9914 resultaten.
150 jaar sanitatie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
186 in de negentiende eeuw stierven mensen als ratten
aan besmettelijke ziekten zoals tbc
ze hadden toen nog geen idee
dat vervuild water ziektekiemen bevatte
vandaag wordt u aangeraden in Katwijk de zee te mijden
tenzij u voortijdig aan cholera wilt overlijden…
Benauwd
hartenkreet
4.1 met 8 stemmen
681 Op naar Katwijk aan Zee,
Daar doe ik nu aan de revalidatie mee.
En die psygologen ;ze zullen wel flink gaan wroeten,
Maar wil ik me beter voelen zal het wel moeten.
Maar echt het is reuze top,
Want je knapt er op den duur van op.
En echt ik schaam me niet,
Het moet er gewoon uit al dat verdriet.…
Dagje naar nergens
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
292 Of naar het Rijksmuseum in Amsterdam
en zeezwemmen in Katwijk aan Zee,
daarna asperges met sappige Yorkham
en proosten op mijn gestolen Klee.
Heerlijk, zo'n dagje op de bonnefooi,
gewoon zonder plan en zonder doel,
maar wel lekker uit de dwangkooi
met een opgewekte smoel.…
Katwijk kust mij
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
183 Het woord elfstedentocht was het hele jaar 2019 niet eens uitgesproken
Ja..., zwemmend
Ik zit met mijn rug gekeerd
Zie in mijn spiegel de zee
..heb hem even niet nodig..…
Zelfstandig
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
277 Katwijkers aan zee zwoegend in de zee
Algelovig, hardwerkend en duurzaam tevree
Tegenover de City That Never Sleeps met daarin
Wolkenkrabbers, Wall Street, Queens en Brooklyn
IJverig leven de twee werelden naast elkaar
Komen nooit samen; er is geen fusiegevaar…
vallende ster
netgedicht
4.4 met 14 stemmen
1.701 Vallende ster
Het Katwijks strand met al zijn sterren
Heeft boven en hier benee zijn licht
Wellicht dat eens een ster zal vallen
Wegdrijvend in de zee zo uit gezicht
En als ik meedroom met wie is gevallen
Dan valt het leven plots niet zo meer mee
Heden zijn levensvlam gedoofd
Morgen kan ook mij dat treffen
En ik ben zelfs nog nooit…
Als aan het zand genageld
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
190 geen mens kan maken
in me de zekerheid
van thuis zijn
door pure liefde
die nooit zal wijken
voor Katwijk…
Katwijk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
351 De meeuw boven zee
vist naar mijn broodje haring
laffe luchtaanval…
poesje
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
372 een schattig klein poesje uit Katwijk
was op zekere dag haar vriend kwijt
o wat een gemis
dat hij er niet is
en nu met een andere poes vrijt…
Aan de zee bij Katwijk-Binnen.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
391 Aaan de zee bij Katwijk-Binnen
stond een vrouw alleen.
Diep wanhopig buiten zinnen,
want haar lief ging plots'ling heen.
Tranen stroomden uit haar ogen.
Ook van ond'ren werd zij nat.
Langzaam kwam de vloed naar boven.
Zij zuchtte: "'k Ben het leven zat".
Reeds omspoelden zilte golven
haar middel en haar leest.…
'k Zit met mijn lamme benen
poëzie
3.8 met 14 stemmen
2.495 'k Zit met mijn lamme benen
in de asse van een stervend vuur.
Ik bid; mijn vrienden wenen;
en 't hangt mijn keel uit op den duur.
Zal ik mij dan vervelen
met langer Job te spelen?
De schoonste lol, de liefste lol
maakt op den einde dol.
De schapen moet men scheren
en de ezels moet men slaan, ja slaan.
Zo wil 'k, in alle…
O BLIK VOL DOOD EN STERREN
poëzie
3.5 met 10 stemmen
1.855 o Blik vol dood en sterren,
o hart vol licht en leed.
De dag is spijtig verre;
de nacht is hel en wreed.
Mijn mond vol wondre smaken
die géne vrucht verzaadt.
Niemand, o hunkrend waken,
die langs mijn venster gaat...
Wij zullen nimmer wezen
dan Godes angst'ge wezen.
- God, laat ons waan en schijn
dat we Uwe wezen zijn.…
Duinenkust
snelsonnet
2.5 met 11 stemmen
590 Een kekke kuil was ’s avonds al gegraven
zodat ik vrolijk mij erheen begaf
maar weldra stond ik stil, verbaasd, zelfs páf:
Er lag een jonge vrouw vol overgave
Ze rook naar zout, zand, zee, had ik wel lust?
Ik ging, maar ja… alsof je duinen kust…
Schrijven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
213 Hoe wij onze namen schreven
vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…
Adem van de zee
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen
363 adem van de zee
streelde het lichaam en de ziel
je gaf je over met ontroering
de euforie van geluksvervoering
heelde door haar macht de kracht
want zij haalt alles uit de bron
daar verdween de grens die ik verzon
in eindeloosheid
wenkte stralend licht het vergezicht
naar kwaliteit van leven
daar aan de zee
vloeide liefde tomeloos in een…
Kikkerproef
hartenkreet
3.5 met 13 stemmen
1.189 Er dacht laatst een kikker in Katwijk:
Als ik af en toe in zo'n blad kijk
Dan is het toch zuur
Dat 'k uit die lectuur
Proef dat ik zoveel op een pad lijk…
Over de zee hangt matelijk te tampen
poëzie
3.8 met 8 stemmen
3.050 Over de zee hangt matelijk te tampen
een zoele en droeve klokke door de mist.
De dag is zonder klaarte en zonder lampe.
Hij, die zijn hart bezit, weet wat hij mist.
Een stemme galmt, en ieder loopt verloren.
Ik loop alleen. En 'k weet dat duizend zijn
die naast me dragen door te dichte smoren
lijk al te volle teilen melk hun pijn.…
En hoort uw hart
poëzie
4.0 met 4 stemmen
1.584 En hoort uw hart: hoort gij uw hart niet slaan ?
Daar is de maat waarop uw dagen dansten.
Niet wen gij waart met weelden overlaên
of dronken van een overmoed'ge waan,
stond ge in de rei die blijde tijd omkranste.
Brandde in uw brein al 't lijden dat het droeg
leg op uw hart uw hand, en gij zult horen
al de geheimen die, nog ongeboren,
zich…
EEN VRUCHT DIE VALT...
poëzie
4.5 met 2 stemmen
560 Een vrucht die valt...
- Waar ‘k wijle in ‘t onontwijde zwijgen,
buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt.
De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen
haar paarlen aan ‘t stramien der roereloze twijgen.
En geen gerucht, dan deze vrucht, die valt.
Een vrucht.
- En waar ik sta, ten zatte levens-zome,
vol als de nacht, maar…
Van katten geen wijken weten
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen
326 Dit zootje criticasters krijgt zowaar
in Katwijk topkunst aan de boulevard.…
Regen, geen wolken
hartenkreet
3.2 met 4 stemmen
1.094 Weet je nog, toen in Katwijk?
Je zei dat je geen ijsje bliefde.
Alleen ik was jou iets waard.
Maar oh mijn schat,
je kletste maar wat.
Vandaar dat ik de deuken in mijn hart nu gladstrijk.…
EEN VRUCHT DIE VALT
poëzie
4.2 met 9 stemmen
3.247 Een vrucht die valt...
- Waar ‘k wijle in ‘t onontwijde zwijgen,
buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt.
De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen
haar paarlen aan ‘t stramien der roereloze twijgen.
En geen gerucht, dan deze vrucht, die valt.
Een vrucht.
- En waar ik sta, ten zatte levens-zome,
vol als de…
Gelijk een hond
poëzie
3.4 met 11 stemmen
1.856 Gelijk een hond die drentlend draalt en druilt
om eigen vuil, beruikt met schroom'ge teugen...
- Waarom uw avondlijke vreê bevuild
met slijk van derf verleden, o Geheugen?
Gelijk de vogel die zijn woonst beslecht
met peerlen bloeds, door de eigen pluim te plukken...
- Waarom, waarom uw beeltenis…
Zwarte Pad
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
223 Nu,
kijkend naar de watertoren
denk ik aan òns fietsen
naar het Zwarte Pad
ons praten, wandelen aan strand,
uitzicht op Katwijk Noordwijk,
ons liggen in een pan
omringd door helm en wind
geruis van golven, zee
door halve koppen
die door sprieten mee
wilden genieten,
en ik denk aan het terugfietsen weer
naar de straat waar je woont,…
Dullenbakkers
netgedicht
3.7 met 11 stemmen
1.024 Het zou geen tachtig jaar meer duren
voordat Dullenbakkers zich weer zouden laten zien
op oud hollandse markten
tussen Hooglandse torenspitsen
lammerschansen
en rammelende viskarren
die uit het verderop gelegen Katwijk kwamen
met dat wat eens de zoute zee verspeelde
Hier zou geen broedertwist hen delen
noch een Hoekse, Kabeljauwse
zou geen…
De wil van God?
snelsonnet
2.9 met 11 stemmen
586 Een dominee in Katwijk die verkondigt
Dat je er best op los mag rammen
Wanneer je kind loopt door te drammen
Of op een and’re zware wijze zondigt
Ach zijn Hervormde Kerk is al Hersteld
Maar of dat straks ook voor die kind’ren geldt?…
bananendorp
netgedicht
3.2 met 8 stemmen
815 De Katwijkse voetbalploeg speelde thuis tegen Capelle en bij een 0-1 achterstand, werd het exotische fruit op het veld gegooid. De arbiter Doest weigerde daarna verder te spelen. "Diep triest", zegt voorzitter Jaap Kuijt van Quick Boys.…
'k Heb mijne nachten meer doorbeden dan doorweend
poëzie
5.0 met 2 stemmen
598 'k Heb mijne nachten meer doorbeden dan doorweend
al wemelt twijfel in de opalen van mijne ogen;
'k heb in mijn leven meer geloochend dan gelogen,
en zie: de bitterheid ligt om mijn mond versteend.
o Gij, die morgen om mijn laatste bed gebogen,
u voor het raadsel van dees ziele hebt vereênd:
uw zucht trilt door een ijlt die gij vol wisheid…
Kuyt
snelsonnet
3.6 met 5 stemmen
459 Van spanning stond de Kuip vooraf te trillen
Een laatste kans nú moesten ze het doen
Na achttien lange jaren kampioen
Bij winst de schaal omhoog te kunnen tillen
De visserszoon uit Katwijk ging voluit
En plots had Rotterdam haring én Kuyt!…
‘t gebladert’ staat verdiept
poëzie
3.4 met 5 stemmen
1.535 En slechts ’t gewieg der zee doorzucht de vrede, alover
de trage bomen en de adem van de lucht.
De zee, en haar gedein door mijn bewogen longen…
Maar neen: mijn loomt’ verdroomt de maat van alle maat.
- o Zang van liefde en hoop: mijn zomer is verzongen,
’t gebladert’ staat verdiept en reeds met dood verzaad.…