Alle inzendingen over Boerin

De zoon van een boerin in Kramma, deed mee aan een TV programma. Hij zocht naar een vrouw niet een die hem wou. Dus woont hij nu nog bij zijn mamma.…

Een koe vraagt om aandacht van de boer, de boerin die het er niet mee eens is en ‘boe’ roept omdat haar man haar een koe noemt omdat ze om aandacht vraagt, terwijl hij een koe roept als vrouw.…

De boerin hoort wat zoonlief 'r zegt: 'Onze meid vrijt in 't hooi met de knecht!' Als ze kijkt, geeft ze 'n gil. Als-ie roept: 'Eén april: met papa!', zegt ze 'Leuk, maar niet écht.'…

Een lesboboerin in Nieuw-Heeten hield beslist niet van buitenlands eten: voor haar geen Chinees, geen Frans of vreemd vlees, maar een Hollandse pot... zeker weten!…

Elke dag nog praat ze met zijn grafsteen op het kleine kerkhof aan de overkant uitzicht over het dal met het dunne riviertje glinsterend als een spinnendraad in het Noord-Franse licht sinds hij dood is doet ze minder aan de tuin eens haar trots ze kreeg er nog een prijs voor de senator kwam er voor over helemaal uit Parijs…

Achter hem de boerin, geen tijd voor zichzelf. ´Kom je, Arie, je wordt er toch niet knapper op.´…

Het is al zondagmorgen en alles moet nog beginnen, de boerin met slapen, de boer met beminnen. Ze draaien zich beiden als wijzers van de klok. Hij ziet zijn klompen en zij ziet haar rok. Hun hoofden zijn vol van wachten en wijn. Zo liggen ze beiden te liggen, te zijn. * eerder gepubliceerd in Hollands Maandblad, mei 2004.…

De boerin keek van de overzijde van de deel. Ze zag haar man bewegen met zijn voet, maakte zich zorgen om de dag van morgen. Hij had haar zien kijken en was gestopt omdat alles het nog deed: haar ogen, haar aandacht, haar zwijgen.…

Het lijkt mij nog al duidelijk, bij een boer hoort een boerin.…

Boerin Henrieke staat blozend en blond Te midden van vee weg te kwijnen Ze kijkt naar Bert’s hand op ’n koeienkont En ziet hem er zelfs in verdwijnen Wanneer ben ik een keer? Denkt ze vol nijd Belt naar Yvonne en houdt haar betoog: “Ik vind bij die veearts geen intimiteit Heb jij niet voor mij nog een gynaecoloog?”…

.' De boerin, beretrots op d'r akker, begon in extase te raken. Ze ging met het meel naar de bakker en vroeg: 'Wilt u kletskoeken maken?' Geregeld bezocht ze de kast, omdat daar zich de kletskoek bevond en meteen - want een kletstante was 't - liep het spraakwater haar in de mond.…

Zij keek eens rond: 'Zij hebben toch al Wat de hemel hun aan kan bieden,' Dacht de jonge boerin, en keek weer rond zich, 'Dat zijn toch gelukkige lieden!' Mevrouw was wel trots met de liên van haar stand, Maar zeer vriendelijk met hare minderen; Ze ontving de jonge pachterse zeer gul, En vroeg haar nu naar heur kinderen.…

Ik kan zo genieten van een eitje niet die verre buurman hoor das een onvervalste boerenlul hij is er altijd als de kippen bij hij heet Jan Hen die kippenneuker zegt de boerin: zij kan het weten ze heeft ‘m eens in ’t hok betrapt dat ‘ie er één zijn strot doorbeet zijn tengels durven niet te slachten waar hij Janchien haar uit de kluit…

Je ziet ze lopen op hun erf de boer, boerin een handvol koters Boerendochter boerenzoon nog in de vingerverf In het voorbijgaan een hand of knik als groet soms gemompel De hond -nieuwsgierig- kont in zijn hok kippen op stok je hoorde -beurtelings- geblaf gekakel Van die tijd is afscheid genomen hectare are De hof…

Loom telt de boerin haar oogst kijkt uit over het dampend land het zweet in de aarde, constant de zorg om het groeiend gewas Dankbaar om wat is en was keert zij zich krakend om Nog steeds vermoedt zij vaag dezelfde boerderij, achtergelaten tussen de bomen na het avondeten de lezing en het gebed om regen geen antwoord op haar vraag Zij…

zij bergde als plattelandse de wolken voorbij verschoof met de wind het uitzicht naar vrij runde in blauw de zeven mijlen door stralende kou wist van de sloten met het duiken als ultieme stunt waar zomers hooi parfumde warmde mest de stallen werden zo slagers hun speklap gegund is zij de boerin met de stadse blik die het…

De boerin keek naar het plastic tafelkleed, zoals een kind kijkt naar zijn lege schoenen. Haar vingers grepen naar het vaasje zonder bloemen (gekregen vorig jaar op 5 december). In de verte zag ze door de stalraam het silhouet van een man met een baard, rijdend op een paard. Nog een paar nachtjes slapen en alles kwam vanzelf weer goed.…

Boer en boerin voor dag en dauw bukkend aarde rakend liefde alom gerespecteerd deze briljante lieden, doorgeefluiken en het prachtige van alle seizoenen. Vrede, vroeger waren er ook claxonnerende wegen met langszij gietijzeren hekwerken zonnige fluisteringen van uit het niets liedjes morgen ook de niet beminden de wel beminden.…

Zijn achtergrond daar kon het niet aan liggen want hij kwam uit een welgesteld gezin, zijn pa was boer, zijn moeder dus boerin. Hij groeide op met varkens en met biggen. De Landbouw Hogeschool in Wageningen doorliep hij met het allergrootst gemak, de Roofbouw was zijn favoriete vak maar ja, daar staan ze hier niet om te springen.…

. - Uw fierheid heeft geen kamp gegeven: ge hebt het vaal gespuis verdreven, nog: de boerin op eigen erf. Maar later, 's nachts in het gewelf der kelders hoorden wij u vloeken; uw bezem bonkte - in lege hoeken: De ratten zaten in uzelf. -------------------------------------- uit: 'Het levend monogram', 1973.…

was ik de boer die wilde bloemen zeiste tot aan de blauwste van het veld aarde open reet om veredeld gras te zaaien zodat de melkindustrie kon blijven draaien ben jij de boerin met meer dan 100 zeugen waarvan de biggetjes vaak niet deugen dan commercieel worden afgemaakt omdat het mooiste vlees voor de hoogste prijzen gaat wij…

Het schouwspel dat wij zwijgend gadeslaan Is treurig om te zien, maar niettemin Laat blijkbaar de Kroatische boerin Bij ons in de coupé hierom geen traan. Doodleuk neemt zij een hap van haar banaan En biedt er ook een aan aan mijn vriendin, Al weigert die natuurlijk ook spontaan.…

In heel mijn leven kwam ik er één keer dat was genoeg, toen wist ik het meteen; want zoals jij bent, zijn ze er echt niet meer: ‘k Verloor mijn hart op slag in Sint Jansteen. Ik zag je lopen door het boerenland, de Zeeuwse klei in klonten aan je klompen; je had een Lakenvelder aan de hand en zong zo lief ~van-simpe-sampe-sompe~. Mijn hart…

De zomerdag deed ons smelten de wind niet meer dan bries De rook uit de uitlaat van onze voorganger stinkend vies Plots begon ons autootje te roken kon voor noch achteruit Zelfs de slinger kon 'm niet bewegen en er was nog geen 'wacht der wegen' We stonden ernaast hulpeloos ten einde raad en zelfs verlegen Een boerin…

Er komt hier meer dan stof en licht van oude dagen, men kende nog elkaar Bijnamen vaak en bijzondere beesten zoals de zieke geit van de boerin die naar Lourdes ging voor water, daarmee haar lievelingsdier genas, dat haar nog jarenlang van melk, van kaas voorzag tot op een dag haar tijd was volgemeten In de zomermaanden klinken verdwaalde…

zo druk en zo vol het in Zoutelande was zo stil en verlaten oogde het naburige dorpje Biggekerke enkel een versteende Walcherse boerin staarde onbewogen langs me heen terwijl ik ‘n eenzaam rondje om de kerk reed leek in de verwaaide geur van een oude smederij en bakkerij bij het zogeheten ‘klokhuus’ de tijd voorgoed verzonken daar…

slagerij in de bek van mijn hond derde been van mijn buurman in de handen van zijn schat op de boerenkool en zuurkool Ido wordt er laat van bewust broodbelegging wordt een lust zijn Duitse vrouw eet ze rauw Gait Jan de Boer gaat het te ver hij lust geen worst, daar komt bij wat een boer niet kent eet 'ie niet tot het verdriet van de boerin…

Pa, nu u er niet meer bent is het leeg stiller dan stil en grijpt mij alles aan mis u vreselijk nog elke dag ondanks u mij als hond en voetveeg gebruikte gegeseld met woorden u mij niet begreep, als ik het zeggen mag niet eerder eenzaam zo gevoeld en grien onder het schilderen: spittende boerin die nooit meer overeind komt schram versteend…

Elke dag was ik op die kinderboerderij ‘s morgens konden de kippen me al horen ‘s avonds liep ik te geiten in de wei en ’s nachts zag ik hoe een lam werd geboren Elke dag was ik er met mijn beste vriendin samen raapten we eitje voor eitje samen speelden we boer en boerin en samen gaven we namen aan elk geitje Elke dag waren we er tot…

kerkje draaide met ze mee naar het oosten, zijn koper blonk in het zonlicht, stemmen stegen verwaaid omhoog, vervaagden terwijl over de kreek op een terras muzikanten oefenden, zwaailichten van de brandweer door het vlaswerk stoven naar een brand in een schoof ooit namen zij dat mee naar Siberië waar ze uit de handen aten van een boerin…