Alle inzendingen over Des duivels

Geld was des duivels Tot ik er genoeg van had En het ook aanbad…

Hete vlammen likken aan mijn lijf waar vuur star zich een weg baant langs vergeten ogen ogen leeg witte bloemen verzachten niet wakker en doods in een laatste adem gevangen zwijg ik des duivels…

Des duivels dienaar, dat had je gedacht Deed zij voor mij, wat God verboden had Sprak met de doden, gaf mij te eten en ik at Was vriendelijk voor mij, in mijn laatste nacht…

een pastoor preekt in zijn kerk van het huwelijk en kinderen baren hij wijst op de gevaren op 'des duivels werk' maar hoe kan hij in zijn staat van de geneugten der liefde spreken zou hij dan niet weten dat hij leeft in celibaat?…

des duivels om bij elke ademstoot in de spots van bestaan lichtheid mee te dragen tot ik voorbij de drukte raak met kleur op mijn wangen tussenin waarheid en werkelijkheid rustig ga zitten…

Guus kreeg het stevig voor zijn oude kiezen Hij was ‘des duivels’ na de nederlaag En Janmaat vat hij nog wel in zijn kraag ‘Ken je niet winnen… ga dan niet verliezen’ Die kaakbewegingen van Ruud bij ‘t kauwen Moet men ook zeker kritisch nabeschouwen…

het bewegen is zo breekbaar als de aarde rommelt en vlinders uit hun cocon verjaagd worden , het refrein wacht op een snelle doorgang in broze gesteente geld met afdrukken van het isobaar warmt de leegte met afschriften van het leed, betrokkenheid heelt niet maar is de slang des duivels stedenverheerlijking en gesmolten dorpskernen…

Laat mij het lied zijn van de nacht De duistere klanken van de aarde De kille pijn, de stille kracht Weinig zicht maar zoveel waarde De dood is zachter dan het leven Puur volmaakte rust en pijn Laat mij de stille klanken geven Van wie ik ben, wie ik wil zijn Het licht verblindt mijn tere ogen Het land des duivels voelt volmaakt…

Zij spreekt, des duivels en verdorven nerven, geen ziel zo rottend als de dood. Mijn hart zult gij 'dra zacht bekerven, smachtend naar het echte rood. Ooit was ik niets maar zoveel echter, gedogend door het zachte lot. Nu staar ik hard en zonder ogen, ter ere van mijn dode God. En voor u doe ik het gratis Voor u, Voor u alleen.…

De grote zee drijft aan het kleine water waar het leven zich ontbindt en het lijden zichtbaar wordt aan de voet van de groene dijk de dood proeft hier haar vruchten en de mens bepaalt de smaak, doch bitterheid is de wond des duivels waar geen stem de eeuwen kent in gelijkheid van alle rechten wie draagt mijn hart als het oog verloren het…

Mijn brein leest boeken Mijn lichaam eet koeken Twee gescheiden werelden Komen zich niet bij elkaar melden Deze Windows kraakt mijn hersenpan Literatuur is iets wat ik niet aan kan Deze lerares is des duivels over mij Met mijn cijfer zijn wij beiden niet blij Engels is een geweldige taal Maar literatuur is echt een kwaal Deze toets kan…

Dansen dient als metafoor voor ondergrondse angstenspelen in des duivels' donkerheid, in slijm en aarde immer zijns. Een blik naar and'ren, hebben zij reeds? Dansen nog steeds rond en rond, tot snap! het wrede scheuren; een zure dood geboren wordt.…

Ze speelde doorgaans de dertiende zot: zweeg van des duivels; opvliegende gassen trok met haar lenzen, wat steels in de kassen over haar lei kwade uitspraken vlot. “Wel godverdomme, niks mag alles mot!” drukte ze uit bij versnellende passen van zwermende zusters, jagend haar vuur.…

Hij spreekt de taal van stad en land braakt dagelijks kromme zinnen versteend wordt koudvuur warm binnen uit zicht houdt haat niet in de hand vage letters door lange lussen verbonden verbergen onderhuids zwart gesneden pijn waar lichamen smelten klinken klanken onrein spreken des duivels meertalige monden twee namen gekrast in een oude boom…

duivels kind benoem ik haar steeds de hoedster van mijn altaar…

OK, ik speel des duivels advocaat Stel dat de BBC en Hollywood Ons hele Nederdiets gedachtegoed Van negen eeuwen zó verdwijnen laat Dat wie naast lezen ook 't schrijven ontbeert En als een nitwit feeling mist voor taal En functioneel analfabetiseert: Een taal van Frans en Duits en zelfs Latijn Een schatkamer voor 'n queeste…

Des duivels kijkt ze 'm aan en sist: 'Je bloed!'…

Ongegeneerd 't Is en blijft: koning, keizer, admiraal in een wereld van ontiegelijk veel wetten Ledigheid is des duivels oor- kussen; leidt dus tot allerlei kwaad Ook al is er ruzie op velerlei gebied; 'n geslagen wond onmiddellijk betten Hoe het uiteindelijk ook wordt gewend of gekeerd; wonden helen ten langen leste, ooit weer structureel…

duivels aangevuurd die valse vrome moest uit de tour gestuurd Briek trok toen in Maria's grot aan de bel…

dacht Dorothea des duivels. ‘Die dekselse Dordtse deugnieten doen deze dolle dagen droogvallen! ’ Deze dwaze dialoog daargelaten draafde de desperate Dorothea derhalve de dag daarna direct Duitswaarts...…

Prinsen, banderheren, tot Gode keert, Belijd uw zonde, uw herten ook verneert Onder Gods hand end' Hem gelaten staat.* Staat na Gods liefd', verlaat des duivels haat. God zal ons door die van der Maagd geboren werd Ontfermen en minnen als zijn verkoren hert. ---------------------------------------------- * Banderheren = edelen.…

Wolvega, des ochtends vroeg Ik heb de hel bezocht, Inclusief haar duivels Met ontstoken ogen Die mij spottend jouwden Om mijn onvermogen En mij vertelden Dat ook de reis Naar gene zijde Wegens mijn zondeval Voorwaar niet lukken zal…

Wolvega Noord, des morgens vroeg 2007 -2010 Ik heb de hel bezocht, Inclusief haar duivels Met ontstoken ogen Die mij spottend jouwden Om mijn zichtbaar onvermogen En die vertelden Dat zelfs de reis Naar gene zijde Ondanks mijn zondeval Ook voorwaar niet lukken zal…

Des te bijzonder, piekert die dichter, want duizelend dralen nu "duivel" en "duivels" in het hoofd van de verbaal verlichter, dat niets rijmt op dat kwaad.…

Ik moest altijd wat doen vroeger van m’n ouders, broer en zussen want stilzitten was verspilling verspilling van je gegeven talenten en niet goed in de ogen van God en de Here Jezus je moet hard bezig zijn, je echt nuttig maken dienstbaar voor je vader en moeder en ook voor je broers, zussen, familie er zijn voor andere mensen, buren, naasten…

beloftes zoals het voer van de duivel…

Gevoel overheerst de stil- te in mijn hart Geruisloos, maar in golven 'n Schuimkop bovenop en -aan die gebroken spiegel met schervengezicht Gruizels van bombardement zorgverzekeraar-kwaad Toen de tering naar de nering met een fraai afgekochte schuld Hoe je het ook wendt of keert.... ...Iets geleerd?…

In nevelen gehuld ontnam je mij de kracht om nog te huilen. En eveneens was je zo vrij om mijn ziel in te ruilen. De geur van zwavel waarvan ik braak doordringt nu heel mijn wezen. In jouw ogen staat de wraak nu duidelijk te lezen. Ik schreeuw het uit en ga tekeer, niets kan me nog helpen, te laat komt het verweer, het bloeden niet…

alvast met rozenblaadjes heb gestreeld opdat je vrijelijk voort kan schrijden en gratie wordt toebedeeld om omzichtig tot rijkdom te leiden toch geraakt nog eer je die weg bewandelt een steen op mijn hart en valt de duisternis over mijn ziel het lot heeft zich teruggekanteld de dag raakt plots verblind toen ik, ongewild, van de duivel…

De duivel heeft zijn hart gevangen. De duivel heeft zijn hart verleid. Een sluipmoordenaar heeft zijn ziel besprongen; heeft hem afgesneden van de eeuwigheid. de duivel heeft zijn hart gevangen. De duivel heeft zijn hart verleid. Een wolf in schaapskleren heeft zijn ziel bedongen ten koste van zijn eigen identiteit.…