Alle inzendingen over Begrip mislukt

Daar lig ik verslagen door woorden, zinnen in lengte van uren, dagen ik zou ze toch beminnen elk woord nee elke letter toch lig ik hier met de pen ter hand jouw afdruk nog in mijn hart ideaal was het allemaal tot ik struikelde over de laatste lettergreep het blijkt dat ik er uiteindelijk niets van begreep.…

Ongevraagd verscheen je in mijn leven, en het beviel je wel, dus je bent er ook gebleven, dat was voor mij een hel. Toch is het me gelukt, om je uit mijn te leven verbannen, nu ga jij eronder gebukt, maar ik blijf zelf ook gespannen. Want ben ik nou blij en tevree? nu ik weer ben bij het begin, zit ik er niet een klein beetje mee, ik…

Ik voel me zo eenzaam Niemand die ‘t weet Waar moet ik heengaan Met al dit leed. Voel me zo kansloos Gefaald, wel 1000 keer Angstig en boos Ik weet het niet meer. Probeer het zo vaak Het wil gewoon niet Een machteloze zaak Als je geen uitweg meer ziet. Ik weet precies hoe het moet Maar angst houdt me tegen Het komt zo niet goed…

Mislukt Het leven dat zij ooit schetste Is uitgelopen in een oneindig schilderij Met veel rood Doodgebloed En te veel verdund Zwart wit was haar ding Zonder toevoegingen…

Na een carrière op de bank (pils onder handbereik) heb ik een bundel uitgegeven Voel me verwant met ene Reve Moeder heeft er een gekregen Verkocht is er geen een Dat komt nog zegt m'n kapper Dat gaat niet zo meteen Ach, als niets lukt, ga je dichten Lijkt je leven nog wat waard En die onverkochte bundels flikker je in de open haard…

Over de zeebodem, ooit nijver drooggelegd vloeit opnieuw treurig vocht rond levenloze karkassen - een mengsel van bloed en tranen - langs bomen in vormen van catastrofes een eenzame schelp treurt om de gestolen liefde van haar godin de mismaakte aarde komt woest en ledig terug bij haar geboortestaat wachtend op alles toedekkend hemelwater…

Mijn hoofd is leeg, mijn hart verdwenen Ik denk aan het ontbreken van gedachten Voel het missen van gevoelens Ben als een robot, maar dan zonder taak Dobber in de leegte van mijn hoofd Op zoek naar een glimp, een flikkering Iets dat duidt op leven Iets dat me zegt dat ik nog besta En niet als mislukt uit het boek ben gegumd Waar ging het mis…

Dit gedicht is mislukt Vooral de eerste zin De tweede zin is niet eens een zin De derde zin is te lang De vierde zin straalt angst uit, is bang Voor het oordeel van de vijfde zin Dit gedicht is mislukt Maar de titel die is goed gelukt…

Maximale schaamte na een mislukt gedicht...…

sterk te boven gingen in verdwenen seizoenen schoonheid kwijnde weg oogsten mislukten omdat insecten geen bloemen konden bevruchten omdat honing en stuifmeel verloren waren…

begrip! Ze gaat te vroeg de deur uit,begrip! Ze weet niet wat ze wil....begrip, ik lieg boekdelen, terwijl ik diagonaal lig in mijn tweepersoons hemelbed.…

Toon begrip voor andermans zorgen Laat niemand met zijn verdriet alleen Het kan ook jou overkomen morgen Maak dus van je hart geen steen Stel je open voor en ander Een luisterend oor doet zoveel goed Sla eens je armen om een schouder Begrijpende woorden geven weer moed Weet dat iemand die verdriet heeft Zich vaak schaamt voor zijn gevoel…

Kruip in mijn huid lang geleden afgeworpen ...eigenlijk afgegleden zonder enig geluid Omhul je met mijn vel en voel het levenloze ...misschien dat ik je ooit mijn verhaal vertel…

Begrijp mij Snap mij niet Lees niet wat ik zeg Maar begrijp wat ik bedoel Lees langer dan mijn neus reikt En zie mijn ziel Van diep daarbinnen Zonder algemeen begrip Openstaand voor een ander Niet mezelf maar toch mij…

Begrip tonen is de leugen wiegen. De waarheid vertellen en begrip tonen, is jezelf van alle blaam verschonen.…

Zelfs de mooiste zonnestraal In al zijn pracht Brengt een schaduw teweeg Ik verwacht niet dat je altijd lacht Ook al sta ik een keertje in de schaduw van je lach Ik voel nog steeds de warmte van je hart Kom in mijn armen Heel dichtbij Ik wandel met je mee Door het stukje donker in de dag…

Des dichters hoofd gelijkt een warre winkel als Malle Pietje's uitdraag-galerij. Er ligt, hangt, staat, zweeft, overal versprei de rommel, die geen rommel is voor Sinkel Hijzelf weet alles heel precies te vinden hij slaat dezelfde zaken in het klein in vijf dimensies op in 't magazijn van zijn interne fotolabyrinten Ik loop al tastend,…

Soms kan ik niet begrijpen wat je tegen mij zegt dan vlucht ik weg in een wereld vol verdriet ik kan het soms niet echt begrijpen wat je zegt en wat je doet maar toch, de meeste tijd snap ik je dondersgoed.…

Waarom begrijpt niemand hoe ik mij voel? Waarom begrijpt niemand wat ik bedoel? Mijn verdriet stop ik ver weg voor iedereen Ook al voel ik mij dan erg alleen Kan iemand deze muur om mij heen slopen? Misschien is dat wel alleen iets om op te hopen Er komt een dag dat ik mij helemaal kan laten gaan Dan is er iemand met wie ik dit alles kan…

Geestelijke warmte, fysieke kilte, geestelijke charmte, fysieke stilte, ogen kunnen niet verder kijken, handen kunnen niet verder reiken, waar ik graag naartoe lachte, bereikt geen begripvolle gedachte, handen door het haar, lippen aan het oor, geeft geen gebaar, die ik graag hoor, is 't lijmen en repareren of isoleren en camoufleren?.…

Woorden die je niet kunt horen zijn als een gebed zonder einde waarde kun je er niet aan hechten omdat je het gevoel niet kunt vertalen. Pijnlijk simpel spreken zinnen doorkruisen tevens je hart omdat je niet kunt bedenken wat er toch eigenlijk wordt bedoeld.…

Ik heb begrip, voor wel zovele mensen, ik heb dogen voor evenzoveel Maar mededogen en begrip in rariteiten, daarvan wil ik mij tenminste kunnen kwijten. Want begrip is begrijpen en gedogen doe je beleid ’t is daarom vanzelf dat ik mij zelve bepleit het dogen van de mensheid, voor gezien te houden…

Voorbij de grens van begrijpen is er de lijn van onbegrip, een ondoorzichtige lijn, die geen begin noch einde laat zien, of heb jij dat lijntje soms wel gezien?…

laat me je troosten fluistert de wind zachtjes geloof me, ik kan een regenboog aan tranen dragen…

Het is heerlijk om begrip voor elkaar te hebben om de stilte te bewaren en zo de klus te klaren van het luisteren naar het verhaal waardoor we alleen nog maar fluisteren, en al gevoel en rede op de plaats vallen waardoor er uiteindelijk vrede heerst voor ons allemaal.…

er zijn dingen die ik niet begrijp hoe een rups een vlinder kan worden om eens wat te noemen maar als ik dat al niet snap wat dan wel een lelijk ding wordt een mooie vlinder maar kan waarschijnlijk ook precies omgekeerd…

Wie zal mij begrijpen het leven wat ik leef wat te doorstaan iedere dag opnieuw Wat gaat er voor wie komt er achter aan ik leg het mezelf op daar verandert geen ziel wat aan Ik kan niemand iets kwalijk nemen het is lastig om mee om te gaan maar wat begrip extra voor mij of vraag ik nu teveel Ik moet voor mezelf opkomen is een wijze…

nacht De zaken, zaken zijn, het gedane ruim gedaan Als het later is Of het laat, dicht is, of er bij, donker wordt of het nieuw al aanricht Als het te laat is geen woord meer terug kan, geen klucht noch opgelucht verlost Als laat, gewoon laat is, op tijd maar laat is Dan is laat slechts een woordelijke ruimte naar tijdig begrip…

Er is zoveel en veel teveel wat ik wil zeggen maar.... hoe is het ooit of nooit uit te leggen?…

De nacht was vol hemeltergend gegis Ik wil maar begrijpen Ik wil mijn botte ziel slijpen totdat ik de zwarte plek eruit wis Ik ben niet slecht en boos evenmin maar mijn leven heeft alleen zin na dit nieuwe emotionele gevecht Zo veel jaren was ik uitgeschakeld Mijn blik was asgrijs Maar ben ik nu wijs? Het verleden moet niet opnieuw opgerakeld…