Alle inzendingen over Bart Chabot

light verse normaal gesproken heb ik Bart Chabot best wel hoog maar zijn bewering dat de meeuwen een vliegbrevet hebben gaat mij wat ver vissen hebben toch ook geen zwemdiploma…

De baas der jury bij het Groot Dictee Wordt Dries Van Agt...al is hij drieëntachtig De Nederlandse taal is hij zeer machtig Voor Bart Chabot misschien nog een idee Spel...Gaza, Zionist of Palestijn De Punt, Molukker, Intercitytrein…

Daarom staat hij en twee anderen in mijn geheugen gebrand; niet als “Trio Me Reet” maar meer als “Trio Markant”… Jules Deelder, Herman Brood en Bart Chabot. Herman’s biografieën las ik relaxed aan een Grieks strand geschreven door Bart zijn bekwame schrijvershand.…

zat hij mooi gekleed aan de talkshow-tafel met als zeer grote steun, verdedigingslinie achter hem op rij het hele gezin Chabot zijn vader, zijn moeder, zijn drie broers het raakte zijn vader Bart meedogenloos de tranen vulde zijn ogen achter zijn bril ‘Dat het Splinter van binnen zo had getart’ dat verscheurde Bart nu van binnen en buiten…

jouw optimisme moet wel grenzeloos zijn tenminste zo lijkt het in je onmiddelijke omgeving is luidruchtigheid troef hangt de lach in de lucht met groteske gebaren ben jij het middelpunt in de vliedende kracht die leven heet...…

zal de stilte dalen nu je vaders verpletterende hand hebt vastgelegd je de genadeloze vonkenregen opnieuw weerstond inbond tot een boek je de gekartelde snapshots van toen ondertitelde met onverbloemde taal de stilte daalt neer als de gekwetste jongen zijn kinderen ziet en voelt hoe zuiver liefde is…

Ik wierp mijn koffer in de kuil en sprong hem na -- terug mijn jeugd in.…

die avond vertrok een auto richting snelweg & de honden blaften niet het dashboardvak was leeg op de kaart van W Europa na cassettes wij reden zwaar weer tegemoet tegenliggers voerden groot licht in de verte wij naderden de interzone niemandsland het grensgebied -------------------------- uit: 'Popcorn' 1981.…

Als een komeet verscheen hij aan de hemel En verdween uit zicht ---------------------------- uit: 'Genadebrood', 1993.…

disneyland paris bestaat vijf jaar er valt confetti uit de wolken we zitten aan de lunch in het new york hotel sebastiaan en ik lopen naar het buffet ik til het deksel op van een enorme vleesschotel - pap - vraagt sebas - is dat kip? van de damp beslaat mijn bril - that's duck sir - schiet een ober ons te hulp het tafelzilver hangt plotseling…

Die avond vertrok een auto richting snelweg en de honden blaften niet het dashbordvak was leeg op een kaart van west-europa na een pak tissues een aangebroken rol pepermunt er woedde koude oorlog in mijn hoofd we reden zwaar weer tegemoet tegenliggers voerden groot licht in de verte wij naderden de interzone niemandsland het…

de bomen bezemden, wild geworden, met hun wintertakken de wolken weg en even leek het of de hemel keukenzeil geworden was of een ijsvloer: de wereld stond op zijn kop hier voelde ik me om de een of andere reden nu eens buitengewoon prettig bij --------------------------------------- uit: 'De bril van Chabot', 2008.…

Omdat ik zoo leuk kommetaar ken geeven Dee ik ook deeze keer weer fleitig mee En heb ik bij ons nasjonaal diktee Op goedt geluk maar weer wat opgesgreven. En weer ware mein vouten niet te telle. Ik ken me eige naam nie eens goet spelle. Bard Sjabot…

Ik spoorde Bart nog aan van “HUP, BART, HUP!! JE MOET HET BESTE UIT JEZELF GAAN HALEN!!”. Bart stond daar op het podium te stralen, Een hooggeprezen lid van onze club. Omdat Bart deed wat ik hem zei te doen Voel ik me ook een beetje kampioen.…

Er kwam van vriend Bart een gelukstelegram met: 'Met mij gaat het goed. Kan niet beter. Gegroet.' Al een jaar woonde Bart bij Geerts vlam. Een baksteen met brief stuurde Geert: 'Toen je mij had getelegrafeerd, dat het goed ging, m'n Bart, viel een steen van m'n hart. Kijk, hier is-ie.' 't Was ongefrankeerd.…

met 35 jaar blijft Veltkamp ons verblijden na tegenslag in een slecht vorig seizoen wil onze bart liefst nog steeds hetzelfde doen in zijn sport "complex" zijn rondjes rijden bart velkamp blijft nog steeds naar de winst zoeken maar hij vergeet hem wel steeds te boeken…

bart en jitske jitske en bart zij vonden elkaar ergens in het westen troffen zij de liefde in elkaar zij - van capelle hij - uit zwijndrecht leren van elkaar hoe tot elkaar nabij geliefden kunnen zijn elke dag is een belofte van ‘nooit laten gaan’ elke dag is een ontdekking van niet geweten gevoelens bart en jitske jitske en bart…

De rug kromt zich wat ronder op de fiets, Pontoni en Bramati irriteren, zo’n tikkie tegen ’t wiel, wel twintig keren, Bart denkt ‘spaghettivreters’ … of zoiets Pontoni tikt dan nog een keer en ras geeft Bart een buitensporige dot gas en scheurt dan vlammend door de Brennerpas, althans als het niet in Atlanta was ...…

Zie 't snelsonnet van Bart Adjudant - ook wel B - "Lichte Gedichtendag twintig twintig twee" Ik groet u edel, Ivo, Frank en B Dat van uw vederlichte dichterszang De wijs niet moge raken in 't gedrang Van kwinkslag, lof der zotheid, lach en wee Ik groet u edel, Ivo, Frank en Bart Lag Middelburg maar in het Groene Hart...…

Bart wacht en tekent aan een nieuwe broek. Publiek verschijnt hier in de kleinste uren. Hoe kort ons scheppend ogenblik mag duren, het is genoeg, om dit cafébezoek voor altijd vast te leggen voor een boek dat later mijn geheugen bij kan sturen. Bart zal wel mooier worden met de jaren, zijn haar nog zwarter dan het nu al is.…

Viel Bart De Wever te zwaar op zijn lever ? Of kan hij als nar bij het Hof terecht ?…

Ook ditmaal bracht het originele snelsonnet van Bart Adjudant van 19 november mij op deze gedachten... Zouden die mannen echt 'wit' zijn, Bart - of toch gewoon blank?…

Bart De Wever is een fervente NVA-er hij heeft ook heel veel verstand kan brainwashen in groepsverband lult uit zijn nek als een echte bla-bla-bla-er hij belooft sterk... en hij vlooit maar zijn doelstellingen bereikt hij nooit...!…

Natuurlijk ben ik daar aanwezig want Die middag steun ik daar Bart Adjudant.…

Voor een diepgaande analyse van deze historische vergissing van de dames en heren van de Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek (een van hoog tot laag gekraakt essay vol familiegezwets), zij verwezen naar het snelsonnet van vandaag, van Inge Boulonois __________________________________ Ik ben Chabot in 't diepst van mijn gedachten…

De wereldbol is lek, net als de bal Die door mijn buurman ooit is ingepikt En daarna onherstelbaar lek geprikt, Maar toch is het geen identiek geval: Want als de wereld straks is leeggelopen Kun je niet bij Bart Smit een nieuwe kopen.…

De Belgische auteur Bart Moeyaert wint Astrid Lindgren Memorial Award en staat voor altijd op de wereldkaart twijfels kunnen nu de prullenmand in na zestien keer genomineerd te zijn erkend men, welk breed spectrum hij bestrijkt…

De veertigste editie van De Nacht (Die van de poëzie, zult u wel snappen) Doet ons reeds nu verrast naar adem happen Men heeft een indrukwekkend plan bedacht Er trekken 1000 dichters door het land Vandaag is een van hen Bart Adjudant…

't Is absoluut geen lichtgewichtendag Met zelfs - is hij een dichter? - Theo Maassen En onze 'snelsonnetter' Theo Danes Voor jullie dus respect, niets dan ontzag En veel genoegen bij het dichtplezier Op 't Amersfoortse podiumplankier!…

Dat is de nieuwe Light Verse Kampioen, Past ‘onze’ Bart dit keer die gouden schoen?…