Alle inzendingen over Erft

de boodschapper heeft het gedaan met pek en veren overgoten erft hij de pijn en het verdriet... is er nog iemand die het ziet..?…

als de dood sterft en aarde leven erft kent geen ziel enige smart dan ademt immers een eeuwig hart (zie ook link)…

houden van overstijgt het weten ook als jouw sterven verder wegdrijft het mag dan herinnering heten maar in mijn wezen gekerfd opdat zij blijft dat wil ik ook tot mijn hart een glimlach erft…

Als de herfst erft van de zomer betaalt zich dat uit in klinkende zon welke door de goudkleurige bladeren van de bomen het verlangen naar de zomer stralend levendig houdt en de winter ver weg!…

uit de dagen die je van me erft, extraheer je geen euthanaticum.…

zijn hoofd hoe ze hongeren naar voedsel van maagden die hij liever zelf had bevrucht met alternatieven van verschoonde kunsten hij bemint ze en ook de talloze namen die hij met zijn ogen opent als niemand het hoort hoe het licht verft, naar huid verlangt en muren vasthoudt, te smal voor leugens maar ook voor waarheid hij erft…

Keer op keer Laag op laag As tot as keert Aard tot aard Gouden licht Luistert In de hemel En Donker op aarde Dood Erft Rijkdommen Jezus, Uwer Lam Is Aanstoots steen der Tehuis sancti spiritus Echter Looflied Zijner wijsheid Jezus Kon ik maar… O God….…

De onstuimmige herfst erft iets of minder van de zonnige zomer maar vertrouwt vooral de koude winter blind op haar lieve lente ogen die de komende zomer weer zal doen stralen tot de daarop volgende herfst Recensiegedicht nav het concert "Zomer & Herfst" door het Kamerkoor Vocoza o.l.v. en opgedragen aan Sanne Nieuwenhuijsen, Haarlem 27…

kind in mij opnieuw de hoop die blijkt, al kon hij het weten, verborgen in een onlosmakelijke knoop van liefde en zorgen alhoewel gedragen door een prille ochtend ligt het duister op de loer waar allengs onder de onbereikbare zon, de verwachting sterft wat dan het leven altijd ongevraagd nalaat is de eenzaamheid die men erft…

verbleekt in de dauw een sterveling, gedreven in het nauw door het leven gebogen ten gronde vervuild met zijn zonden de nacht van zijn ziel is verlicht door de maan doorzichtig zijn ego getrokken zijn aandacht van mensen, met vliegers die schemer trotseren de hemelen strelen tot helder lichtblauw de mensen vertrekken de sterveling erft…

in mijn slaap, en vanavond vraagt het nuchtere glas om genade, men ademt zich uit als een inzicht, men is, ik herhaal me spel hoe men zich weervindt in dit haast vervleesde voortdurend kortstondige zelvige grondstuk, lijf lijk als weefsel, ik zijnde, wijn wikkend, zeker de nachten zijn war en onzeker, verdichten zich waar men in zit, men erft…

Dit steeds aanschouwde martelwerktuig erft Hemels licht, schept een blije stralenkring rondom de Man van lijden en redding, waarbij het ver en dichtbij mensen treft. Het hout der verschrikking is vol warme glans. Heel de wereld ontvangt de gouden gloed, mag haar eren met vrolijke zang en dans.…

Ach wereld, die nu al van zijne volheid erft: Gestarnten, Engelen, met uwe Hemelrijken, Bewoonderen der aarde, ey! toeft gij te bezwijken, Nu Jezus vast bezwijkt, nu uwe Koning sterft?…

Zie je hoe alle leven sterft, terugkeert naar de Aarde, schijnbaar verdwijnt en wedergeboorte erft? Denk je dat ik jou dat niet zou geven? Mijn kind, vertrouw op mij en geloof in het Leven!…

Ach wereld, die nu al van zijne volheid erft; Gestarnten, Engelen, met uwe Hemelrijken; Bewoonderen der Aarde, ei! toeft gij te bezwijken, Nu Jesus vast bezwijkt, nu uwe Koning sterft?…

Dan komt de herfst met al zijn stormgeblaf, alsof 'ie jaarlijks kracht erft, blaast alle bladeren af. De winter valt in, de nachten helder en ijzig koud, 't is de lente waar ik aan dacht en toch het meest van houd.…

Een notaris heeft hem net verteld, wat-ie erft: een miljard welgeteld! In een mum heeft-ie 'n bruid en ze jubelt het uit, want ze zwemmen gemengd - in het geld. Na een poos lucht-ie even z'n hart: 'Je verkoos me slechts om dat miljard.' Ze ontkent het: 'Ik zou ook wel trouwen met jou, al bezat je daarvan maar een kwart!'…

De wereld nu uw volheid erft. Hoe lief u deze wereld had, gelijk de boom des levens over smart en zoekende ogen zie deugd en vreugd verheugt zei onbegrijpelijk al uw mededogen.…

Luister naar de klanken Van de Indische tong tong, Uit holweerklinkende waringin, Galmend als een gong, Dreigend in het duister Dreunend als een gamelan, Roep van dessa tot de kampong Voor een koempoelan Komend van de overkant De gordel van smaragd, Een geur van tempeh sajor sateh, Zinsbegoochelend mijn hart, Treft mij als een kris…

Toch erft die lieverd alles bij mijn dood: van adel wordt mijn blauwe Duitse dog. ---------------------------------------------------- Daan de Ligt & Vera De Brauwer…