Alle inzendingen over Geheim Dagboek Hendrik Groen

Ik las in 't Onze Lieve Vrouwe Gasthuis, Een steenworp van de Oude Manhuis Poort, Zijn dagboek, minutieus, van woord tot woord Nu is die oude man dus op de buis 'k Zie liever jonge zusters op een rij staan Dan oude mensen, dingen die voorbij gaan...…

Op maandag heb ik heus wel wat te doen, Maar maandagavond moet echt alles wijken Om thuis weer ouderwets tv te kijken, Ik kijk dan met mijn vrouw naar Hendrik Groen. Dan zie ik daar wat ik nog lang niet mis, Wel ik ben bang dat dat mijn toekomst is.…

Het dagboek van je leven Elke stap die je doet Hoort al bij het verleden En wordt in je dagboek bijgeschreven Want zo gaat het In het dagboek van je leven Alles wat je doet goed of slecht En je komt er niet onder uit Want in je dagboek komt alles uit En als de tijd daar is dat je je ogen sluit Dan zal ook het dagboek van je leven sluiten…

Ik lees dat ergens een verpleeghuis is Waar men het manvolk manueel bevredigt. De ballen worden wekelijks geledigd, Om daar te zijn is een belevenis. En plots wordt dan "Meer handen aan het bed" In een heel ander perspectief gezet.…

voor buurman Hendrik *…

stille dagboek…

'Wat loop je vreemd, Monique,' zei Hendrik. 'Staak dat gauw!' 'Bespaar me jouw kritiek,' verweerde zich z'n vrouw, die vreemdging met de buurman, waardoor ze Hendrik griefde. Ze zei: 'Kijk niet zo zuur, man. We doen aan naastenliefde.'…

Zeer dierbaar zijn de, in een dagboek geborgen, herinneringen…

‘k Neem mijn vergeten dagboek en herlees mijn oude tranen. Herinneringen klampen mij aan, zonder ophouden verder gegaan. Het verdriet laat nog steeds mijn vingers niet los. Krampachtig vertellen ze een verhaal, mijn nagels breken honderdmaal. Vellen papier volgeschreven met een zwijgende stem, verloren kind, gesneden door hem.…

Wanneer ik je dagboek doorblader, blijkt telkens weer, dat je het leven nam, zoals het komen moest. In elk voorwerp school een verhaal, een mop of een anekdote.…

Het dagboek wordt eens gesloten door het laatste woord van mijn gedachten. Maar aan mijn gedachten komt nooit een einde Elke dag is een nieuw begin om te schrijven.…

Lief dagboek, mij bekruipt soms de gedachte: ik heb geen zin meer in mezelf. Te laf om uit te stappen, maar toch bang voor machten, mij welbekend, meld ik mezelf nu af.…

alles begint opnieuw zo ook de roos die sterft door het niet verstaan van dode ogen en hoe de maan papieren vogels oplaat langs touwen die de eenzaamheid in lege buiken knopen gebarsten zoals oude winterbomen zwart beslagen het wenken naar de afgrond de onopgemerkte pijn bloei dan, mijn roos en leg je in het helder licht…

Alle dagen heb ik hem nodig, verborgen voor iedereen. Hij geeft aan mij zijn bladen en houdt mijn woorden vast. Hij peinst over mijn lettergrepen, mijn woordspelingen tot zij een geheel vormen. Hij is ik en ik ben hem. Wij zijn één persoon, al heeft hij geen gezicht. Zijn bladen zijn wit en hij schrikt niet, wanneer ik ze…

En maar één dak van de stad Zie ik boven het groen, Eén dak, met een raam - Maar dat is nooit open. Wat is achter dat raam, Achter dat dromende oog? Is dat een lief geheim - Of maar een blinde leegte? Zie daar het waaiende groen Tussen de jaloezieën door, - Achter het groen is de stad - Gaan de raadselige mensen.…

goed als het dan moet als het werkelijk niet anders kan laat dan het zonnetje maar schijnen als je mij maar niet lastig valt met positieve gedachten hendrik…

de lezer is de koning de dichter is de nar die hem bedient en na gedane zaken weer naamloos in het niet verdwijnt hendrik…

In 't pandje van Van Ooi tot Atteturmen zit 'n kinderboekenantiquariaat en zo het vaak bij oude boeken gaat het wemelt er van dikke boekenwurmen Eén van die wurmen is een reed'lijk ouwe hij woont al jaren in een woordenboek en doet aan wetenschap'lijk onderzoek zijn naam is Willem-Hendrik van Nassaue Die Willem-Hendrik is een allesvreter…

mijn handen kunnen beter zien dan mijn ogen mijn vingers voelen meer dan mijn oren kunnen horen mijn zwijgen zegt meer dan al mijn woorden hendrik…

het is aan te bevelen bloemen in den knop te breken want voor je het weet is een ander je voor geweest hendrik (met posthume excuses aan Willem Kloos)…

Daar kwam onze Hendrik niet verder mee, dus vroeg hij het aan een dronken Rus die naar leugens stonk; -Pinoccio-, ‘Nossa betekent neus’, gromde de Rus nasaal richting Reggio. Hendrik werd vermoedelijk radeloos, zag een spoorloos kind, zonder familie, met sinofilie als hobby, dat ‘Nossa’ oplas als: ‘Nee zei dat het A was’.…

O, Lucebert, Couperus, en Hendrik R. Marsman! Waarom konden jullie het wel en Kennik R. Geensnarsvan!…

mijn lief heeft een zwarte ziel gedekt door een roomblank lijf dat leidt af dus duurt het altijd weer even voor ik ben waar ik wezen wil hendrik…

Dagboeken zijn als leven, data, dag in dag uit. Blauwe, strakke hemels, regen. Als het aan mij lag zou ik zeggen: laat men de dagboeken voltooien, handschriften, thema's doen er niet toe.…

u wordt gemaand de naaste lief te hebben al was het maar dat deze zich in voorkomend geval geroepen zal voelen u terwille te zijn want anders kan het menselijk ras het wel schudden hendrik…

hij wilde witte wilde schoonheid scheppen en graven in zijn zwartste dromen maar verder dan wat grijs gebazel vermocht hij niet te komen hendrik…

Hij die als een gedreven boei Wars door de schimmige ondergroei Van ons bliksemschichtig bestaan Zijn pantergang is gegaan Wiens dwarse vlerken zich ontvouwden Tot een zinslijpend gevaarte Van vliesvleugelig aangrijpende Verlichtheid en klaarte Hij de introspectieve extravert Eigenhandig, gevoelig en ad rem Die krachtens zijn bronstig…

Maar nu ik zesenveertig ben lees je aan een stuk door het volledige Geheim Dagboek van Hans Warren, wat ik je graag cadeau deed. Mijn leven had net zo goed meer kunnen zijn, dat geldt voor de meesten, heb ik ontdekt, we zijn in wezen geen tragische uitzondering. Het liefdestekort is van allen. Join the club.…

mist boven het water de zon is een schijf een stern duikt naar vis tussen de rotsen klokkend vaart een boot naar huis hendrik…

Ze hingen, tot het groen verdween langzaam werden ze bruin en als je denkt: ze vallen een voor een dan is dat dus niet juist. Herfst heeft zijn intrede gedaan dat is duidelijk, oh ja je ziet de blaadjes vallen gaan tollend om hun as ook nog.…