Alle inzendingen over Irene

's stilte blijft muziek doorklinken Irene's levensoverkoepeling voltooide zich geen zicht meer op meer, dus een punt zo ontstond haar persoonlijk Fermateteken In haar hier en nu, haar hiernamaals klinkt veel muziek van Evan's orgel en Irene's vleugel Haar geschonken Steinway aan de Wester geeft Irene's Fermate vleugels!!…

Terwijl mijn schedel nog natrilt door je vele woorden en ik met mijn ei vaak blijf zitten... zie ik steeds het beeld van een vroege ochtend, zo vlak voor zonsopgang en erna, bij de heuvels van Isfahan en van Shiraz met zijn rozentuinen als onderpand van onze vriendschap. Wij zijn verbonden door klank en toon, gezeten op een tapijt met gouden…

ik, ja ik, zeg: "Adieu Tijs Welkom Irene!!!"…

Door de beslagen ramen Van je ziel Gluur je naar de toekomst Geen toekomst voor jou Je nam mijn hand en bad Jouw ogen in de mijne Gluren door mijn ogen Naar mijn toekomst Ik leef door En soms lijkt het Alsof jij door mijn ogen kijkt Naar iets wat jij nooit zult zien…

Toen had ik geen oog voor de grillige structuur van de bomen om ons heen. Ik lette niet op het zoemen van de insekten, de warmte van de zon op mijn gezicht. Noch had ik interesse in de geur van de magnolia of de aardbeiensmaak van je lipgloss. Vreemd dan dat ik me dit alles kan herinneren, maar niet meer weet hoe je eruit zag.…

Ik herinner mij jou. Die schuine ogen van je die ondeugende blik met daarachter dat immense verdriet. Hoe ik mij steeds verbaasde, over die vreemde combinatie van levenslust en levensmoe. Dat dwars door de pijn heen leven terwijl je bezig was te sterven. En nu, zonder jou gaat de tijd gewoon z’n gang zonder jouw oren om mijn verhalen…

Deze hartenkreet draag ik op aan medebezoeksters: de 16 jarige Juliette Reijnen en haar moeder Irene Hin.…

De fans zijn niet in Thialf uitgegleden Geen stadionverbod is opgelegd En geen politie- of ME-gevecht Geen hooligan een scheve schaats gereden Ireen en Sven wil ik natuurlijk eren Maar ook het voetbal kan er wat van leren…

wat zijn het toch toppers Ireen en de beide Bobbers schaatsen zonder franje deze kanjers van oranje goud, zilver en nog meer goud zij gingen geen moment in de fout geniet van al deze zegeningen en op naar de Olympische ringen…

Het laatste nieuws is dat prinses Irene Zich ook ontpopt als paardenfluisteraar. Dus nemen bij de nadering van haar Nu alle paarden hinnikend de benen. Want ik weet wel als echte dierenvriend: Een paard is van haar praatjes niet gediend.…

Haar sterfbed wilde hij nog wel bezoeken omdat Irene hem dat had gevraagd De prins die graag behaagt en vaak belaagt Zo losjes in de omgang en in broeken Die Bernhard was een velevrouwenvrijer In kringen van het Hof een kledinglijer…

Irene wist van niets, maar op haar land is cannabis sativa aangetroffen. Toch, ondanks de benevelende stoffen is het voor haar een hele goede plant. Want juist voor mensen die met bomen spreken valt er van hennep heel wat op te steken!…

De dochter en de schoonzoon van Irene Keren stuk voor stuk hun schoenendozen om Familieleden uit het heiligdom Zijn tégen hen! Heel erg van de gemene! Onaardig, want juist onze adeltop Beschermt de klapmuts en de zadelrob…

Dat Klassen mij vandaag zou overklassen Dacht Friesinger, dat had ik wel verwacht En ook aan Groves had ik nog wel gedacht Dat die mij voor het zilver zou verrassen Maar dat de bronzen plak, sprak zij beduusd Nu naar Ireen gaat, hab’ ik nicht geWüst…

Irene Schouten stopt met wedstrijdschaatsen Ze voelt zich in haar vrijheden beperkt Omdat ze voor de topsport keihard werkt Ik kan mij in die denkwijze verplaatsen Door seks, drugs, rock&roll (en drank en dichten) Heb ik me nooit op topsport kunnen richten…

Ontdekt u in 't bos een cementbast Met plastic takken en een stalen kruin Hij groeit niet, valt niet uit en wordt niet bruin Dan staat u naast een omgeklede zendmast U hoeft 't van Irene niet te leren Ook u kunt met een boom communiceren!…

Prinses Irene praat nu ook met doden Het schijnt haast net zo makkelijk te zijn Als praten met een boom of een dolfijn Tja, wat te denken over zo\'n methode? Ik weet alleen: soms helpt het als je weet Wat iemand nu waarschijnlijk dacht of deed…

Men luistert hier heus geen prinsesje af Zolang ze niets bijzonders kan vertellen; Vandaar dat ik verwonderd vast moet stellen: Irene's dochter is een beetje maf. Maar ook bij moeder zat een schroefje los. Die werd zelfs afgeluisterd in het bos.…

Men luistert hier heus geen prinsesje af Zolang zij niets bijzonders kan vertellen; Vandaar dat ik verwonderd vast moet stellen: Irene's dochter is een beetje maf. Maar ook bij moeder zat een schroefje los. Die werd zelfs afgeluisterd in het bos.…

Het vuil en bloed dat er aan Poetin kleeft Komt van de Krim geniepig binnenvallen, Een vliegtuig naar beneden laten knallen - Nadat hij Ireen Wüst geknuffeld heeft. De standaardvraag bij Poetins januskop: Welk masker heeft de macho nu weer op?…

Irene boomt met bomen in het bos. Bij haar zit er een microfoontje los.…

bij een foto van Irene Suchocki alleen om de klank al boulangerie/confiserie geschapen voor de poëzie hier bakt men broden en gebak hier koketteert men met het vak de Franse bakker is een kei wat hij ook bakt het maakt me blij het is een ambacht om te smullen laat de pessimist maar lullen…

Alleen Irene kan d'r achter komen; Die kan het gewoon vragen aan de bomen.…

Prinses Irene kan met bomen praten Die zijn vaak hard en vangen alle wind Net als Bush en Bin Laden, maar ze vindt Dat zij hun strijdbijl achter moeten laten Ik ben benieuwd als ze elkaar gaan spreken Hoe diep ze moeten buigen om te breken…

Lachen en huilen met elkaar Soms een stiekem geheimpje hebben, echt waar Maar als Irene met bomen praten kon, had ook dat met liefde te maken en wij, kappen bomen, snijden takken, en praten met bomen? Ze laten je opnemen als ze je dat zien doen!…

vaarwel en tot ziens net als ooit wees welkom blijft eeuwig verbonden aan wat leven mensen zijn doet onwerkelijk daarom is nu jij als bij windvlaag in onbewaakt ogenblik stilletjes bent vertrokken naar de overkant van tijd en zijn een welgemeend gedag een woord van waardering voor de momenten samen kan eerst daarom nu een jaar…

Soms is het als een tinteling, zo oninvoelbaar zacht. Soms is het als een donderslag, zo ongelooflijk hard. Soms wil ik niet, soms wil ik wel, je weet niks van dit geheime spel. Je doet, je weet, je voelt, je zegt, ik ben van slag zoals gezegd. Ik wil, wil niet, verlang, ben bang, je doet met mij wat ik niet kan...…

je ogen zijn leuker dan andere ogen. Het zijn net vogels duiven of zo. Je wimpers zijn vleugels die even bewegen. Je vliegt bij me binnen als ik naar je kijk en jij kijkt naar mij tegelijk…

Ik weet dat je me gaat verlaten Ik ben jou voor Vluchtend in een wereld zonder emotie De kick van het onverwachte Zolang ik maar niet hoef te voelen De pijn van de leegte Misschien, wen ik er zo aan te leven ongebonden Misschien, wen ik er zo aan te missen wat ik liefheb Misschien, wen ik er zo aan niet te voelen wat ik voelen moet Misschien…

Gekruiste armen Je staat in het licht Je opent je ogen En je zwicht Telkens weer Voor mij Wiegende heupen Je kijkt me aan Ik verdrink in jou De stervende zwaan Neem me mee op je rug Laat me zweven in de vleugels van je tijd En hou me vast Als ik weg moet gaan…