Alle inzendingen over Bedankje

Ik wil je bedanken omdat je bent zoals je bent. Ik dank je ook voor al het goede in je hart. Het is de reden waarom ik niet zonder je kan. Het is de reden waarom ik van je hou. Voor mijn lieve Meisje. Peter.…

Een prachtmeid is ze onze Monique, ze schrijft als de beste, omdat ik haar af en toe " gebruik" als columniste van de lokale omroep, is ze nooit te beroerd om JA te zeggen. Als " dank" wilde ze een kreetje voor me schrijven, de tijd ontbrak net als de inspiratie, maar ik ben toevallig van juist DIE natie, dat het idee alleen me al ontroerde…

Een bedankje voor allen die hem misbruikten, gebruikten, leenden en uitleenden, opvraten en weer uitscheten, "dood" trapten en wegsmeten. Een bedankje voor allen die hem niet meer wilden of hoefden, niet meer smaakten noch proeften, verdwenen en niet meer verschenen.…

God, goede God, genadig, goedertieren Duizendmaal dank voor ’t scheppen van de Dieren God, vooruitziende God, vol pracht en gratie Dank voor ’t fantastisch Rijk der Vegetatie God, onvolprezen Wonderbaarlijk Wezen Ik dank U voor het wonder van ’t genezen En voor de hoogst verhevene prestatie Van de ingebouwde weefselreparatie God, die niet…

Of kan er geen bedankje af, doorvoede burgers en toeristen? Niet zo simpel te verwoorden, ethisch schroomvallig als we zijn. Wanneer men mij welwillend toeknikt, buig ik mij deemoedig over een ode. Daarmee bedoelend hoe toegewijd ik dit verzoek wil honoreren. De hoogste lof ontvangt de Heer vanuit de laagste regionen...…

het graaien zit bij velen in het bloed of is hen in hun jeugd diep ingeprent maar hoe dan ook: ze zijn eraan gewend en vragen zich nooit af: is graaien goed graaiflátie vinden zij dus heel gewoon zij worden dus bedankt door ons - met hoon…

Wanneer alles vanzelfsprekend is, wanneer men niet meer verrast opkijkt bij een attentie, wanneer men zelfs een bedankje niet meer door de strot krijgt, wanneer vanzelfsprekendheid een bijwoord verworden is, dan mensen, ja dan alleen is het in de gehele maatschappij, zo ontzettend mis.…

Geen bloemetje, geen hapje en geen drankje, ze kreeg bij haar vertrek zelfs geen bedankje.…

Verkreukel me maar gooi me maar weg, als oud papier onbelangrijk, niets om het lijf zonder bedankje of graag gedaan zonder een enkele vraag. Misschien raapt iemand me wel op vindt me opnieuw misschien val ik toch weer op wie zal het weten, die dag is misschien wel vandaag.…

Vorm, inhoud, woordkeuze en zinswendingen namen mijn hart in bezit Vooral de maas speelde een hoofdrol en werd kapitaal; ik dacht : deze zit De inbreng is zo levensecht gebracht; zou perfect scenario wezen voor geslaagde film, vast een topper Tevens zeer subtiele hint voor erg velen onder ons lijdende aan een sociaal aanvaarde drug wel droeve flopper…

lieve beeldschone politiehond wat nu geldt Jij bent voor ons een echte dierenheld jij die jouw beste maatje collega bescherming biedt hem in deze vreselijke momenten ook niet verliet geschopt door een harteloos mens een zeer slecht bedankje voor jouw edele trouw om te huilen dit bidden doe ik voor jou bij deze…

strijkmand wie maakt wie nu gek gisteren nog opgeruimd vandaag al weer veel rommel één kind net naar bed een ander op de schommel één vloer net schoon gemaakt een ander al weer vuil even ben ik afgehaakt weet niet waarom ik huil het is misschien omdat ik snij de uien op een plankje ik tover een maaltijd op tafel maar krijg zelden een bedankje…

Bedankje niet incluis en dat hoeft ook niet Rancunes en haat dragend wezen, niets in het verschiet. Bezige bij wordt te vaak gehoond, geschonden dus doe zo voort Mijn kroongetuige wordt nooit ofte nimmer beschimpt en vermoord.…

je fronste meer rimpels dan voorheen wist dat de dood je onderhuids raakte maar je ging niet met hem mee wij begrepen dat jij het niet lang meer zou maken je bleef praten tot je stem als waterval vertraagde en je ogen spraken later pakte jij de handen in een woordloos samen zijn een bedankje voor het delen van de ergste pijn…

Dat groeten dat neigen met ’t hoofd, dat zwaaien,gedag zeggen,'t gebeurt nog wel dat bedankje voor een kleinigheid mensen zijn hun gevoel van netheid nog niet verloren, of helemaal kwijt Dat kaartje, dat bloemetje dat schouderklopje wat je kreeg,’t gebeurt maar ’t moet me van ’t hart ik moet ’t echt wel even kwijt als ik ’t nieuws…

Twee mannen met alleen een leeftijdverschil, ondertussen geeft hij mij een bedankje. Hij spreekt en "tekent" zijn leven, hier en daar is de aansluiting weg. Zijn aardse wil hij graag weer teruggeven, het is voor hem de enige uitweg.…

hier toch de drie keer letterwaarde aan mijn neus voorbij En zo tuurde ik het bord af om dat wat mij zo kon schelen want ik vond het echt afschuwelijk wat jij juist had gedaan nee - zo wilde ik niet spelen of een huwelijk maar delen ik wou winnen - als zovelen maar zo was er niks meer aan tot ik op mijn letterplankje als een goddelijk bedankje…

Harde tante nooit geweest Spijt me ook niet echt Verdriet en geluk zo puur intens Onrecht wacht op herstel Fraaie dichtenvrienden en mijn kinderen Eigenwaarde nam en neemt toe Fraai Zelfrespect en eigenwaarde Waardering respectvolle benaderingen Volop genieten met zeer volle teugen Dus recht door zee Want vluchten hoeft niet langer Dik bedankje…

sommigen zelfs krom, sommigen met wandelstokken of aan de rollator en anderen aan de arm van een jonger familielid of vriend direct laat ik m’n schouders en hoofd vallen krom zelfs een beetje m’n rug wat opvalt door een zeer jeugdige gastheer die me naar m’n plaats begeleidt en wacht tot ik in de stoel ben gezakt als ik zijn hand druk als bedankje…

een boodschappentas het half uitgelezen boek twee krentenbollen en een zak chips onderweg naar Amsturia de twijfel uit het verleden voor het avondlicht in stille regen in gedachten haar schoonheid gelegen aan het open dromengraf in zijn gewassen boxershort de tanden gepoetst oren gewassen onderweg naar verlangens in gedachten haar bedankje…

Een simpel bedankje was aardig geweest, maar meneer houdt zijn kaken stug stijf op elkaar!” “Mm-mmh.” “‘T zal je allemaal blijkbaar een eenheidsworst wezen, al maak ik dan nog zo’n exquise gerecht. Een half uur al wacht ik op iets van reactie. Je hebt al die tijd nog geen stom woord gezegd!” “Mm-mmrwh.”…

Kus en dik bedankje van een kind blijvend iemand ongezouten.…

Amsterdam, vrijdag 20 december 2019 persoonlijk in de foyer voorgelezen aan Jeroen Pauw, ik wil je (be)danken voor de prachtige veren welke je steeds (ver)toonde je liet ze goed zien en als ze, ze niet zagen gaf jij ze een bril niet dat ze die altijd opzette blind op eigen vertrouwen 'doorwouen' maar de mooiste veren die je toonde…

heb alleen spijt dat ik tè veel om de verkeerden gaf, hoe goed ik het ook bedoelde, in plaats van een bedankje, kreeg ik tè vaak als dank onterecht onnodig veel straf. dat is zo onmenselijk, ja dat is pas laf. mijn laatste reis is bijna af..... Maar èèn ding zijn diegenen die ondankbaar waren vergeten jegens mij.…

Zelfs tot een groet kon niemand hem bewegen, Toen in Ahoy, waar ik ook ben geweest. Bob Dylan zweeg van iedereen het meest, Nu heeft hij dan de Nobelprijs gekregen. Geen woord van Bob in dat cultuurpaleis, Iets zeggen deed hij toen al voor geen prijs.…

Graag verwijs ik de lezer van dit snelsonnetje, een baby'tje dat vanochtend in een zucht van de ziedende zee in mum van een kwartier het levenslicht zag, naar het grotemensensonnet van Bontje...Woorden, woorden en nog eens woorden...of toch iets anders? Lees maar, er staat niet wat er staat! _______________________________ ZINLEDIG Met jou…