Alle inzendingen over Ik ga het donker maken in de bossen van

‘Ik ga het donker maken in de bossen van’, zo heet de verse bundel van de DdV. Maar waar? Die titel is onaf, ‘k heb geen idee. En hoe? Schuilt er in hem een wilde bosjesman? Weet wél: ziet u pardoes een koel, erg donker bos? Tsead Bruinja ging daar, hoe dan ook, eens lekker los.…

In het bosmeertje siddert zacht _ donker mosgroen: pijnbomenspiegel.…

wat een sterrenhemel uitricht met de mooiste mysterieuze plekjes veroorzaakt hartverwarmende binnenpretjes maar die mooie mysterieuze plekjes hebben goed verscholen trekjes en die liegen zo vaak in het licht!…

`k hoor jouw stem in het zoemen van een bij een fluistering roze wolken op de wind waar ik het vlinderlichte zuchten vind en voel haar adem als een zachte dag in mei daar valt de nacht als een satijnen laken en bloeit de liefde als een roos in mij al wat in mijn vezels leeft ben jij iets kleins kan een mens gelukkig maken jouw linkerarm…

en bovenal maximaal vriendelijk te blijven voor hen die daar zo graag reclame voor maken en als ik dood omval, als ik als lijk lig dan weet ik zeker, dan wordt het uitgelegd zeker weten, zeker weten!…

Vanuit het duister vond je het licht. Zonder somberte kon je ópbloeien. Inzicht heeft zich over jou ontfermd: hardgrondig wil je met het goede stoeien! Graag sterf je een beetje: gaat dwaasheid haten, ijdelheid verafschuwen, typeringen die pijn doen, vermijden, bluf en grootspraak verachten, de hunkering naar macht ondermijnen - je gaat…

Ik ben alleen met de hond levenspartner in Belgie, Oostende ouderpartner in Italtie, Luca vrienden in Oostenrijk, Salzburg en ik: Jan Jacob in Nederland, Amsterdam en niet te vergeten mijn dochter mijn onbeperkte dochter Giulia onder de pannen, op kamers in de Marius Meijboom op Ijburg, Amsterdam 7.00 uur al buiten lopend in de Jordaan…

Niet te branden uit het bed, het is zo donker, hoor ik gekreund nog maar net! Niet te porren op te staan, doe dan ook geen lampjes aan! Ik kijk eens rond en besluit dan snel, die dag begint ook zonder ons wel nestel me gezapig wederom in het nog warme bed! Hoe heerlijk is nestelen?…

ik wil je opsluiten in de omhelzing van m'n armen ik wil je vastpakken om nooit meer los te laten maar ergens diep vanbinnen weet ik dat het niet kan niet jij en ik wel jij wel ik niet wij…

Ik ben op zoek naar mezelf en ik ben zo moeilijk te vinden. Het is zo frustrerend. Ik kan me er zo over opwinden. Waar is mijn eigen ik? Ik ben niet wie ik ben. Hoe verander ik dit toch? Anderen kennen me niet zoals ik mezelf ken. Ik zou het zo graag laten zien. Ik zou hier zo graag over praten maar hoe begin ik erover, want niemand heeft…

Als het leven je ontglipt en de dood is zo dichtbij dan verdwijnt de woede en voel je je vrij De strijd is gestreden je hebt je best gedaan de pijn zou verdwijnen je wist dat je moest gaan……

Daar zat ze, daar, op de koude grond. Zo koud door de zon die, daar niet meer leek te schijnen. Ze wachtte daar, daar, op de koude grond. Ze wachtte, tot iemand haar halen komen zou. Zij wachtte daar, maar het leek of niemand, ooit meer zou komen dagen. Gegrepen, gegrepen door die vreselijke kou, die vreselijke kou van de oorlog.…

Wat gebroken is kan je lijmen Dan heelt het nog misschien Maar het wordt nooit meer zoals vroeger Want de barsten blijf je zien…

Een klein woordje met zo'n groot effect. Een stom woordje doet je huilen van schrik. Een woordje van 6 letters groot. Voor de één een scheldwoord, voor de ander de dood...…

Hoewel ik me wijs zal maken dat hetgene wat ik denk, jij ook denkt.…

Negeren, negeren, negeren... tot haar hersens exploderen! Kan een man een vrouw erger kwetsen, dan haar ziel te bezeren en haar daarna stráál te negeren? Vertel het mij maar ...…

Iedere dag moet zij zichzelf bijeenrapen. Moed verzamelen en zichzelf toespreken dat dít het gevolg is van haar keuzes. Accepteren hoe ánderen het ervaren; als een moeder haar pubers "achterlaat", op de plaats die hun thuis is en zichzelf losweekt uit hun dagelijks leven... Mensen zouden eens voorzichtig moeten kunnen kijken…

De huid drukt door de naald als een afgespleten plint die toch weer tegen de muur vol gaten aan wordt getyft, losgeslagen met momenten en streken van kwasten en granaten. Het vallen is als een ballingschap, als een tegen bezetenheid verbrand lijk en als de druk die stijgt tot voldoening en verwerping op het vlot van de afgunst. De ziekte…

Slechts aanschouwde ik, leunend, de gang van zaken, op aarde, in bossen der vroeger tijden. Niks en niets scheen mij te bevrijden. Alleen en nergens, met hart en geest vol betrokkenheid in het menselijk lot... zo machteloos! Totdat ik losliet, wegging, om terug te keren...…

Er is geen koffie na de kerk de schappen zijn leeg de bonen liggen zwaar op de maag de bonenboeren malen 's nacht door van de prijs, van de wereldprijs er is dus geen koffie na de kerk In de hemelkathedraal zingt Rita door Rita Corita: Koffie, koffie, lekker bakkie koffie In de geluidsdichte Maria Kapel wordt ze opgesloten en op water…

Amerika heeft altijd wel iets geks: Omdat daar een relatie werd verbroken Heeft een mevrouw wat bomen aangestoken Met, naar men zegt, de bonsbrief van haar ex Terwijl die bossen juist verloren raken Omdat haar vlam het maar NIET uit wil maken…

Ben je als perfectionist nou een optimist of toch een pessimist denk geen realist misschien idealist maak je niet te druk over hoe of wat is’t doe gewoon je ding…

Ga dan maar.…

Kom, neem afscheid, ga nu maar morgen moet het -naar dat schijnt- alweer wat beter gaan.…

Ga door, vecht! Wie je liefhad heeft je toch allang verlaten. Wat je zeggen wilde, is gezegd. Laat anderen maar praten. Ga door, geloof! Nu wat je vasthield wankelt, bleek wie je vertrouwde doof, liefde anders dan het leek. Ga door, weet! Dat je staan zult na vandaag.…

Ga nu maar Praten heeft geen zin Alles is voorbij Tranen helpen evenmin Ga nu maar Het is gedaan Maar mijn liefde voor jou Zal nooit overgaan Ga nu maar En laat me hier alleen Het vuur is geblust Onze liefde is gesust Ga nu maar Tot een volgende keer Ooit op een dag Zien we elkaar weer…

O negen getal van alles zovelen nog wat jaren van lessen en testen we gaan het beleven ooit komt de mens zichzelf keihard tegen loop in de wind of in de regen het is je gegeven wachten op de zon doe ik niet het is het moment zelf waar ik graag voor kies wachten op niks of niemand of toch wel stiekem de negen let``````````````s go…

gauw Ga ja Innanna…

waar de rijn en vliet elkaar ontmoeten waar dromen en sprookjes elkaar begroeten in een leugen vol met angst is een mens op zijn bangst als de waarheid veloren raakt en de hemel nooit de aarde raakt had ik mee moeten lopen naar beneden alleen maar blijven hopen dansen met de gestoorde goden alles maar verlaten achterlaten loslaten…

het uitzicht was nooit voor even open meestal door en door gesloten maar heel soms heel even gaat het gordijn omhoog de vlakte ligt voor je ga ja…