22 resultaten.
Leunstoel
netgedicht
3.4 met 7 stemmen
1.192 Stil sluit zij de
dieprood fluwelen
gordijnen geplooid
en wel ontvouwen
zij onzichtbare
herinneringen
eenmaal gesloten
loopt ze langs
de donkergroene
rookstoel met het
gehaakte kleedje
nog op de leuning
haast teder gaat een
hand langs sleetse
plekken en haar blik
verstijfd bij dat ene
verschoten schroeiplekje
op de brede leuning…
Achter de heuvels
netgedicht
3.3 met 6 stemmen
254 Gefilterd licht
zachte rust
als een moeder
in een leunstoel
voor het venster
ouder wordend.…
Kunst
netgedicht
1.4 met 7 stemmen
627 (Voor Ph)
Kunst is geen pretje,
geen gemak
art ain't easy
Sta op
uit je leunstoel
en loop door de pijn
naar het licht
kill your darlings.
Kunst is geen eitje
maar twijfel
die de twijfel
overwint.
Zoals de laatste meters
van de marathon.…
Paus
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
220 Maar nou die man die in die leunstoel zit,
Wie is nou toch die vogel in het wit?…
Gemakklijk lig ik in mijn leuningstoel
poëzie
3.8 met 6 stemmen
2.160 Gemakk'lijk lig ik in mijn leuningstoel
naast 't rode pluche van zonnig tafelkleed;
Plancks quantenleer zou 'k lezen, maar 'k vergeet
van mijn hier-zijn 't hoogst wetenschpp'lijk doel:
want 'k zie een tulpenveld, vol gekrioel
van lichte en donkre vlammen; eer ik 't weet,
silhouetteert mijn hand een haas, die eet
met mumm'lend mondje…
XiIi - voor Fiore della Neve - (1900-2000)
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen
258 eeuwwisseling
in een leunstoel de hangmat
bewust in de mist
in het winterlicht
het laatste groen klatergoud
een glazen wereld
een bloem in depot
voortuin van avondnevel
van tan twang eng
een fleurig plantje
bij de verlaten villa
bloeit niet ongezien
in rode luchten
zal het dagen in haar ogen
bloemen goud omrand…
heden gij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
287 de leunstoel
kraakt klaaglijk
de sprei
verspreidt een
urinegeur
de brillenglazen
bieden een
morsig
perspectief
hij zucht
ongrijpbare
aaneengeregen
dagen van
samengepakte
wolken
in een spaarzaam
moment van
klaarte zegt hij
Hodi mihi
cras tibi
heden ik morgen
gij vertaal ik
hij schudt nee
nee heden gij
morgen ik…
Carpe diem
netgedicht
3.9 met 22 stemmen
1.557 vereeuwigd en bevangen met het oog
en de soepelheid van kleuren zien
schoonheid proeven de mens ontroeren
lijnen volgen in ontdekkingsreis en er is
nog zoveel meer nog zoveel meer te doen
mijn leunstoel kraakt jasmijn neemt jaren
terug wat een hart tentoon spreidde
de dag licht in elke voelspriet lippen bevoelen
kreukels in de zomer is geborgenheid…
Jenny
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
173 Jenny heeft mij op onze eerste ontmoeting gekust,
toen ze opsprong uit de leunstoel waarin ze zat.
Diefachtige tijd, die nooit en te nimmer rust
mij te beroven van de fijne uurtjes die ik ooit had.
Besef dat ik daardoor vaak moe en verdrietig ben
en dat de meeste levensvreugd in mij al is geblust.…
Grootmoeders portret
poëzie
2.8 met 4 stemmen
1.883 En de oude in haar leunstoel met bril en toer,
Keek op bij deze rede:
‘ Wie zou dat schone kindje zijn?…
Gij speelt er altijd mede.’
-----------------------------------------
toer: geplooid lint over een vrouwenmuts
1870…
Gebed
gedicht
2.3 met 84 stemmen
32.478 Gerieflijk in de leunstoel
de laatste crypto opgelost
advocaatje nippen rode konen
en een aangeschoten giechel
met vriendinnen en dan stop.
--------------------------
uit: 'Herbergzaam', 2006.…
Einzelgänger
netgedicht
3.7 met 12 stemmen
440 galmt schel door de kamers
een meisje met kinderpostzegels wacht
-vergeefs- de deur wordt niet geopend
Sporadisch gaat de telefoon
maar altijd keert de stilte terug
Tot op een dag ruw onderbroken
door het forceren van de buitendeur
die slechts moeilijk open gaat
door opgehoopte reclamefolders
wat post en een eenzame kerstkaart
In de leunstoel…
Gebroken hart
netgedicht
3.9 met 9 stemmen
1.039 Begeerte hult mijn hart in vlammen
als ik naar haar boezem kijk
Mijn ogen vullen zich met tranen
terwijl ik van haar zijde wijk
Het wordt te zwaar bij haar te wezen
met in mijn hart die stille pijn
Daarom heb ik ineens besloten
om voortaan alleen te zijn
`s Nachts met roodomrande ogen
woel ik eenzaam in mijn bed
Maar zij zit rustig in haar leunstoel…
THUISGEKOMEN
netgedicht
4.5 met 8 stemmen
540 Midden tussen dat gewoel
zie ik een mooie waterlelie
dienst doen als leunstoel
voor een aartsluie amfibie.
Een libel scheert heen en weer
haar vleugels wijd gespreid
ik verbaas mij keer op keer
over zoveel kleurige schoonheid.
Ik loop om de vijver heen
voel en zie het leven
geen moment ben ik alleen
dit is door God gegeven.…
Voor de nacht uit
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
177 Zo heel veel meer brengt zij niet voor elkaar;
vanuit haar leunstoel ziet ze door de ruit
de buurman gaan, heeft hij een nieuwe pup
of had hij die al weer een poos, misschien?…
Seigneur?
gedicht
3.5 met 4 stemmen
9.441 Ik sleep mijn leunstoel naar het raam.
Water ruist in buizen om mij heen.
De tuin is groen. Zo was het vroeger.
Ik oefen dus voor oude man.
De bel staat af. Ik hef mijn glas.
Adieu, ik schrijf nog wel.
-------------------------------
uit: Van het balkon (1983)…
Voor de nacht uit
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
214 Zo heel veel meer brengt zij niet voor elkaar;
vanuit haar leunstoel ziet ze door de ruit
de buurman gaan, heeft hij een nieuwe pup
of had hij die al weer een poos, misschien?…
Dat kerkhof vol met namen
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
310 Ik lees je voor uit die krant
jij als pake en leunstoel
ik als een soort Brugman
die tijdingen doorploegt.
Ook op je bureau liggen nog stapels fotoboeken.
Opeens klim je omhoog, pakt je kleurpotloden
tekent houtjes met oranje veters en glundert
terwijl ik je droog aankijk zie ik Friese doorlopers.…
ONS HOLLANDS IDEAAL
poëzie
3.6 met 73 stemmen
10.174 Netjes met een meisje trouwen,
Met een bruidsschat van 'n ton,
Duiten bij elkander hou'en,
Rente, kapitaal, coupon;
Altijd netjes op je zaken,
Koffiedrinken op kantoor,
Op de tram 'n praatje maken
Tweede klasse op 't spoor,
Dan je leunstoel, je sigaartje
Met je vrouwtje en de krant,
Warme toffels en je klaartje,
Wonen in je…
De Vreemdeling
poëzie
3.1 met 19 stemmen
3.778 Zijn moeders witte leunstoel
Stond daar nog in de hoek,
En ginds lag op het venster
Haar groot gebedenboek.
Hij heeft 't verleên vergeten,
Hij is weer thuis; daar is
Zijn moeders zoete glimlach,
Zijn plaatske aan de dis!…
1948
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
201 antwoord heel pover
ze staarde naar het glas in lood in de tussendeuren
blauw, groen en geel in vlakjes, weinig kleuren
met grote vlakken van ondoorzichtig bubbelglas, spartaans
beetje op zijn Mondriaans
op tafel stond een glaasje ranja met een bitterkoekje
opa noemde het altijd een macaronikoekje
dat was de zondagse traktatie
opa zat in zijn leunstoel…
Tegemoet gaan
poëzie
2.5 met 12 stemmen
2.921 Dáár zat 't kind steeds in zijn leunstoel
Bij het venster in de hoek
Traag de blaadren om te keren
Van het oude prentenboek.
't Knaapje zag de blauwe golven,
En dan weer zijn moeder aan,
En de schuitjes gaan en keren
Langs de wijde waterbaan.…