Alle inzendingen over Groene ogen

Groene ogen vol verlangen, De toekomst lonkt, omarm hem, krachtig, Ogen stralen, branden! Groene ogen sterk en machtig, Het leven terug in eigen handen, Sterk, bewust, háár groene ogen, prachtig!…

Jou groene ogen kijken nu naar me zonder betekenis en niemand wil mij vertellen dat dit een nachtmerrie is.…

En de uiterst bekoorlijke blondines met groene, ja zeer groene ogen het kortst van al: korter nog dan een gedicht, korter dan de snelheid van het licht in hun groene, ja zeer groene ogen. --------------------------------- uit: 'Bandloze gedichten', 1996.…

Zag net in je ogen verdriet angst en pijn. Zag net in je ogen, dat je elders zou willen zijn. Jouw mooie groene ogen Nu omrand en rood doorlopen. Jouw mooie groene ogen, waar de glans is uitgeslopen. Zag je vechten en hopen. Voelde je moed. Zag je weer even lopen. Het voelde zo goed.…

Als je naar me kijkt zie ik je groene ogen stralen waarin de zon verrijkt verlangen droomt ik weet niet wat er door mijn lichaam stroomt ik kijk naar jou en kan niet ademhalen...…

Schitterende groene ogen glinsterend ros haar perzik fluwelen huid rijke ronde borsten venusberg vurig rood universitaire studies doctorstitel en toch alleen.…

de schaduw van gespreide vleugels komt dreigend op haar af haar blik en lijf verstarren dan vlucht ze weg van 't raam tevreden strijkt hij in de dakgoot neer niet elke vogel schrikt van groene ogen…

Nadien wist ik het weer jij was dat meisje met groene ogen bruine haren geheimzinnige lach. Juist mooi maar als ik je zoek zoek ik te lang. En als ik ben waar ik moet zijn ben je er niet. Nog even wachten tot ik 'hoi' hoor of iets wat daarop lijkt...…

Zag ik de felle sterrenhemel in jouw fraaie groene ogen toen je onder de kritische meetlat moest zwoegen, zweten en schrijven of was het gewoon een flauw schijnsel van een overspannen schemerlamp, die knipperde op hip en hop en elektro pop.…

Bruine ogen treffen zwoel priemend mijn groene Ogen dansend en bruisend in een meeslepende tango. Spel van kleuren, passie en kolkende hitte Onze ogen alle kleuren van de regenboog, zo hoog. Spetterend en vol betovering Aanzwellend tot de machtigste intiemste explosie. Tranen vloeien.…

de eerste steen het eerste licht de schemering het duister we vergeten snel omdat het moet zijn het nu blauwe bruine of groene ogen ontwaken sluimeren in eeuwigheid aan de horizon gloort een regenboog geurig in kleurrijkheid bereikbaar met open handen op blote voeten zoals het was…

het zijn druppels druppels van goud je groene ogen sprankelen in de roodgouden zon met het knipperen vallen de druppels als schitterdiamanten op mijn tong, ze zijn warm warm van jouw geluk en… mijn geluk omdat je zo bent mooi en lief…. en in mij je kijkt naar me en lacht… door je natte wimpers heen ik hou van je………

de wind maakt golfjes op het water zeilen glinsteren in de gloed van de zon het bootje deint dromen spiegelen zich in pastellenlijntjes meeuwengeluk zweeft langs het hemelsblauw het anker glijdt haakt zich vast vrijelijk tussen het groen ogen strelen het gevlochten scheepstouw is er nu nog iets wat ik wensen zou...…

Kijk ik in haar groene ogen omringd door bloemenpracht dan kan ik slechts gaan dromen van dingen die ik nooit te nimmer had verwacht Van wilde hartstocht en van tederheid van peilloos diepe dalen waarin ik word bevrijd Van slanke witte vormen van inhalen van al zo lang vervlogen tijd Haar glimlach is verscholen Zie ik in het gezicht…

Het kind kon je niet zeggen dat het bang was een pakketje angst genageld aan de grond Het kon je niet zeggen dat elke dag duister was jij altijd harder kon lopen en het kind te pakken nam Het kind kon je niet zeggen dat je gezicht zo wit was je vreemde groene ogen had dat je altijd mij hebben moest Toen je zelf vader was woonden…

Gewoon maar een kleine glimlach een blik uit groene ogen een gedachte zo zachtjes en dan toch een geweldig gevoel. Het was moeilijk te begrijpen dat ik van je hou want daar was nog die andere met die ik al lang gebonden was. Wat moet ik nu verzinnen om jullie beiden te beminnen? Was dit nu nog echte liefde? Wat een vreemd gevoel!…

Niemand die ze ziet tikkeltje gebogen zilte parels vullen groene ogen. Ze vallen op jouw foto tracht ze te drogen alles komt goed lijk jij te knipogen. Roze Lelies helder-rein-onbewogen sterk zijn zij die wij graag mogen.…

Zo laat laakt de zon het droom verwelken kinderstemmen, voldoende geroezemoes en groentesoep gesmokkeld met twijfel het schip gevoelens vaart nu het innerlijk kind langs de herfstbomen naar novemberhaven waar tussen roeiboten, een vreemde visarend groene ogen in droom bewonderd falen in het zadel van de cowboy in de wind onder wolken, zon…

gisteren zag ik de groene ogen van mijn moeder weer, nog altijd onbewogen achter glas dat elk moment kon barsten ze rook naar gekookte was het moet maandag zijn geweest vader keek naar haar gezicht, strak als de lijnen op het bleekveld moeder zei dat hij op moest schieten werk gaat voor, kom, was uitwringen haar wijzende vinger blind…

Geen mens zal ons ooit storen op de magische plek langs de rivuier waar zuiderwind waait een koele zomerbries door jouw zilverzachte haren ik raak jouw groene ogen even lichtjes aan jij voelt je verblind door dit nachtelijk elfenkind in dit sterverlichte uur vrijen wij ongezien in gedachten van gevoel beider ziel smelt samen…

.- (ik ben wat in de war) het gaat om jou, altijd weer om jou, mijn lief- je met fluistermond, met groene ogen en zachte kracht, jij bent de olijfboom onder de zon in een tropisch land, ik lig onder jou, rustig te wachten.-…

Altijd als ik aan je denk houd ik m'n adem in de tijd staat even stil je betekent voor mij zoveel alsof sterren gemaakt zijn van jou grijs groene ogen bewegend in een lach er is geen mooiere vrouw met jou leef ik echt ten volste iedere dag de zee zingt met ons mee het lied der liefde het verleden wordt het heden we lachen om een drieteenstrandlopertje…

ogen werden grijs nu hang ik aan je voeten wil niet dat je vleugels krijgt en met de duiven en de wind je spiegelbeeld verlaat…

vraag nooit aan een aardbei of hij op een beschuitje valt daarmee verkruimel je zijn ziel wie wil dat op zijn geweten hebben een aardbei is toch al snel rood en rijpt waar je bij staat het arme ding kan ongezien blozen en je gefrustreerd aanstaren mocht de aardbei groen ogen dan zal hij extra kwetsbaar zijn doordat het een puberaardbei…

Je mond, je lieve lach, groene ogen waar ik de eeuwigheid in zag. Zijn teruggekeerd tot sterrenstof, nedergedaald in dat plekje waar je me ooit als een bliksem trof.…

Als diepe trechters van een vulkaan, waren je mooie groene ogen. Ik zag in hen de zee, de zon, de sterren en de maan, nooit hebben zij gelogen. Voel regen als tranen vallen in het haar, de wereld huilt er is een cirkel gebroken. Want ik ben hier en jij nu daar, ’n mes diep in mijn hart gestoken.…

Groene ogen geven het geheel een herfstachtige tint. Een verdwaalde paddestoel in het zachte mos gaat spontaan blozen. Jouw zachte uitstraling en open blik maken het plaatje compleet Bij het scheppen van de kleuren heeft God jou rijkelijk bedeeld...…

Wie wil mijn tranen overnemen Ik weet niet wat ik er mee moet Ze zijn vervuld van liefdesverdriet En blijven stromen in overvloed Wie wil er wat van mijn verdriet Een litertje of zo je zegt het maar Dan mag je het gratis bij me halen Ik ben het zat en ben er mee klaar Ik heb al miljoenen tranen gelaten Wonderlijk vocht uit groene ogen…

ik ren over de melkweg verzamel zakken met sterren draag toverballen in mijn haar ik loop met lampionnen in de nacht vind een verwilderde tuin een oude boom waar de wind in rust een cherub aan de oostkant houdt de wacht ik zoek een meisje wil roepen maar ze heeft geen naam ik keer de spiegel ze hangt aan mij groene ogen smalle lippen…

Die ogen, die bijzonder groene ogen verdoken in de duisternis, Ze kijken me aan met verborgen kennis en alwetendheid, Ze kijken me aan en zeggen: "Ik weet het..." Moet ik bang zijn of gerustgesteld of denken: "vergeet het" nee, het is allemaal waar, er is iets dat me dwarszit en jij voelt het ook.…