood en Anton Pieck.…