Alle inzendingen over Jarno Smeets

De mens wil al van oudsher kunnen vliegen Neem Icarus, die faalde door de zon, En nu deed Jarno Smeets of hij het kon Het lukte hem toch velen te bedriegen Zijn ware doel is ook bereikt: een scoop Met zes miljoen bekijkers op YouTube…

Het C.D.A. heeft weer een nieuwe stunt Een reisje naar Taiwan wodt aan enkelen gegund En partners mogen mee,dit zal Taiwan betalen De Haan wil weer een voordeeltje gaan halen Wat hebben partners nu met deze reis van doen Het is alleen een smet, op buitenlands blazoen…

De 1 op 1 winnaar Ik daagde Remco Wuijster Jarno van der Wilde en Ruud Sierag uit op een veld Voordat het moest beginnen waren ze uitgeteld Een overwinning behaald Het verleden is van de baan Maar het heeft wel in alle Media gestaan 1 ding wil ik nog zeggen Afgunst en Jaloezie dat is een woord dat is niet uit te leggen…

Is sadomasochisme recreatie? Valt dat juridisch onder vrije tijd? Een slavenjong, een opgezweepte meid In een gespannen meester-knecht relatie In Staphorst is men meer van hof en heer Maar in de machtsmaterie in de leer…

Ogen Stralend Vuur Buik Kriebels Storm Hoofd Licht Fantasie Hart Kloppend Verlangen Huid Warmte Passie Lippen Proevend Extase…

Hier en Daar We staan hier aan de oever van een machtige rivier de andere oever is daarginds en deze hier is hier. De oever waar we niet zijn noemen wij de overkant die wordt dan deze kant zodra we daar zijn aangeland. Drs.P relativerend met een glimlach en een enkel gebaar, verwoordt het betrekkelijke, van hier en daar Wissel van kant…

In mijn kindertijd smeet ik brood naar de eenden, als ouderling ook...…

Eerst zie je haar lopen, en kom je niet meer om haar heen, dan val je op haar, en weet je het meteen. Zij zwaait en lacht, jij zwaait en lacht terug, maar zwaait ze wel naar jouw, of naar die jongen achter je rug. Een brok in je keel, een traan rolt over je wang. Oh god wat lacht ze lief, en je denkt: Ben jij het waar ik naar verlang…

Met een potlood in zijn hand kijkt hij uit het raam. Voor hem ligt een vel papier daarop wel vijftien keer zijn naam. Er loopt een druppel uit zijn neus langzaam omlaag naar zijn mond. Hij kijkt paniekerig om zich heen, zijn zakdoek ligt namelijk op de grond. Wild slaat hij om zich heen, hij kan niet goed tegen paniek. Dan gaat hij schoppen…

Nog vier kilometer te gaan, om vervolgens, als ik klaar ben, weer veertien terug te gaan. Met een emmer water, met aan de onderkant een gat. Zo loop ik hier dagelijks heen en weer, want je moet toch wat. Een beetje spelen in het zand, of hangen aan de waslijnen. Maar nooit de weg opgaan, daar liggen nog landmijnen. De oorlog is net…

Vreemdeling die zo dichtbij is, ik ken jou niet en jij vast niet mij. We horen alleen dingen van elkaar, via een stemmetje van opzij. Onbekende ik ken je naam wel, ook die van mij is jou vast bekend. En des te meer ik jouw naam hoor, des te minder dat die went. Vreemdeling blijf toch op een afstand, je staat nu toch wel heel dichtbij.…

een witte deken van onschuld vertoont smetten dooi doet zijn intrede…

Zo smeet ik met durf die knoestige turf van een Britannica van mijn plank.…

Mijn ogen hebben heel wat af te leggen Na elke touretappe denk ik steeds: ‘Te elfder ure zie ik straks weer Smeets.’ Zijn gasten mogen af en toe iets zeggen De prins is hij, nee meer, il est le roi en denkt bescheiden: ‘Oui, le tour c’est moi!’…

Dan zal moeten blijken of het op je gaat lijken of wordt het een smet. Want portretteren is toch je binnenste buiten keren.…

dikke laag onschuld lijkt de waarheid toe te dekken zodat schijnheiligheid geen kans krijgt buigen velen onder druk 'n witte smet rust op alles wat voor handen is grijze wolken troebleren het vuur dat dralend dooft…

De overste was ogenschijnlijk open, toen hij verklaarde dat die julidag, hij nergens afgevoerde mannen zag. Hoe kon hij weten dat het zo zou lopen? Zijn aandacht kon hij vast niet goed verdelen, want hij was bezig met piano spelen.…

De nachtelijke smet op de droomwereld heeft de illusie van schoonheid doen verbleken en er is geen vorm van troost of dieper voelen die de angst en leegte laat verdwijnen misschien slechts de moed om ondanks alles en verleden toch door te gaan in heden alleen en zonder vrienden in ’t zoete duister van de droomschijn achter luister van…

Eén moment waren mijn hart en ziel compleet tot mijn leeftijd roet in het eten smeet. Nu een jaar later, ik hou nog steeds van hem wat een flater, aan de andere kant blijft het stil…

de storm smeet een oude tak op het mos een kraai koos klapwiekend het luchtruim de avond hulde de bomen in stilzwijgen geluidloos viel mijn haar voor mijn gezicht ik gaf me over…

Ik ben een lammetje lente komt en lacht, dolle pret darteldartel ondeugende spelletjes en wol als bed geen vet geen grammetje rijp voor de slacht, als enig smet spartelspartel…

Zij smeet hem, naar de aard der wijven, De sleutels naar de kop! Piet nam ze lachend op, En sprak: "mijn Kind, zal IK na deze De sluiter in dit Dolhuis wezen?" - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 1789.…

Hij wil ons land van vreemde smetten vrij en staat derhalve vooraan in die rij.…

de wind die niet waaide duwde mij omver de zee die niet kabbelde trok mij naar zich toe de golven die niet deinden smeten me terug de wind die hard waaide pakte me op hij bracht me naar de zon…

de wind die niet waaide duwde mij omver de zee die niet kabbelde trok mij naar zich toe de golven die niet deinden smeten me terug de wind die hard waaide pakte me op hij bracht me naar de zon…

Misschien dat ik een Dajak kan bestellen Om ook maar eens Mart Smeets z'n kop te snellen.…

Wien Neêrlands bloed in d'ad'ren vloeit Van vreemde smetten vrij Wiens hart voor land en koning gloeit Verheff' de zang als wij! Hij zett' met ons, vereend van zin, Met onbeklemde borst, Het godgevallig feestlied in Voor Vaderland en Vorst, Voor Vaderland en Vorst.…

DE Mart is hedenavond uitgewuifd Na veertig jaar de natie informeren En kijkers vaak hartgrondig irriteren Werd er met stroop en slingers groots gefuifd Een machtige legende is geboren Wat zullen we nog vaak van hem gaan horen.…

die zwaar Gezondigd hebt door uw zo kleine leed Te laten smetten uw zo grote vreugd, En, o, zo lang, zo teer begeerde ik naar 't Berouw, dat meer vergoedt dan ge ooit misdeed, Daar wel 't berouw, maar niet de zonde heugt.…

Wat een gedonder door het gehele vooronder Donar smeet zijn hamer weer eens door de lucht in haar bliksemschicht Godin Hete bliksem vluchtte van het ene op het andere moment 'terugkomen doe ik zeker' schreeuwde ze!…