Alle inzendingen over Eerste Zomergast

De eerste zomergast was dus Hans Teeuwen Zijn neuzelachtigheid was haast gênant En Wilfried kreeg hem ook niet interessant Voor mij was het vooral een avond geeuwen Brengt Nelleke de vlam niet in de pan Dan ben ik daarna ’s zondags weer vrij man…

De kou heeft nog een lange weg te gaan Dat stelt zelfs nog de grootste dromer vast De vraag: wie wordt de eerste Zomergast? Ligt met dit weer nog ver van ons vandaan Toch komt de tijd van ijs met slag en wafel Want de gastheer zit al klaar achter de tafel…

Zijn komst was omstreden en de VPRO kreeg er van langs, omdat ze deze radicale kerel een groot podium boden. Hij liet op tactische wijze de tragiek van de Palestijnen zien, via bewust gekozen schijnbewegingen van Marco van Basten, Colin Wilson en Leonard Cohen. Hij noemde zionisme racisme en hij bedacht de term zionazisme, maar toch…

De knuffelmarokkaan uit Rotterdam Had heel veel memorabels te vertellen Omtrent geboren leiders en rebellen Van Oum Kalsoum tot Vader Abraham De stad heeft meer de toekomst dan de staat Dat is waarom hij daar graag verder gaat…

Hoogseizoen zomert dromende gasten loom achterover geleund in fauteuils schudden onbeschaamd veren van 't kleed tussen intro en retro gemangeld etaleren hun intimiteiten in camera-ogen gevangen bekennen openlijk familiariteiten Freud voor miljoenen: kijkcijferhit…

van Nederland zij is excellent zij is een excellentie zij zou zo de eerste vrouwelijke Minister-President mogen zijn van mij ook voor mij ook voor u, jullie allen: zij: geloof, hoop en liefde!…

In de trein achter glas brandende zon als zomergast van stilte naar hitte coupé een droogboeket verschoten rood 'n hart als blanco kaartje waarschijnlijk voor een vergeten moeder…

Van oudsher was de kermis in de stad Een reden dat omwonenden verkasten Nu kiest men ook vanwege Zomergasten -Zodra de zomer komt- het hazenpad Zo'n vlucht scheelt gauw een maand lang redetwisten Met plaatselijke loungeroomsocialisten…

Daar zat dan de premier als Zomergast Was in gesprek als in zijn stamcafé Het zat hem in de liefde niet zo mee En nee, hij zat toch echt niet in de kast Tja, Thomas bood hem nauwelijks partij Dus Mark bleef ruim aan kop en schadevrij…

Het zenderaanbod in de zomerweken Had jarenlang de geur van oude meuk Die beeldvorming kreeg deze week een deuk Door wat wij blij verrast hebben bekeken: In Zomergasten boeide Marc-Marie En daarna dagelijks 'In therapie' (juli 2011)…

In ‘Zomergasten’ zag ik pas Dick Swaab De schrijver van het boek ‘Wij zijn ons brein’ Achter zijn lach hing steeds een grijs gordijn ‘De vrije wil ontbreekt’ zegt blije knaap Bij óns thuis werd het eventjes heel stil De buis ging uit, geheel uit vrije wil…

Ik zou een jonkie willen zijn van wielewalen dat boven in de hoogste boom zijn liedje zingt er fluitend wacht op leven uit de eierschalen- een zomer lang in Neerlands bossen ademhalen tot de oktoberkou me weer naar elders dwingt.…

------------------------------------------ Deze hartenkreet draag ik op aan zomergast, 31 juli 2011, Dick Swaab, emeritus hoogleraar neurobiologie en internationaal bekend hersenonderzoeker, die samen met interviewer Jelle Brandt Corstius zal zorgen voor boeiende televisie.…

Zomergasten zijn verdwenen als meeuwen - het dorp komt tot rust. Wolken hebben haast en brengen het blauw om zeep. Stil bos - in de verte hoort hij een ringtone. Lege speeltuin - wind wiegt de schommel heen en weer. Het klikken van haar hakken houdt het trottoir wakker. Storm raast en geselt de stad - kattensprong.…

Toen ik jou voor het eerst zag deed jij mijn hart sneller slaan. Toen ik je beter leerde kennen wist ik dat ik met jou verder wilde gaan. Als je niet bij me bent dan verlang ik naar jou, het kan niet anders zijn dan dat ik van je hou.…

Er loopt een kat door m’n tuin Niets bijzonders hoor Die loopt hier elke dag z’n vaste rondje Zo loopt ook elke dag een man langs met z’n hondje Niets bijzonders hoor Ook zijn vaste rondje Zo gaat de tijd in sleur voorbij Wie gaat eerst, wie geeft de laatste kik De kat, de man, het hondje of.....ik…

een kindskind, eerstgeboren gelijk zijn moeder, die ooit aan de borst van eigen oorsprong lag toen trilde er nog vreugde in de stille lach van haar, die ooit zelf de eerste was maar nu ligt een kleine hand werkeloos op gras verlangen groeide, gedragen door de tijd en nimmer vervangen want kwijt is kwijt en hij, het kind dat armoe…

Dat wij mensen dieren zijn, gelooft bijna niemand. Dat mensen super zijn, gelooft bijna iedereen. Wilde zwijnen zijn schadelijk, voor onze bossen. Mensen produceren varkens, in supergrote stallen. Hoe groter stallen zijn, hoe beter, menen boeren. Hoe groter stallen worden, hoe beter voor het dier. Dierwelzijn en betaalbaar vlees.…

De meeste zomergasten weer naar huis een enkeling is nog gebleven, de druiven zijn geplukt maar de kastanjes hangen nog terwijl de laatste vijgen rijpen. De overgang van heet en buiten naar rust en stil en binnen de plek wordt weer van ons, we nemen weer de tijd terwijl de laatste vijgen rijpen.…

en liet niet heel wat heel nodig was Zo'n gast zo'n zomergast de derde in de reeks Ze komt zeker terug als 2 of 3 dat willen ik ben er een van Dan is zij weer in ons midden de hele avond lang die mooie persoonlijkheid op die mooie VPRO-BUIS met die mooie belg presentator Jan Leyers…

Zomergasten vluchten, de schaduw van de avond werpt zich gulzig op de late dagen alsof de julimaand nooit bestond. Koudvuur van het aangezicht, bloeddoorlopen, koperkleurig, gehuld in de geur van aarde, met een stem hees en treurig.…

Ach hongerige herfstvlinder op zoek naar restjes nectar in de allerlaatste bloemen Mijn laatste zomergast ik volg je al een tijdje terwijl de winterkou zich reeds aankondigt Je kijkt me nog even aan voor je op je reis gaat vol heimwee kijk ik je na tot je uit het zicht verdwijnt Kon ik maar met je mee of anders met de vogels ik zou…

de zon doet ongelofelijk zijn best smijt onbaatzuchtig met de laatste krachten -de kou laat nu niet lang meer op zich wachten- hij strooit de levensvreugd die hem nog rest de zomergasten zijn nog niet vertrokken ze wachten op het teken voor de vlucht de stilte wordt verbroken door gerucht vanuit de verte roepen zacht de klokken je strompelt…

vergeef me al mijn liefdes ze lagen in het verschiet doch, om hen kon ik niet wenen want om jóu had ik verdriet…

nóg zindert zomer door mijn lijf wat niet de herfst verhindert zich al te laten horen met sporen van verkleuring met gras vertrapt door zomergasten met pas ontdekte paden een paddenstoel geeft smoel aan zachte plekjes in het bos waar mos wacht op de warme deken van gevallen blad opdat we zullen weten dat oktober transformeert en…

Zei de lentefluisteraar tegen de zomergast: 'Laten we in bloei vallen'. Zei de dwaalgast tegen de lawaaikwast: 'Hou toch je snep!' Zei de oer tegen de knal: Neem jij het heel dan neem ik het al'. Zei de zandkorrel tegen de waterdruppel: 'De wereld kan vergaan maar wij blijven altijd bestaan'.…

Samen hollen in het hoge gras Met je eerste liefde,hand in hand Wie vergeet nu hoe fijn dat was Pure onschuld,tere liefdesband En dan je eerste echte zoen Wangen gingen er van gloeien Je was in dit alles nog zo groen Het moest gewoon nog groeien Ook kwam dan je eerste liefdesverdriet Als bleek dat hij niets meer om je gaf Verder zonder…

hoekje op een plekje diep in ons hart Samen opgeschreven in een boekje is daar nog de gedeelde smart Ooit komen wij elkaar weer tegen 't herkennen is dan daar In het begin nog erg verlegen al snel weer eigen met elkaar Jaren zijn voorbij gevlogen toch gaan we weer terug in de tijd Na gesprekken intens en diep bewogen ontdekkend, je eerste…

Denk je aan je eerste liefde terug voel je de vlinders weer komen herinneringen gaan dan vlug warm door je lichaam stromen. De omarming, de eerste zoen het knuffelen, jong en naïef stiekeme ontmoeting in 't plantsoen uitgelaten had je het leven lief.…

voor jouw tijd geven net dat vleugje extra ik voel me weer een jonge meid 't Duurde kort, eigenlijk té kort maar het was héél intens ik had het niet willen missen het maakte van mij een ander mens Het eerste en het laatste wat ik nog van je zie ...…