Leunstoel

Stil sluit zij de
dieprood fluwelen
gordijnen geplooid
en wel ontvouwen
zij onzichtbare
herinneringen

eenmaal gesloten
loopt ze langs
de donkergroene
rookstoel met het
gehaakte kleedje
nog op de leuning

haast teder gaat een
hand langs sleetse
plekken en haar blik
verstijfd bij dat ene
verschoten schroeiplekje
op de brede leuning

ooit heeft zij de walm
van sigarenrook verwenst
wat rest is nog één wens
eenmaal, slechts eenmaal
zacht zijn lippen beroeren
in een tedere omhelzing

terwijl de rook langzaam
om hun hoofden verdwijnt

Schrijver: metha, 30 oktober 2005

methaoudshoornmsn.com

Leunstoel

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 7 stemmen 1.091