Alle inzendingen over Geloof Grootmoedig Zorgzaam

Almachtige God Heerser over het heelal liefdevolle Vader Uw wijde blik ziet achter de verste sterren kijkt even aandachtig naar de allerkleinste wezens van ons Aardrijk die slechte met het sterkste vergrootglas zich laten tonen welk een onvoorstelbaar grote ruime Geest verzorgt het nietigste als het Mateloze.…

wolkenloze koepel luid lacht, en in ontkenning stram volhardt De goede raad wordt morrend opgevolgd maar veel te laat en hopeloos verward als een gevangen dier moet ze zich overgeven De lijdensweg strekt zich lang uit Ze krimpt en schuilt bij de verdoemden Gepokt en gemazeld hebben die haar spot en ironie allang vergeven en troosten haar grootmoedig…

het lag vast aan de wijn zo los we leken onverbeterlijk de zon grootmoedigheid van eros hoe dan ook vandaag gun ik een ieder een ballade met een blos…

Wouter Bos leert zo grootmoed kennen.…

Een man en een vrouw één huis, één welkom, altijd – een bed in hun hart.…

Opa en oma herstelden wat kapot ging – en bleven getrouwd.…

Als mensen bidden, bidden ze om regens van rechtvaardigheid dauwend uit de hoge hemel die hun verlangen lessen en hun zielen verlossen midden in het leven waaraan zij lijden reikend naar een engel van troost en bemoediging een helpende hand ook als die alleen helpen kan om samen anderen te helpen en de bloemen te begroeten die opkomen…

Beschutting is goed, ik weet het, ik moet opstaan – en een boom planten.…

vandaag in dit hotel Het uitzicht is wonderlijk saai Je hoort de treinen razen over het passeerspoor Jeanette heeft haar reiskleren uitgedaan Ze zit te lezen, het is nog te vroeg om beneden te gaan eten We hebben het goed samen, genoeg te doen ook, tussen de pauzes, genoeg te zien in niets bijzonders als je er oog voor hebt en zorgzaam…

Soms is een nieuw begin dor hout in zwart slijk of in geblakerde grond na een verwoestende vloed een snelle vuurzee, of menselijke domheid Dan ontwaakt de aarde van de Aarde en gaat haar zaadkluis open Alles bloeit weer op waar we bij staan maar we kennen onszelf en durven niet er volledig op te vertrouwen We zijn zonen van Noach…

Lieve Mama, Jouw gulle lach Jouw onuitputtelijke zorgzaamheid Ik wou dat ik je voor me zag Ik kan het niet geloven...ik ben je kwijt Maar ik geloof er plechtig in Dat wij allen jouw wer terug zullen zien Dit..het leven op aard..was enkel maar een begin Een kleiner begin dan je denkt mischien Dat ik deze hartekreet schrijf is eigenlijk…

je laat me los grootmoedig in een zee waar onstuim welig tiert aarzelend neem ik je geschenk aan zoekend naar mijn eigen koers ik zing een lied van vrijheid en weet me voor altijd verbonden met jou…

Ik geloof, dat "mens zijn" ons toevertrouwd is, vol verwachting ...klopt het kleine plekje in ons hart.…

Een baas zegt zorgzaam te zijn, maar hij is een kind -- dat altijd meer wil.…

Een groene vlakte wenkte mild er dreven wolken in twee blonde paarden keken mij van ver grootmoedig aan hoge wilgen keken keer op keer met reverentie neer vaalwit zweeg de hoeve de poort zag ik geduldig openstaan…

zorgzaam slaat de mees een regenworm in stukken voer voor haar jongen…

Grootmoedig stroomt het licht van leven, over het pad van helderheid. Doorzichtige stralen voeren je naar de Goddelijke eenwording, door Liefde geraakt en zichzelf omhoog geheven.…

45 jaar heeft ze gezwoegd voor familie en vaderland en ze bouwde mee aan een zorgzame wereld voor volgende generaties en ze droeg bescheiden bergen ellende meestal veroorzaakt door anderen nu ziet ze jongeren ontvreemd van familie en vaderland ze genieten mee van de zorgzame wereld denkend aan hun generatie en ze dragen klagend gekorte…

Ze vertoont zich anders vandaag, met meer strijd in de geboorte, scherp van grootmoedige strooilust. Geen gestolen stiltes onder de hemelstolp, geen gefluisterde kamergeheimen, geen kromtaal van ritselende spreekkoren. Het oratorische zwijgen is opgebold tot een zegedronken opluistering met een saffraanrode horizon als bikinilijn.…

Het is nacht, sterren fonkelen en het is bijna volle maan. Wij zijn nog wakker, zij lacht en kruipt dichter tegen mij aan. Morgen is ver weg, zover als een ster die staat in het raam. Zonder zorgen beleven we hoe het nu hier is en vragen ons niet af, hoe verder te gaan? Onder een zwart hemeldak voelen we ons op ons gemak. Met een gemoedsrust…

ze zwermen af en aan de jager laat ze gaan kijkt grootmoedig hoe een dwaze eenling dolt en duikt zijn kracht verbruikt in een narcistisch opereren zonder dreigende geweren koelbloedig slaat de hagel toe in lentes jonge lijf de zwerm schrikt op en gaat de wind blaast losse veren aan…

Gert-Jan wordt in een hoerentent steeds zorgzaam met de hand verwend. Het maakt niet uit hoeveel het kost; hij voert het op als aftrekpost.…

Heer, U hebt de schepping mooi gemaakt vanmorgen nog raakte ik ontroerd: werd ik er door geraakt.…

Ik weet dat Zijn Licht over mij zal schijnen bij mijn kracht maar ook bij mijn diepste pijnen.…

vol overgave voeden zorgzame valken hun dierbare grut tot krachtige vleugels weer boven het landschap zwieren…

De laatste appels vallen van de oude boom haar knoesten takken moe van de vruchten die ze droeg zuchten voldaan alvast wat bladeren weg vermoeid van deze lange hete zomer voelt ze lomer en lomer haar krachten in de aarde gaan en sluit zich alvast af voor blaad'ren die ze nu laat gaan het gras wordt nog voor `t laatst gemaaid…

Ziek werd hij achtergelaten in een grot opgemaakt als nest met dadels, vijgen, in leren zakken ook water en wijn, licht en donker emmerbier, siroop, brood, boter, kaas en schapenvlees, alles klaar gezet en hangend rondom zijn hoofd In de heerlijke geur van harsen lag hij daar als in een graf en de maan waakte over hem Na drie dagen stond…

Mama wenst geluk voor mij, tot haar ongeluk – werk ik niet goed mee.…

Zout in de koeling, levertraan in de olie: auto winterklaar!…

De witte vlinder beweegt, om hem te redden -- doof ik vlug de kaars.…