Alle inzendingen over Jubileum

o wat zijn de rozen mooi het lijkt wel kunst uit het museum de doornen zijn vanonder afgeschraapt want de conservator krijgt ze voor zijn jubileum…

Een somber lot zal dichters immer tergen al houden zij de schijn op, en zich flink. Soms gappen ze wat ginne, slaan wat kwink, waarmee ze slechts hun peilloos leed verbergen. Bedrukt zet ik een feestneus op, waarna ik eenzaam mompel: “Vijftig, hiep, hoera...”…

Toen na het vijfentwintig jaar lang huldigen van zijn opvattingen door onder meer zijn rechters iemand hem doodschoot, begon het volk - zijn volk - te juichen.…

wij en de tijd we hebben allebei met hem gevrijd…

De tijd snelt maar voort. Van goud recht naar diamant. Het geluk rent mee.…

De laatste hoer viert straks haar jubileum aan ‘t raam in Arnhems Openluchtmuseum.…

Dit jubileum moeten wij betreuren De oorlog duurt verdomme al twee jaar Er is zelfs sprake van gewenning maar Dit had natuurlijk nooit mogen gebeuren De neo-tsaar, Navalny’s moordenaar, Brengt heel de wereldvrede in gevaar…

Een jubileum! Het negenenveertigste en vijftigste distichon Distichon 49 Mast/Vast Odysseus wist het: Op mijn eentje bezwijk ik zelfs voor één sireentje. Distichon 50 Het park van de poëzie Het park zat vol met grillen in mijn dromen. De schaduw was er eerder dan de bomen.…

. ------------------------------------------------ uit: 'Jubileum en andere gedichten', 1997.…

Die stenen preekstoel, ‘daarvoor ben ik omgereisd’; een rondje Fransum ging er een middag aan vooraf. Door grasland waar het altijd waait; woorden als voorwerk en wierde eisen ter plaatse hun rang op. Vanuit elk standpunt schemert de dakruiter ons door het groen tegemoet. Paraplu òp naderen we het oog- merk van onze tocht. - Proberen we…

. ------------------------------------------------ uit: 'Jubileum en andere gedichten', 1997.…

Een jubileum! Ja van hout! Chapeau voor ruim tweehonderdvijftig snelsonnetten waarvoor je trouw de zondagsrust opzij moest zetten, al deed je dat geheel Pask(e)willig, welbeschouwd. Voortaan mag jij als brave hendrik ’s zondags rusten. Het Stoute Gijtbier zul je trouwens ook best lusten!…

Natuurlijk is er wel eens een kopje gebroken Een bord door de lucht gegooid Met een ongelofelijke kakofonie Van herrie neergedaald Op de marmeren vloer van de koninklijke keuken Natuurlijk is er wel eens….dit of dat, zus of zo Vult u zelf maar in, inwoners van ons Koninkrijk Want ze zijn dan wel van koninklijke bloede Maar ook gewoon man…

Zweedse ijsberg Met innemende Blauwe ogen Onder je blonde Haar - in Zweden Geboren en getogen, Nu Drachtster zoals Alle anderen die In de Friese stad Geboren en getogen zijn Jij leerde mij Dat het Zweeds Fro gebruikt Om te zeggen Waar je vandaan komt…

Ik zat nog even te overdenken wat ik zeggen zou op het gouden feest. De augustuszon stond laag maar gaf nog hitte af toen plots een koele schaduw me overdekte. Niet over de zonzijde zou ik spreken niet over de schaduwkant. Maar over de warmte van een stem de troost van een woord de zegen van de stilte de doem van de eenzaamheid.…

. ------------------------------------------------- Uit: 'Jubileum en andere gedichten', 1997.…

wij de kunst niet beheersen de- finitief aan de waarheid ten onder te gaan 'k Ben voor leugenaar uitgemaakt terwijl ik zonder twijfel de waarheid sprak Niet slechts míjn waarheid, maar dé waarheid Zonder getuige kan je be- weren tot je een ons weegt; geen succes Reeds jaren afgesloten vierde ik inmiddels al weer mijn twaalfeneenhalf-jarig jubileum…

Vanmorgen hebben wij in het Wilhelminagasthuis ter gelegenheid van het jubileum van de Vara een echte ouwe socialist ontleed. Het was gek wat er allemaal tevoorschijn kwam: halfvergane rode vlaggen, strijdliederen, Internationale broederschappen en solidariteit, AJC een potje poepen en zes geschiedenisboeken door P.…

Een jubileum blijft een kwestie van perceptie. Hoewel ze zelf ook al die tijd haar steentje bijdroeg en sinds haar jeugd voor iedereen had klaargestaan, werd hij gelauwerd als de man die zelfs zijn baan zo toegewijd was dat hij nooit of zelden vrij vroeg.…

Zij zijn de wijn die, gerijpt en ongeschonden, Uit het boeket van de liefde is ontstaan Als jonge bloemen openden zij hun ogen Kelken die samen sluiten voor de maan Wat in hun vat zit zal nimmer verzuren Is niet verspild door een vreemde mond Hoewel instinct verleiding moet verduren En prille liefde door zonde wordt verwond Zij belichamen…

Twas gstrn al 20 jrn terug Dat men de 1e SMS vrzond Nu strt men dagel. miljrdn rond Zoiets vrmngvldgt zich heel vlug... Dat dit srt wrdgrapjes de rndte deden Lijkt heden ook alwr rg lng geleden…

Een jaarlang al mijn glimjuich-heks een wonderfee met toverkolder ze heeft een maffe melige kronkel vol tinkel- en ook tankelvonkel in d`r goed gemutste bovenzolder De dagen die ik minder relaxed grommend in mijn wolfsrol kruip giet ze stiekem vol met giechelstof ze brouwt drankjes tegen duf en dof glanst mijn slechtste dag tot in een stuip…

Wanneer een vrouw een kwart eeuw er in slaagt Zichzelf aan volk en vaderland te wijden Dient men haar daarvoor hoog te onderscheiden En dus heeft het ons Beatrix behaagd Als dank voor zulk een onbaatzuchtig leven Dit keer een lintje aan onszelf te geven.…

Al was het van ons goed bedoeld misschien Dat wij laatst van onszelf een lintje kregen Toch zijn wij daar als koningin op tegen Daar wij die lintjes niet meer kunnen zien. Dus knippen wij met een royaal gebaar Straks ook dit lintje door met onze schaar.…

Dit is gedichtje nummer honderd, wat mij onnoemelijk verwondert! Liever geen cijfer bij dit distichon. Ook geen bloemen. Het bijbehorende feestje is discreet en digitaal gevierd. Alleen X was niet welkom. Zijn wraak zal verschrikkelijk zijn. Ubi uber, ibi tuber.…

Vijfenveertig jaar geleden ging ons bootje varen en op negentien zevenenzestig staken wij van wal Tussen enorm hoge golven door de woelige baren balanceerden wij tussen de bergen en ’t diep dal Eeuwig en altijd maar voor elkander open staan altijd en eeuwig het geluk van de ander op ’t oog Ons bootje dobberde onder de romantische maan en bij…

Het zou een kleurrijk kleinkunstgala zijn Indien de liedjes die de prijs nèt misten En nèt niet doorgebroken finalisten Tezamen kwamen op zo'n groot festijn Het zal er niet van komen dezer dagen Maar geen hommages zonder humuslagen…

Ze zijn er weer! De pakjes uit mijn jeugd Goudappeltje en Appelsientje kwamen Als vintage in de supermarkten samen Hoe heerlijk toch, zo’n schap vol kindervreugd Nou ook nog Pompelmoentje en Fruitdruifje… Ik krijg haast zin, joh, in ‘n mieters fuifje…

De liefde die voortdurend groeit en zich in de warme gloed vindt Is die liefde die voor altijd bloeit en zo’n liefde is zeker niet blind Onze liefde, ons kostbaarst bezit ze gaat nooit sterven bij de dood Ja, al wordt ons haar grijs en wit in ons is de liefde enkel vergroot Het mooiste meisje, dat was zij! ‘t mooiste meisje is ze nog…

Aangezien ik enige tijd in het ziekenhuis heb doorgebracht heb dit gedicht pas nu kunnen plaatsen. Op 27 januari had het moeten worden geplaatst. Doch dat lukte niet Hier is het nu dus: ZESENVIJFTIG JAAR GETROUWD Na een zwaar halfjaar hebben we rust die laatste loodjes wogen zeker zwaar Na de brand werd bij ons veel geklust doch eindelijk…