inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 57.186):

zwijgen

ik ruik het zure zweet
van oom Antoon
de weeïge lucht
van de rozenstruik

ik voel het duizelend verdriet
onder de ruisende bomen
de bevende angst
achter het masker van de lach

ik hoor bijen zoemen
onmachtig wonen we
op uiteengescheurde planeten
foto's zwijgen in zwart-wit

Schrijver: J.Bakx, 28 september 2015


Geplaatst in de categorie: fotografie

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 233

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
28 september 2015
Een zwijgen dat boekdelen spreekt waarneembaar door alle zintuigen ; prachtig gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)