inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 67.184):

ver is mijn Wad

het land naar zee grenst
oevers over de wrakke
kwelder die met water
lijkt besprenkeld

morgen is de zee weer
haalbaar dichtbij

en draaien kolken onbemand
de wisseling van wacht, eb naar
vloed in tijden nooit gekeerd, onhebbelijk
staar ik naar het Wad dat steeds opnieuw
in dromen aanlandig mij verrast

zij is als een viool ter hand
te dragen, spreekt door meeuwen taal
mij tegemoet wanneer ik de zon
zie zinken in haar warme, warme lente gloed

zo ook groet ik haar als ik
eens niet ben, naar als de
vrucht des duivels kind
benoem ik haar steeds

de hoedster van mijn altaar

... het Wad, de polder dat op kwelders drijft, te aanschouwen in een droom die eeuwig blijft ...

Schrijver: elze, 30 maart 2019


Geplaatst in de categorie: algemeen

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 81

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Jan Jacob Krediet
Datum:
17 augustus 2023
Mooi, groet van www.janjacobkrediet.nl

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)