Alle inzendingen over Beiden.

de schaal legt mijn gewicht onbewogen terzijde ik verhaal, spijker woorden dicht, bevlogen wil ik beide…

Zo wandelend langs de weide, pak jij mijn hand en zeg komaan, ik volg je naar waar jij heen wilt gaan, en voel me blij zo met ons beide. Jij voert de paarden met wat brood, je rent, valt en huilt heel even, dan loop je door om meer te geven, alleen je knie is nog wat rood.…

Je hebt Het mooiste En het droefste In mij Losgemaakt...…

Zon en maan ik neem ze beiden het is nu eenmaal zo gesteld, eentje minder dat kan niet leiden want dan ben ik uitgeteld.…

Hij en zij samen op het strand langs de waterkant hand in hand Allebei alleen maar zwijgen nadenken terwijl donkere wolken dreigen Jij en ik de golven spoelen aan het wordt vloed blijven we of zullen we gaan Beiden zo kwetsbaar in de natuur zeggen niets maar begrijpen elkaar op het late uur Ik en jij als de golven van de zee…

Het denkerswerk vol zoeklust der bewonderde wijsgeren schrijvers en hen die met getallen hun kunst tonen geniet dikwijls meer achting dan het nuchtere spreken en handelen dat men ziet bij arbeidende mensen of zwoegers die de grond bewerken God verspreidt zijn zegenbrengende geest over veel verschillende bezigheden geboren uit noeste handen…

Ik ben géén van beiden! Ik ben ongelukkig in de liefde, maar niet minder geliefd. Ik ben gelukkig alleen, maar niet eenzaam, verroest en verlaten.…

jan wist het nog niet zeker of hij marie zou kiezen dan wel haar broer gérard de oplossing bleek voor de hand te liggen hij nam ze beiden maar…

Het is mij nog niet ontkomen, misschien zal dat gebeuren, het blijft vluchten voor verdriet, zonder om te kijken dromen aan de beide zijden van de toekomst, zichzelf in spiegels bespiedt.…

Sommige mensen zullen nooit echt weten hoeveel ik van ze houd ik kan het ook niet vergeten; enkele mensen willen en kunnen wel voelen wat ik met mijn wensen zal bedoelen hetgeen echt en diep in me omgaat dat tussen ons bestaat.…

Ditheke van harte lieverd met je verjaardag, want JIJ bent eerste, dan voor de dag erna, is het voor jullie beiden " Trouwdag" feest, en als laatste niet te min, gefeliciteerd man van mijn allerliefste vriendin. En drie fijne dagen gewenst!…

op uw nylonkousen bracht u mij door de wintergang naar de buitendeur van Huize De Schutse ik zei nog dat het veel te koud was maar het maakte u niets uit alsof u voelde dat het de laatste keer was onze omhelzing en uw lieflijke moedergeur had zich vreemd verkleed en wij zwaaiden elkaar een weerzien enkele dagen later belde pappa ons op…

"Schatje, nu niet boos worden maar ik hou ook van hem." Deze woorden blijven verborgen achter de kraak in mijn stem. Nooit zal ik jou vertellen wat er gebeurde in mijn hart. Nimmer zal ik de tranen tellen, die spoortjes trekken, zo verward. Ik heb toen gekozen en kom niet terug op mijn besluit. Nooit zul jij de woorden horen: Fijne…

Ik tap ze beiden altijd en op ieder feest, mopjes en trappist…

was van glas zo doorzichtig dat transparantie niets wist van mijn leven en gezicht ik ben gaan slijpen kleine stukjes stralen weer kleur kaatsen terug wie ik wil zijn de hoekige lijn is gepolijst scherpe kanten zijn weg met compromis en overleg jij kunt mij strelen zonder de pijn van het snijden eindelijk intimiteit voor beiden…

Een brandend veld als een blauwrood lint met vlammend haar samen dwaasrood van schaamte steekt je hand uit boven het laberint.…

Wanneer ik ons noodlot intens kon vervloeken, zou ik het wijden aan die allergrootste pijn: dat jij en ik alleen zijn, nooit meer met ons beiden.…

ik wankel tusen afgrond en ravijn voor beide moet ik springen ik haat het eeuwige onzekerzijn waarheid zal tot keuze dwingen de weg ben ik al kwijt geen handen om te helpen als ik diep in me kijk zie ik slechts lege schelpen gebroken zonder kleur het leven is verdwenen in de stilte van mijn huis voel ik me niet meer thuis ze zwaaien…

Waar mag de schone zo lang beiden, Dat zij niet op het uurtje past? Of ben ik wat te vroeg gekomen, Door drift der min, waar ik van kwijn? ô Zalig veld, ô groene bomen, 't Kost hier te nacht wel bruiloft zijn. Maar och, hoe lang zijn thans de stonden!…

Geen vlees , geen bloed alleen nog gebroken botten, beide kanten branden. Geef me water, geef me brood.…

Wanneer de lage luiken opengaan En het ochtendwit naar binnen glipt Lig ik nog terneergedrukt Te moe om op te staan Afscheid van een wezenloos woeste nacht In gedachten tot grote hoogten ‘Het blijft behelpen’, roept de eenling Die nachtenlang naar de ander smacht…

Als gij mij eens zult komen zeggen, Dat gij mij straks voorgoed verlaat, Dan zal ik stil mijn handen leggen Rondom uw bleek en zacht gelaat. Dan zal ik in uw ogen schouwen, Die ik zo innig heb gekust, En andermaal u toevertrouwen, Wat in mijn diepste wezen rust. De goede Dood zal ons niet scheiden, Hij is de wachter, die ons beidt En tot…

Vaak maak ik verkeerde keuzes, maar deze is goed, voor ons beiden. Ieder een eigen plekje en als we dat willen, zijn we samen. We zijn begonnen met gezelligheid, geëindigd met ruzie en irritaties. In de toekomst hebben we het weer leuk, net als toen bijna vier jaar geleden.…

En voor haar open raam stond peinzende ik te beiden; De welke vlam der kaars waakte op de kandeleer. Mijn mond was aarzelend van hoop en vrees tezaam. Hoe zou ik zulk een spel van dwaze minnaar boeten? ‘Der lippen troost’, zei 't hart, ‘zal alles wel verzoeten.’ Maar 'k keerde ongetroost en sprak slechts zacht haar naam.…

Ten halve afgewrocht, ontvangen, niet geboren; gevonden algeheel, noch algeheel verloren, zoo ligt er menig rijm onvast in mij, en beidt de aangename tijd van volle uitspreekbaarheid. Zo slaapt de botte in ‘t hout, verdonkerd en verdoken; geen blomme en is er ooit, geen blad eruit gebroken; maar blad en blomme…

Wanneer de een leunt, de ander kreunt, groei je beiden krom, bij elkaar vandaan. Wanneer de een leunt, de ander steunt, sta je beiden recht. En beiden, blijven staan.…

Wanneer ik verlange, dan tracht gij uw gangen, Dat valt mij, dat valt mij zo bange; Ik achte, te smachten, dit beiden, dit wachten, Dat maakt mij, dat smaakt mij zo wrange.…

Intens gevoel van zwanger zijn gerommel en beweging Geen armpje, voetje alleen pijn gedwongen tot verpleging Ischemie is hier de vader blokkade van de levens stroom Geen zuurstof in de ader vrij-blijvend is een droom Verlossing is de moeder techniek van onze tijd de smalte is het loeder geen ruimte is een feit De keuzes zijn…

Beiden bang om elkaar te verliezen...…

kiezen moet ik tussen beiden leuk en lief maar liefst toch was bij beide ik…