inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 22.236):

Het vege lijf

Haar lichaam sterk en stoer
geheel zichzelf in oergezonde
staat en spotlachend om wie er niet
als zij totaal geen kwalen kent
maar last en leed verdraagt
de neergang van een lijf
dat het wél af laat weten

Haar ironie zweeft uitvergroot
boven de klachten van de lijders
die na bekentenis over hun feilen
en het vertonen van hun wonden
in haar nabijheid schaamte maar
geen enkele weerklank ondervonden
Zegt dat ze hypochonders heten

Dan op een kille voorjaarsdag
treft haar een niet verwachte klacht
waarom ze in haar wolkenloze koepel
luid lacht, en in ontkenning stram volhardt
De goede raad wordt morrend opgevolgd
maar veel te laat en hopeloos verward
als een gevangen dier moet ze zich overgeven

De lijdensweg strekt zich lang uit
Ze krimpt en schuilt bij de verdoemden
Gepokt en gemazeld hebben die haar spot en ironie
allang vergeven en troosten haar grootmoedig
omdat zij als geen ander weten
wat het betekent niet perfect te zijn
en ondanks de gebreken met zelfrespect te leven

Schrijver: Lydia Wubbenhorst, 9 september 2008


Geplaatst in de categorie: ziekte

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 569

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
gerhard burgers
Datum:
19 september 2008
Email:
rotsplateauyahoo.com
Dit schrijven treft me diep, aangezien er vele spotters zijn, ondermeer met mijn ziekte ME/CVS
heel ritmisch en gevoelig geschreven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)