Alle inzendingen over Een ritje

had nog behoorlijk de pest in toen bleek dat ik daar geen ritje op een kanonskogel kon maken…

lift een verplaatsmiddel een gratis ritje het gezicht laten ontkreuken spraakverwarring…

Als ik in Amsterdam een taxi pak Denk ik altijd meteen ook aan frauderen Hoe ze mij kriskras door de stad chaufferen Daar ga ik helemaal van uit mijn dak Want niet alleen weet ik de weg veel beter Ook wat het ritje kost klopt van geen meter…

Maar binnenkort maakt deze oude ziel een ritje in de duoscootmobiel.…

Mijn dokter zei mij: ‘U moet meer bewegen Maak elke dag een ritje op de fiets Gewoon een klein halfuurtje of zoiets’ Hoe vaak ik dat advies niet heb gekregen Denk niet dat ik de artsen niet geloof Maar fietsen lukt niet meer op mijn VanMoof…

Zo stapte ik op de fiets voor een zonnig ritje voor een ander is 't niets voor mij een mooi verzetje. 'k Kwam van alles tegen ook veel kwam er voorbij niet alleen op de wegen maar ook stilaan opzij. Stopte even bij 't water dat geeft rust en moed een klein half uurtje later was mijn innerlijk weer goed.…

Nou ik voorspel je die gaat niet blij worden dat in geen geval, want doorrijden na een aanrijding is strafbaar en in dit speciale geval heeft ie m'n ritje ook nog verknald.…

Hij lacht gele tanden bloot ploft neer op de doorgezakte bank een scherp mes keelt elk geluid roodbonte koeien krijgen vleugels zij is op weg naar huis het ritje kostte drie strippen…

Ik ben de grote plaaggeest in uw gras Ik mol uw tuin en daarom zet u klemmen Maar ik ben slim en maak -niet af te remmen- Nog snel een ritje onder uw gewas Hormonen gieren door mijn warme lijfje Ik heb een blind date met een mollig wijfje…

Het oude rijtuig waarmee onze koning, Elk jaar een ritje maakt op Prinsjesdag, Wordt opgelapt voor een geheim bedrag, Want hij betaalt het zelf van z’n beloning. En als het ding uiteindelijk weer rijdt, Is Rutte vast het bonnetje al kwijt.…

Een simpel ritje met simpele dingen, die een mens in deze tijd, nog gelukkig maken kan. En bij thuiskomst als we besluiten wat we eten, is het: we bestellen een pizza, heb je ’t ooit zo gezellig zoet gegeten!?…

Dankzij dat ritje is het dat ik weet: Dat met elk ‘ietsje-minder-snel-weg-bord’, Ons landje weer een stukje groter wordt.…

Dat je door te dichten met liefde voor het levende vers in een stijlvolle vorm de gretige lezer wil verlichten, blijkt vaak een ritje op een hobbelpaard. Kraaiend op een draaiend podium wordt de wereld een film -- maar na drie rondjes schrik je: geen vader, moeder of oom die jouw pret als liefde ziet.…

Heerlijk dit ritje, toch ? door het Meerdaalwoud op die zachte rug van jou... Krakende paadjes, stekende winterzon, een schuchtere ree kruist ons pad, de buizerd lacht... Jij bent mijn vriend gehoefd, niet getrimd, vrij zoals het hoort... in lichte draf of galop zo lopen we het jaar in, wij op kop...…

Vakantie in zeeland jong en onervaren Experimenterend intiem strelend door de haren Over het strand een ritje met de auto Lopend hand in hand niet lettend op gevaren Twee worden één niet voor kortstondig Verbonden wel voor jaren zeeland op het strand De liefde bloeit op door alle jaren De passie weer gewekt niet meer te bedaren…

vervlogen dat het al niet meer bestaat bij de volgende ademtocht een fluitje van een cent nog minder dan de prijs van een winkelwagentje voor de doortocht te betalen met een stukje rond metaal de jaren die nodig waren alle liefde en elke ruzie tevergeefs, je kind is soms niets meer dan een te nemen horde op weg naar levenslang voor een ritje…

waar ben je nu op een klein ritje in de vrolijke bries van een groene auto of legde de dag haar handschoen niet op een tafel waar schemering en zachte genezing zeker zijn in de toekomst.…

wel JA prik voor de zoveelste keer in de zwaar vermagerde huid voorts een pijnlijk toeristen ritje op zijn/haar getergde rug vreselijk roepen wij dierenvrienden luid met de prachtige slurf onder hevige dwang spelletjes verrichten zogenaamd fotogeniek olifantenliefhebbers steun de desbetreffende bekende stichting bekijk beelden…

mijn eerste pop behoed in de kelder tot in de hoekkast leeft nu naast een koek In een kinderhand taal spreekt zonder hapering in tijd en relatie die in rolstoel een leuk ritje maakt schillen en appelsien verdeelt in partjes sap dat langs vingertjes kittelig aan mijn kin als geboren gave zorg delen ze pakt haar zindelijkheid op…

Vol trots neemt haar man haar mee, en heeft zijn liefde bezegeld met een ritje naar de zee en een boottocht voor haar geregeld.…

De maker kijkt verrast, zijn ogen fonkelen, zijn armen zwaaien zwierig een uitnodigend gebaar, wil ik een ritje maken, een helm ligt voor me klaar. Ik straal van alle kanten, mijn been zwaait al opzij, als een vorstin beland ik, wie doet me wat, ik rij! Heel even zweef ik in een roze vlucht en voel de rijkdom van ontspannen lucht.…

je ligt werkelijk keurig opgebaard beste kostuum is je aangetrokken donkerblauw; je lievelingskleur, met grijze sokken familie en vrienden om de kist geschaard het laatst ritje vangt straks aan kist wordt reeds door je zonen gesloten deksel werkelijk overgoten met bloemen, kleurige linten en harten van cellofaan afscheid doet pijn voor zo…

vlinder geleefd Groot Koolwitje op dat fietspad zit je Oranje Zandoogje waar fietspaden kwamen kregen ze vlindernamen Bruin Zandoogje in versnelling vloog je helling af helling op in de bocht noodstop tegenliggers die niet wijken laten ze verdomme uitkijken zonlicht door de bomen zindert je Muntvlindertje via Klein Koolwitje komt je ritje…

haar open ogen 'gericht naar de hemel' de overstroomde rivier na de zwaarste orkaan het water klotsend tussen 'vrolijk gekleurde huizen' de ezelin wacht buiten met haar last, tussen auto's in verwoeste straten vol eeuwen van leven stoot ze telkens tegen ons kapotte steen, steeds weer kinderen aaien haar en willen een ritje…

Vorige week om deze tijd, sneeuw ijs en kou een ritje leert: een weekje later, wat graden verschil en de kopjes van mooie tere bloempjes steken boven de grond. Hier en daar geel, wat paars met wit iets verderop een heel veld geel nee niet het gras maar bloempjes een wereld van verschil met toen!…

Als zwerver in het saaie Kuttekoven lig ik al weken wakker van Estelle Pfaff, zij blijft mij alsmaar dikke pret beloven tijdens een ritje in haar oude DAF, maar de pastoor verbiedt het haar, want die zegt dat ik een heiden ben, hij vond mij ook een slechte misdienaar en een achterlijke hardrockfan.…

houdt dus niet van die bumperklevers die je het liefst van dichtbij willen zien En ook de fietsers in de stad is niks leunen voor elk stoplicht op zijn dak zitten dan ongegeneerd naar binnen te gluren en zelfs ik voel me dan niet op mijn gemak En echt waar, je kunt er donder op zeggen een stoplicht staat voor ons nooit op groen elk ritje…

sneeuw stuift zich stapelend uit het wit van katoenen wolken tot witter dan het witste zand de hoogste duinen in het land voor een winterfrisse wandeling een sneeuwballengevecht soms of een ritje op een afgestofte slee struinen jong en oud daartussen buiten rennen kinderen spelend rollen stapels sneeuw tot poppen met hoge hoeden op…

Maar er is toch iets, dat is wat minder aangenaam- zeg maar fijn, telkens als ik een ritje maken moet, naar arts, ziekenhuis of fysio dan breken de sluizen open alsof men daarboven wacht: Komt ze er al aan, dan snel aan de kranen draaien gaan! open de sluizen en kletter maar neer, wauw vooral die hagelstenen doen goed zeer!…

Hij glijdt met zijn grote slee en alle kinderen mogen voor een ritje mee. aan zijn zilveren baard mogen ze niet trekken zijn rode puntmuts niet rechtzetten. even proeven van het lekkers in zijn mand en die braaf zijn krijgen nog een hand dan deelt hij koek en snoepjes uit en roept zijn honden toe: allé vooruit!…