Alle inzendingen over Folie

Etablissementen poppedijnen in taveernen l'Amour est une folie voor een plezanterie met deernen Adèle leest au sucre Citronella, een novelle Liedeweij nipt witte wijnen aan mijn zij volgeerne Met een keurske dat haar halverwege splijt en knelle Le lendemain heb ik een houten kop met spijt te stellen Voor vlinders duurt de nacht…

Op weg naar het centrum Van de stad, fietst ze langs Open ramen, schrikt van Krankzinnig gekrijs Ziet ze oranje facetten Komen er walmen uit kramen Klinkt er percussie, spat er plezier Van springkussens Het is druk op het plein rond het Scheefgezakte bedehuis Er dansen pony’s van folie Maar naar de kerktoren kraait Geen haan meer…

Het was in een droom dat je kwam nieuwslezeres van het laatste journaal op vakantie aan zee met een boek dat ik in mijn jeugd gelezen had We spraken over wat ons het diepste beroerde in de helden van de roman hun diepste smarten, hoogste geluk onze gezichten dichter bij elkaar Jij begon met de eerste kus en meer jouw…

Zo n rimpelend zilver folie vlies ribbel fluweel. Stationair zwevend boven in haar gevat struweel, het waterblad struikgewas, een juweel. Besteelt gesteeld kies waterlelies. Geen geld voor een miljonair, neen koningsgoud, de honinginhoud.…

Waarheen en waarvoor Zingt het in mij aldoor Is het een vesper Of een serenade Is het niet 's avonds Maar rond middernacht Dan is 't een nocturne Waar 'k op heb gewacht En straks volgt dan weer Voor mevrouw en meneer In de moulin rouge Een folie bergère Zoetlief herderinneke Poppe met sinneke Geen grande ballade Maar…

lang vervlogen erotiek de vrucht van samen die ons kon bekoren Gij vroeg was deze hang een zucht van kundalini's passievrucht of was ze puur uit cupido geboren Ik zei het kan geen weemoed zijn geen terugverlangen heimwee vlucht in een melancholie eerlang verloren Ons samenzijn in alchemie verboden scènes d'une folie…

het –hoe wreed- in kokend water daarna en dat is vier minuten later ontdoet u het van schil, wat zout erbij een broodje, donkerbruin, dat is gezond een blaadje groen is goed voor uw geweten vervolgens slaat u lekker aan het eten veeg wel die gele smurrie van uw mond dan gaat u naar de koelkast, het karton verwijdert u, prik gaatjes in de folie…

nog ben ik bezig het folie los te trekken dat mij het leven bijna onmogelijk maakte het lijkt doorzichtig toch gerimpeld door geleden pijn in nabij en het ver verleden eerst komen schetsen maar lijden verdiept de lijnen tot etsen die dieper snijden dan ik ooit heb toegegeven ik was lang geen onbesproken kind dat zich alleen…

Ik zei het kan geen weemoed zijn Geen heimwee, wens naar vroeger, vlucht, Nee, die melancholie is lang verloren Die pijn van terugkeer, nostalgie: Voorbije scènes d'une folie, Een dwaasheid waar ik niet van wist tevoren Een wild fantoom stijgt op, muziek Uit lang vervlogen erotiek Een lief refrein laat mij opnieuw bekoren 31 maart…

hij draait de dag naar buiten en herbegint zijn daad haastig zonder groet hij denkt soms wel aan vrouw en kind of aan iets nieuws iets anders zomaar, op een ochtend wanneer zijn woorden hem leeg voorbij gaan of wanneer het bijna avond is en de weerhanen hem gunstig staan er wordt gezwegen in de rechterhand naar voor…

Vonken folie aan die git, Gitten met uw gouden pit, Bliksemt niet zo fellijk Dat het hart, dat u aanbidt, T' ene maal verwellek. Lieve Leonoor, gij moordt 't Harte dat u toebehoort Met uw lieve lonken, Zo mij niet een troostig woord Komt in 't oor geklonken.…

Een simpel in folie verpakt bosje bloemen Als willekeurig bij een bermpaal neergelegd In zijn reflector zie ik auto`s langszoemen Ik blijf even staan, en mijn kippenvel is echt Die wrede dood van twee zo jonge mensen Het waarom wil maar niet uit mijn hoofd Zij hadden nog zoveel toekomstwensen Ik sta aan de grond genageld, als verdoofd Maar…

De analoge stembus was een baken Een diesel met een gleuf en ook een slot Dat treft - TNT Post is al heel vlot Met brievenbussen vuurwerkwerend maken Zo'n bus in elke gymzaal aangevoerd En zilverfolie blijft onaangeroerd…

Langbenig sensueel lig je zwijgend stil voor mij, ontdaan van dat dunne ritselend folie inpaksel. Je bent vastberaden, tot doornig prikken nabij. Voor geen rede ben ik vatbaar, jij blijft mijn raadsel. Je imponeert me niet met je rode petalen schoonheid, mijn remmen gooi ik los, aanbid je gave volmaaktheid.…

Geleidelijk toenemend wordt zij gekleed in ander jasje daar een natuurlijke schaduw haar zal toedekken met een verdonkerings- folie zwartgrijs omgeven door een lang satijn gewaad van maneschijn en sterrenbeelden Al met al was het een intense beleving waarbij ik elke keer opnieuw hoopvol wacht op haar terugkeer…

De warmte van brood met leverworst en 't gemak waarmee 't folie ervan beslaat Weet dat ik ervan geniet te weten dat JIJ daarmee door de wereld gaat ...…