Netgedichten

netgedicht (nr. 73.430):

heerlijke winter

sneeuw stuift zich stapelend
uit het wit van katoenen wolken
tot witter dan het witste zand
de hoogste duinen in het land

voor een winterfrisse wandeling
een sneeuwballengevecht soms
of een ritje op een afgestofte slee
struinen jong en oud daartussen

buiten rennen kinderen spelend
rollen stapels sneeuw tot poppen
met hoge hoeden op het hoofd
waarin zij wortel neus zijn laten

de schrale wind en kou trotserend
vegen zij liggend in sneeuwtapijt
daarop de mooiste winterengelen
met prachtige vleugels en jurken

als de pret voorbij de koude wint
warmen hen sloten of pannen vol
hete chocolademelk en erwtensoep
naast roggenbrood met katenspek

en als de zon valt in de duisternis
gloeit verwachting als haardblokken
in vele harten en hoofden de hoop
op morgen weer zo een winterdag