Alle inzendingen over Foto's die niet...

Ik slik en glimlach bij de foto's van vaders en kleine kinderen verbonden door het leven. Ik slik en huil bij de foto's van mijn vader en ik, zijn grote kind gescheiden door de dood.…

De mooiste foto's nam ik niet: het aankleden – het onderweg zijn.…

Mijn foto's van haar aanwezigheid: de afwas, het beslapen bed.…

Vier foto's, een man en een vrouw, samen bij een paalhoofd op een zonovergoten strand. Ze staan daar, zij houden van elkaar, lopen daar, genietend, hand in hand. Eén van hen is de lucht, de ander is het water. Vier prachtige foto's, van een man en een vrouw.…

Herinneringen wiegend kijk je naar foto's zo mild was je schoot…

Anderen komen goed voor de dag, ik soms ook -- Op kleine foto's.…

verbroken contact alleen een boek met foto's ergens in een kast…

gewoon een kleine akte in een boek wat foto's in een la bewijs dat ik besta…

Er zijn bruggen die je niet over wilt sluizen die je niet voorbij wilt de grootste hel maken mensen nog altijd zelf (zie ook met foto's op website)…

in je camera staan onze tijden beschreven in geheugen met de foto's kijkend in gedachte vol verlanging naar het verleden…

Toen ik in mijn jongere jaren van vriendjes de foto's ging sparen toen wist ik meteen hier tussen zit geen waarvan ik een kindje wil baren.…

Dan bleef hij niet bezeten hier, met foto's in zijn hand.…

Ik raadpleegde de wijsheid van het internet: Waarom zijn foto's nooit saai? en kreeg gerijmelde gemeenplaatsen die voorbijgaan aan het wonder het wonder van de wereld Op foto's, nieuwsreportages en vakantie- kiekjes, zie ik nu de achtergrond - de wereld om ons heen…

wat verdwijnt komt nooit terug het zijn de foto's die getuigen van weleer... we weten dat niets blijft zoals het is maar dat doet niets af aan de pijn en 't gevoel van dat het wel wat snel ging…

Dozen vol vergeelde foto's in een stoffige zolderhoek vertellen zonder woorden meer verhalen als een boek. Beelden van een leven vol van blijdschap maar ook pijn nemen je mee naar het verleden tijdmachine in het klein.…

Foto's die je het roken af moet leren In plaats van het te stimuleren. Jaja, de campagnes worden steeds indrukwekkender. En er geldt al bijna overal een rookverbod. 'Ze' maken het leven van de roker zo kapot.…

Hij lijkt zo onberispelijk en clean Geen dronken escapades of geweld Het evangelisch boegbeeld is geveld Door plaatjes die nog niemand heeft gezien Als jij bij Arie's foto's weg wilt dromen Bedenk dat hem zijn ziel ook is ontnomen…

ik noemde je bij duizend namen maar nooit die ik zeggen wou ik trok van jou zovele foto's maar niet zoals ik hebben wou je sprak met mij boeken vol woorden nooit echter deze die mij bekoorden maar elke dag die telde was je daar…

zij zit in stilte, langs het raam schiet de wereld voorbij foto's getuigen van een heftig verleden, ze kijkt er niet meer naar zij zit in stilte, haar leven is zomaar voorbij gegleden als afscheid glimlacht ze en zwaait achter het raam…

is slechts een hartenkreet zoals de topless foto's van een prinses het is er wel, maar ook gewoon alsof je eens iets denkt en het weer vergeet waar dacht ik alweer aan ik weet het niet…

(L'imaginaire d'apres natures) zijn foto's getuigen van weleer geschoten door de ogen van de meester bijvoorbeeld zomaar een weg ergens in landelijk Frankrijk dat echt een plaatje werd pijnlijk daarom dat ook dit plaatje straks zal verbleken in de tijd…

niemand die er nog van opkeek dat je er foto's in bewaarde krantenknipsels & programmaboekjes waarin je naam verkeerd geschreven stond ze vonden sandalen & waterschoenen op zolder 't liep niet meer - de woorden & in het groene glas een datum waarachter twijfelend de zon…

Sorry dat ik ben vergeten te vertellen aan jou dat ik heb besloten dat ik niet meer van je hou Nooit zul je me nog zien misschien nog in je dromen maar nu moet je weten een andere tijd is gekomen Ik heb je nummer gewist al jouw foto's zijn verbrand voor de laatste keer in m'n gedachten ik zet je vanaf nu aan de kant…

zoek me niet wanneer ik doodga ik ben niet ver, ik blijf vlakbij ik ga gewoon mijn woorden achterna in mijn verzen vind je mij herinnering vervaagt en pijn gaat voorbij foto's verbleken en verhalen verweven zoek me niet ik blijf in je leven in wat ik schreef daar vind je mij…

Opeens lijken al die dingen er niet meer toe te doen je strijd tegen zilvervisjes het recht hangen van lijstjes waarom je gehecht was aan die foto, ansichtskaart, zelfs je eigen foto's hoe je was zomaar opeens kan alles niet meer van nut of belang lijken zelfs al ben je niet depressief of al ben je nog lang niet op je laatste moment…

De gevangenis spuugt rook naar wolken - een lange jongen schiet een kwatje op het perrron een bajesbewoner heeft foto's op zijn raam geplakt ik zie alleen witte achterkanten van zijn familieleden, of zou het porno zijn? mijn metro glijdt verder ik ga ondergronds en mag alleen naar boven…

Je vroeg wat nou 't leukste was van onze vier en twintig uur ik zei: het oude album met de foto's waarop een mooie man, trouwfoto's en de bruid met kroontje de drollenvangers die ze droegen op de ski het witte berglandschap op zwart-witfoto's.…

ach, doe maar wat nog te verliezen een paar tedere herinneringen die zelfs in slechte relaties bestaan die ik koesterde die jij stuk wou slaan een brief, wat foto's wat heb je daaraan momentopnames van illusies lang vergaan bewijsmateriaal dat jij stuk wou slaan…

verzamel foto's uit het heden en verleden want aan elke foto kleeft wel een verhaal als deel van jouw bestaan van het beginstation tot de allerlaatste halte en alle daar tussen gelegen stations zo krijgt de reis door de seizoenen gestalte en spreekt het gemoed dikwijls boekdelen…

te vaak met foto's is het wild schrikken ben ik dat zoals die met die bolle kop uitpuilende ogen getuite lippen open mond trillende vleugels je weet nog wel van toen we mooi weer speelden bij de maadjes in de schimmelkaas ja daar word je wel even stil van dat te verwerken…