Alle inzendingen over Behoefte aan aandacht en liefde

Soms waait er in mijn hoofd een slechte wind, een duivel die duivels najaagt in een ander of een verongelijkte hoogmoed die zichzelf bevoordeelt en vraagt: Houd van mij! .....Bij wie kan ik voorspoed kopen .....(levenslang en met garantie) .....welke opties zijn er .....wat in hemelsnaam moet ik .....en zal ik daar voor doen? .....Ach…

Het zijn de gouden muren van jouw hart het zijn de spelonken in jouw denken, waaraan ik géén aandacht meer wil schenken de creatie van jouw eigen leven heeft je vrijheid en verwachting gegeven van jongs af aan wist je je eigen weg te gaan wij dachten en wisten laat haar maar begaan toch is er een keerpunt gekomen waarvan wij nooit konden…

aan aandacht behoefte aan een arm zo zacht Voor jou een steun voor jou een omhelzing voor jou een arm zo zacht voor jou onvoorwaardelijke zonkracht…

Mensen met liefde en passie zijn het, die ons vitaliseren. Zij zijn het, die ons laten genieten. Van het mysterie dat we koffie noemen. Van het leven zelf.…

en behoeft geen woorden het is liefde die het antwoord draagt…

Ik ben gewend geraakt aan mezelf, mijn veranderde lichaam, mijn andere verwachtingen en het sluimeren van oude wensen en behoeften al went het niet zoveel moeite te moeten doen om te blijven functioneren en tevreden te kunnen gaan slapen Het is wat het is ik ben wie ik ben en de liefde van anderen kan ik nauwelijks beantwoorden…

Te midden van geraas, getier, Getoeter, geklets en gekrakeel Vormt er zich in mijn brein Een aandachtige ruimte, Die uiting geeft aan mijn Schreeuwende behoefte Aan stilte…

liefde die uit hun gecomprimeerde aandacht straalt…

Ik heb behoefte aan je liefde aan je stem, zo zacht.. aan je ogen die soms huilen maar ook aan je lach. Ik heb behoefte aan je warmte aan je kussen, aan je hart dan pas voel ik me veilig want jouw liefde is apart.. Ik heb behoefte aan je woorden en de zinnen die je zegt aan je handen die mij strelen aan jou..die er voor vecht!…

Op ’t oeverland staan de wilgen nu vrijwel zonder blad, zwijgend langs de oevers van het spiegelmeer een zwaan zwemt in grote cirkels golven verspreiden in afstand een visser neuriet zacht een lied je bent niet meer bij me in liefde of vertrouwen hoop maar dat je dat inziet het bomenlandschap heeft nu behoefte aan stilte winter aandachtig…

mijzelf verder en weer terug, vergroot me en bekijk me dicht op de huid: ik zie er levensecht uit wat voor hoed ik ook draag wat mijn wensen daaronder ook zijn In het duister tast ik in mij naar wie ik ben, luisterend naar mijn lichaam dat slecht te verstaan is Het wil eten en streling genieten, ja genieten wil het, van muziek en aandacht…

De hoogste heerser, het zelf, heeft honger, behoeft -- schoonheid en liefde.…

ik mis handen door mijn haren zoenen in mijn nek zou dat gevoel willen bewaren op een bijzondere plek waar ik me eraan te goed kan doen aan hoe het vroeger ook weer was mooie herinneringen aan toen lavend aan de geur van vers gras stroomt liefde door mijn lijf ontpoppen vlinders geheel spontaan wanneer ik over mijn buik wrijf kan er weer…

Wanneer krijg ik eindelijk die kracht zonder jou verder te kunnen leven jouw warmte te kunnen missen die jij me toch alleen kon geven? Wanneer zal ik jou kunnen zeggen kom, geef me weer die kracht maar dat valt niet uit te leggen jij had me helemaal in je macht. Wanneer kom ik van je los, ben ik vrij al had ik je nog zo graag bij me gehad…

Je wilt te veel liefde en waardering van anderen voor elkaar en minder regels minder regelaars die in de weg staan en als marionetten beschikken over je lot Fouten zijn verboden Ze zitten in het systeem en daar wordt aan gewerkt Kom. Voorbij is de dag waarin de kiem ligt de kiem van jouw angst Jouw gulzige liefde…

Verwar jij niet je gevoel voor mij met jouw grote gebrek aan aandacht Is het wel mijn oprechte liefde wat je eigenlijk van mij verwacht Of is het alleen die arm om je heen die je zo lang hebt moeten missen Ik vraag het me vertwijfeld steeds af maar vooralsnog kan ik slechts gissen Ik vrees dat ik straks weer alleen ben als ik de leegte…

behoefte aan zacht, het beertje slaapt aan haar borst, een licht in de nacht…

Wat heb ik nodig? Weinig. Helaas is er veel -- te weinig weinig.…

Aandacht is liefde. Liefde is vergeven. Aandacht geven. Is erg moeilijk. Eenvoudig. Luister. Kijk. Zie. Ja.…

Ook hij toonde de macht van liefde. Maar ik moet je wel waarschuwen Donald. Laat jezelf niet kruisigen. Critici zijn geen vijanden. Dreig tegenstanders niet met het gevang. Vraag begrip voor je behoefte aan aandacht. Laat ze jouw honger naar liefde zien. Toon ze je andere wang.…

Weet je dan niet dat liefde grenzeloos is, en alles omvattend. Je aandacht is niet die van liefde, maar van aandacht ongeweten. Geef je maar over aan die ene, dan zal je hart gaan blozen, De roos zal je liefde verspreiden, en de ongeweten aandacht zal oplossen. Mens ik houd van je!…

eeuw na eeuw het gekrakeel van de menselijke soort hoeders van wijsheid kijken onbewogen toe de banen der planeten het rijzen van de zon het spel der sterrenstelsels behoeft hun aandacht verdreven uit de Hof van Eden slaat Kaïn steeds nog Abel dood de roos der wijzen bloeit in het eigen hart…

Uit valse liefde schiet geen lichte straal. Een ashoop is zij, vlammeloos en vaal. De ware liefde kent geen jaar en dag, Geen vroeg en laat, behoeft geen slaap en maal.…

De behoefte om liefde te geven om liefde te krijgen essentiële bestanddelen van een gelukkig leven zijn gevoelens die je krijgt bij het horen van die eerste lentekreten een gevoel van liefde liefde voor één mens liefde voor alle mensen liefde gewoon voor het mooie leven…

Wij zitten niet stil, streven iets na ingegeven door de wil. Een mens zoekt en probeert waardoor hij iets leert. En men vergaart zo kennis en wisselt dit uit in velerlei talen. Waar moed evenzo een rol speelt en mede daardoor telkens een nieuw doel is te behalen. Steeds op zoek naar het onbekende lijkt het mysterie van 't leven dat te…

Toen ik jou zo nodig had kon je er niet voor me zijn wachtend op jouw schouder zat ik alleen met de diepe pijn Waarom liet je mij toen alleen juist op dat moeilijke moment smachtend naar jouw aandacht mijn hart zwaar uit haar isolement Met hoop bleef ik op je wachten ik had behoefte aan jouw hulp je liet mij over aan mijn eenzame lot…

Wat is het, waarvoor hij aandacht vraagt? Hij heeft ons op zijn manier iets te melden. De klamme avondlucht die zijn boodschap draagt. Het behoeft geen geoefende oren. Want eenieder die wil, die kan het horen: “Staak ik straks mijn lied, dan is het eigenlijk al geschied!” Een tijd van komen, een tijd van gaan.…

Bindmiddel naar behoefte. Gooi daar levensvragen bij. Zet de mixermotor aan. Lees het resultaat. Verwijder de misverstanden, met een verstandige zeef. Laat de poëzie bezinken. Serveer ontstane filozie mèt, fijn of grof gemalen, korrels zout. Dat smaakt ! Naar méér !…

jouw vingers waren geboren om anderen te bekoren namen in hun subtiel touche alle emoties mee sloten energieën kort na dreigende overbelasting weerspraken angst met koesterende verrassing in warme lichaamstaal waar zorg basis behoeft is jouw aandacht apart die werkt met het hart uit een congruent aanvoelen van de liefste…

Was ik jong gaan dichten had ik in onwetendheid de liefde bezongen Nu ik weet hoe dat afloopt in elkaar steekt heb ik er geen behoefte aan Liefde, slavendans naar de pijpen van de evolutie wrede meester der natuur Die beloont en straft met drugs voor geluk en verdriet chemie door velen verafschuwd Zo gaat het met verlangens wil…