Alle inzendingen over Jij in mij ( in memo

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

morgen zal slechts uit papier bestaan papier waarin ik je glimlach vouw samen met het laatste licht jij laat me alleen en gaat me voor naar een dag nog stiller dan vandaag wanneer ik in mijn lichaam ween dieprode woorden en de lucht grijs staar door het breken van je ogen vang ik je stem in lege wolken want morgen zal zijn…

Nooit gesproken woorden op het puntje van mijn tong, die aan jou toebehoren maar die ik steeds verdrong. Woorden zo breekbaar als glas gebroken in mijn mond, die ik je graag nog had willen vertellen, maar waarvoor ik de moed niet vond...…

Nergens ben ik veilig Overal achtervolg je mij Ik probeer te vluchten Toch ik raak je niet kwijt Ik zie je voor me Ik hoor je stem Ik voel je adem Waar ik ook ben Elke avond als ik in bed lig Durf ik niet in slaap te vallen Want ik weet dat jij mij In mijn dromen aan zal vallen Je neemt mij dan gevangen In een kooi voor ons bestemd…

Ik ben niet helemaal mij een stukje mij heb jij Iets van wat ik achterlaat telkens als jij mij verlaat Een stukje mij ben jij…

Ze weten wat er in W.O. II aan de hand was Vandaar zeker het idee: aan het gas Jeminee; eerst jaren laten verslonzen En dan dit besluit van die politiekbonzen Of zijn duiven soms geen levende wezens Die door God zijn geschapen Waarom nu willens en wetens Die beesten dood gaan maken En dan dat bloemetje van de stadspartij Ik kan er echt…

Als er een eind is gekomen aan al je dromen dan moet je je ogen openen en kijken wat de mensen de wereld aandoen en dan vraag jij je misschien ook af: "Waar ben ik (in Godsnaam) dat men dat mag?"…

Als de rap  r rapt dat de trap r trapt omdat de fiets r fietst Of als de dicht r dicht dat de rook r rookt omdat de waterkook r kookt Maar ook als de krijg r hijgt Dat de kijk r kijkt Naar wat de hijg r krijgt Vind ik het goed g g rapt Maar al de denk r denkt dat het spook r spookt Is ‘íe  r in g t rapt Omdat alleen de spook…

Zie toch onder ogen geef op wat niet kan de droom is vervlogen wist je al zolang Toch de herinnering aan haar lach parfum, kussen, ogen die je hartslag het bloed gaf om te pompen deed je geloven er is er maar een waarin ik kinderen wil en zolang dat onbereikbaar is ga ik van bil tot bil!…

`k hoor jouw stem in het zoemen van een bij een fluistering roze wolken op de wind waar ik het vlinderlichte zuchten vind en voel haar adem als een zachte dag in mei daar valt de nacht als een satijnen laken en bloeit de liefde als een roos in mij al wat in mijn vezels leeft ben jij iets kleins kan een mens gelukkig maken jouw linkerarm…

ik wil de nacht verlaten binnentreden in het licht wil je optillen van waar je nu zit de oplossing voor je problemen is wit echter mijn lief je sluit je hart denkt het te vinden in het zwart ik geef je de ruimte, misschien vind je me wel, je heb teveel interesse in zaken uit de hel ik ben vastgenageld ik draag een zwaar kruis jij…

Vat het jaar samen: omkijkende gedachte die het hart beroert. Deels content voelt het wat je toen veroorzaakte want dwingend genoeg appelleerden de omstandigheden aan wat óók gebeuren moest.…

al herhaalt de stilte steeds méér van alle doden blijf ik het langst bij jou en bij mijn eigen dood kopieer ik wel jouw zwijgen; mijn lichaam scheefbuikig, bloedt toch immers leeg het schreeuwt : stil toch je weet dat de aarde kraakt in kelen van dronkaards en dat zelfs de glazen broeikas buiten blijft staan ik sterf gewoon…

in jouw lieve gezicht glanst nog altijd liefde gelukkig zijn er foto’s ik laat ze glimlachen en waar je wegkijkt laat ik dromen zweven op de glijbaan ligt de gladde tijd een vaart te nemen versnellend, langs de korte dagen waar ze –pas nog- even stil bleef staan we moeten gaan… maar dralen, als de twijfel spreekt in jouw ogen breekt…

Och och dat memootje Zeer memorabel toch? Schonk de regering Weer troebele wijn? Oorzaak is zeker haar Memomemorietje: Korter dan kort – ach haar brein is vast klein…

Dit is een bom onder het CDA Het geeft ons inzicht in de omgangsvormen En in de bij die club heersende normen Iets waar ik toch wel van te kijken sta Ik snap één ding niet, en dat is het gekke Wie zou dit memo hebben laten lekken?…

Iedereen komt zichzelf tegen iedere dag, ieder uur maar het komt veelal niet tot een ontmoeting soms zelfs niet tot een begroeting en dat blijft, lijkt mij een gemiste kans…

Het is vooral de bedoeling. Het is voornamelijk niet de bedoeling. Het mag en kan écht niet! Maar ik kan mijn gevoel alle gevoelens die je wakker maakt, bij me niet meer verbergen. Ik moet bekennen, dat ik stapeldol van je word, al zie ik je maar een paar secondes. Ik mag toevoegen, dat het zeer zeker niet de bedoeling is, had moeten blijken…

Ruim baan voor Unilever en voor Shell We spelen ook ’t bekende memo-spel Waardoor geen mens meer weet hoe ’t is gegaan O ja, ik zou het bijna nog vergeten… Dit drankje is afkomstig van de Lethe!’…

Voor als ik dood en dement ben het groen wat meer goud en zilver, de berg wat meer dorp en schors, het meer wat dieper naar villa's, de dalen wat kleiner en suite, de klokken wat dichter naar krekels, de wereld met uiterste precisie meegenomen in het schort van het meisje voor dag en nacht. --------------------------------- uit: 'Gratie…

een vos verliest wel stemmen maar geen streken dus wilders moet wat mij betreft maar gaan een functie elders zal hem vast wel staan heeft u zijn wangedrag eens goed bekeken? geloof die vent die passie preekt maar niet zijn woorden tellen niet, wél wat u ziet *…

Oorlog is een dief van wanhoopskreten, hij steelt -- tot het doodstil is.…

. ------------------- uit: 'Memo', Plint.…

De grauwe najaarsdag verging in regen en werd, gedreven naar de avond, mat. In 't struikgewas langs het bespoelde pad vielen de droppen bij het nauw bewegen der lucht met zacht geruis van blad op blad. Dan plotseling breekt uit de wolkenvegen een verre lichtval naar omlaag en tegen een gouden kim staat tintelend de stad. Verbijsterd zie ik…

ruist langs stille stranden wild bruist ook - soms in stormende stromen een reis vol liefde en respect bergt zich in dankbaarheid in een gouden koffer nu van waaraf de harten schreeuwen vol dankbaarheid bedankt voor het delen bedankt voor het houden van jij van mij – ik van jou…

Stop Met denken Stop Met vechten Even Niet voelen Gewoon gaan Lopen…

Vrede zou zich mogen verbreiden en verspreiden als het strooigoed van Sint Nicolaas je zou het mogen rondstrooien zodat hart en geest zouden ontdooien en waar eens oorlog was en heerste zou dan vrede eindelijk zich kunnen ontplooien.…

. ------------------------------------------ uit: 'Plint', memo's en beeldende kunst.…

Wie vaker een jas uitdoet die voedt mantelzorg!…

Onhoorbaar haast de roep van klokken In stadsdeel, kern en buitenwijk Die van Schiedam zijn onverschrokken Zij hebben een enorm bereik Ik stop mijn vingers in mijn oren 't Is zaterdag rond etenstijd Dit beieren kan niet bekoren Terwijl het ergens ook verblijdt Waarschuwend dreunen en vibreren We zijn op ons paasbest gekleed Om het theater…