inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 57.883):

Grond gebonden

Ach hongerige herfstvlinder
op zoek naar restjes nectar
in de allerlaatste bloemen

Mijn laatste zomergast
ik volg je al een tijdje
terwijl de winterkou
zich reeds aankondigt

Je kijkt me nog even aan
voor je op je reis gaat
vol heimwee kijk ik je na
tot je uit het zicht verdwijnt

Kon ik maar met je mee
of anders met de vogels
ik zou nu gaan, meteen

Maar mijn lichaam is te zwaar
houdt mijn geest gebonden
mijn geest is veel te star
houdt mijn lichaam aan de grond

Zolang ik niet zelf verander
zal ik de winter moeten doorstaan
resteren alleen die dromen

Schrijver: geeraardt, 21 november 2015


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 404

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Dianah, 10 jaar geleden
Prachtig gedicht!
Leonardo, 10 jaar geleden
Prachtig gedicht. Van genoten!
Sanne, 10 jaar geleden
Heerlijk dromen over de lente, waarin je jouw dromen misschien kunt leven... mooi om je aan te warmen op gure dagen.
Egbert Jan van der Scheer, 10 jaar geleden
Helaas, weemoed als de laatste vlinder vertrekt
kerima ellouise, 10 jaar geleden
In winterkoude voelen dromen nog warmer aan...Mooi en graag gelezen.
Jeroen Splinterman, 10 jaar geleden
Mooi onderhoudend onder woorden gebracht.
En fijn om te lezen.
Inte feelders, 10 jaar geleden
Je ziet ze mooi vliegen, Geeraardt!
Marije Geerts, 10 jaar geleden
Mooi!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)