Alle inzendingen over Eenzame

Het was 't einde van de dag, Die was aan het bezwijken - Ik was alleen en lag Er stil naar te kijken. Ik voelde mij moe En krom van 't lopen, En dromerig keek ik hoe De miertjes wegkropen. Ik voelde mij niet arm, niet rijk, Maar een kind van de aarde, En aan haar bloemen gelijk, Waarover ik heenstaarde. En zo, zonder vreugde…

Na de uitleg, van de ondernemer, werd het eventjes stil, of er nog mensen wilden spreken? Ik zei: ja ik wil. Opnieuw werd het na geschuifel wederom heel stil. Ik keek de zaal in, waar drie mensen zaten slechts drie, die haar wegbrachten. Opzij kijkend naar de kist, zei ik: 't geen niemand wist: ze hunkerde naar aandacht, toen ze die niet…

de druk van het bestaan een helder moment weet het afglijden de druk van de ketel een helder moment weet van gaan de druk te en dan verlang je naar rust heel bewust…

Ik kan mijn liefde niet uiten, wat hoort staat in de weg. Jij bent jong, ik ben oud, onze sekse is eender. Ben ook nog getrouwd. Stil verdriet is nu mijn deel, en onvervuld verlangen vult mijn dagen. Ik zocht een warm lichaam, een stuk vlees voor mijn genot. Maar ik vond jou, de mens waarvoor ik sterven zou.…

Wat zijt gij klein Holland Met al uw velden en vlakke wegen, Met uw rampzalige aardappellanden, En uw vreeslijk droefgeestige regen, En uw lage goedaardige stranden - - Maar groot toch is de zee Holland, Waaraan gij langzaam zijt verschenen, Waaruit ge als een schelp zijt geboren, Die zingt door uw hele land henen, Dat elk in zijn ziel haar…

Langs de wolken en de vlakte Ging de eenzame avondwind, En de heide, en de hemel, En mijn eigen hart was blind. Toen ging plots de hemel open - En een kleine plek van zon Dreef de wijde heide over, Als een dof-goud medaillon.…

Soms kijk ik uit mijn leven op, Of iets voorbij mij gaat - Of ook mijn harde boerenkop Iets heerlijks overslaat. 't Kon zijn! - een mens, een vrouw, een vriend - Een parel, of zo iets, - Iets dat ik eig'lijk had verdiend - En toch - ik weet toch niets. Nee, gaat mijn leven iets voorbij, Dat 'k zelf niet goed kan zien - Dan is …

Daar bloeide 'ns eenmaal Een bloempje op de hei - Het was nog geen lente, Het was nog geen Mei. In 't heel vroeg voorjaar Heb ik het zien staan - Toen ben 'k nog zo zachtjes Daar langsheen gegaan. Maar een mooie morgen Toen was ik zo blij - Toen mocht ik dat bloempje Gaan plukken voor mij. Lang heb ik gelopen En toen ik…

Nu dwalen in de' avond die geuren Ons pad voorbij - Al die bloeiende bomen, die geuren Voor jou en mij. O lieve! in de avondzon blozen Wij allebei - Zie: al die bloemetjes blozen Om jou en mij. Hoor je die krekeltjes zingen, Al énerlei -? Die liedjes, die diertjes, die zingen Van jou en…

Toen ik heden opzag van mijn leven, Uit de schaduw van mijn stille zorgen, Zag ik, tot de witte diepe verte, Weer de Schoonheid om mij henen slaan, - Tot haar immer onverwachte gaven, Tot haar wijde zegenende handen, Tot de kalme stammen van haar vruchten Ben ik weer gelukkig heengegaan. Uit de schaduw van mijn stille leven, Over de onrust…

Het regent - o, wat regent het! Ik hoor het uit mijn warme bed, Ik hoor de regen zingen, - Het regent, regent dat het giet - Dat niemand daar nou iets van ziet, Van al die donkre dingen! Het ruist en regent en het spat - Nou worden alle bomen nat En plast het in de sloten, - Het regent óver- óveral!- O hé! daar loopt het zeker al Bij straaltjes…

De avond ruist door de akkerlanden En draagt met ene zoete zucht Uit mijne warme stille handen De geuren naar de verre lucht, Naar – naar ik weet niet wat. De avondwind begint te waaien, Ik voel hem aan mijn lijf, mijn haar, De fluisterende bomen zwaaien En buigen al maar samen naar – Naar ik – ik weet niet wat. De avond waait aan mijne…

. ------------------- Hoog aan de hemel Staat de eedle maan – Zij ziet mij zwijgend En eenzaam aan!…

Ach waar ik ga en wat ik leve, En wat ik schrei en wat ik lijd — ik ben datzelfde kind gebleven Van vroeger tijd! Ach ik ken ál diezelfde zonden, Ach ik lijd ál diezelfde smart — Diezelfde 'andre kindren' wonden Mijn kinderhart! Ach 'k kom die tijd niet meer te boven, Hoe ik ook doe en wat ik wens — Ik moet toch altijd weer geloven…

O, als een dier te zijn! - Een dier in de zonneschijn - Te koekeloeren, Zo ene bloem zien staan, En een beestje voorbij zien gaan, Zo lekker te loeren! En als een kind te zijn! - Een kind in de zonneschijn - Iets liefs te zingen, Zo vol van kindervreugd, En van dartele jeugd, En simpele dingen! En een wijs mens te zijn! - Een mensch…

Een wolk laat haar tranen gaan, omdat haar verdriet niemand ziet, iedere druppel kust de aarde, en zegt ik breng de liefde van degene, die je achter liet.…

Alleen is maar alleen Al heb je vrienden om je heen. Want de nachtzoen ontbreekt En dat iemand met je spreekt, Als je op de rand van je bed De wekker hebt gezet. De ochtend is even grauw Al is de lucht nog zo blauw. Niemand die met je praat Of jouw woord verstaat. Het geluk van samen delen Is er niet voor velen. De uren kruipen door de…

Puur Als op een goudomrande wolk van emotie spreid ik gedachten, zielenroerselen zo gezegd wandelend langs een stille bouwplaats laat me verwonderen door die ene enkele klaproos voorovergebogen zacht wuivend door de wind alsof ze me groeten wil sta ik even stil en voel de relatie van het alleen staan zo goddelijk mooi, in haar eenvoud…

Alleenstaand aan het Spido-roer zwak in gemeende conversaties nu verdacht van erge malversaties krijgt zij de boeteprijs uitgereikt en natuurlijk de liefde van ons allen omdat uiteindelijk de liefde overwint wetende dat het kwaad woedt in een ieder dus Annie Gruisen betaal terug en kom terug!…

Soms blijven bloemen vele jaren gesloten – wachtend op liefde.…

eenzaam voel ik mij tot op het bot alleen ben ik niet een aantal mensen nabij het eenzaam gevoel is niet uit te drukken niemand kan er iets aan doen het is in mij, is wat ik bedoel dat gevoel van eenzaamheid is niet mijn schuld is mij gezegd en herhaal ik zelf zodat ik misschien minder lijd eenzaam voel ik mij altijd en nu nog…

Snakken naar een zoen Of iets van genegenheid Mijn hart is beklemd, Soms ben ik mijzelf kwijt Op jouw manier, hou je van mij, je wilt niemand anders aan je zij. Toch, kun je niet geven, waar ik naar verlang. De vraag, of je echt van mij houdt, maakt me bang. Liefde geven, komt van binnen uit De ander aan willen raken en behandelen…

Eenzaam zijn en traag, wanneer het donker komt, de schaduwen ervaren. Namen noemen en tegen muren praten, urenlang zichzelf verlaten. Een stoel verplaatsen in de hoop daarna niet meer alleen te zijn. Ramen sluiten, een boek dat open ligt dichtdoen. Van dromen in een bed bedaren en morgen alles overdoen.…

Een grijze middag in 't begin van mei, een klein café 'Au Voyageur' geheten, in wolken rook rijdt soms een trein voorbij… Wat doe ik hier? De hemel mag het weten. Van de oude dromen, die ik dacht vergeten, voel ik de vleugelslag opeens nabij; reeds deze morgen wist ik mij bezeten, is het lente, of ligt de schuld bij mij? Sedert de tijd…

verveel je te pletter schrijf dan eens een letter aan een eenzaam mens met de grote wens niet alleen te zijn je hoeft niet ver te zoeken alle telefoonboeken bevatten voor negentig procent mensen die niemand kent…

Mijn liefde is vervlogen zachtjes uitgeblust Geen hand meer in de mijne Geen mond meer die me kust Geen lachjes uit de verte Geen hand meer door mijn haar Niet meer samen zitten kijken naar elkaar Er vallen nu geen woorden, er is geen ergernis Maar nu weet ik uit ervaring hoe eenzaam, eenzaam is…

Harde woorden over en weer een gevoel van eenzaamheid overspoelen de gedachten aan wat eens is geweest…

eenzaam en alleen kijk ik om me heen zie vogels vliegen mensen liegen een kind dat huppelt de regenpijp druppelt een late zonnestraal alles in pracht en praal kinderhandjes graaien naar bladeren die waaien veel gedachten kan je kwijt in een beetje eenzaamheid…

Nu weet ik uit ervaring, hoe eenzaam, eenzaam is!…

Op een stoel dicht bij het raam Zit een man ineengedoken Een nare stilte om hem heen Hij wordt nooit aangesproken De eenzaamheid dat is de prijs die hij nu moet betalen Het wachten op z'n laatste reis Wie zal hem komen halen Dit heeft hij toch niet verdiend Geknokt en lamgestreden De dood zal komen als zijn vriend Verlost hem uit dit heden…