inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 15.511):

THUISGEKOMEN

In een mooie grote vijver
zie ik van alles bewegen
met heel veel wedijver
willen ze allemaal leven.

Midden tussen dat gewoel
zie ik een mooie waterlelie
dienst doen als leunstoel
voor een aartsluie amfibie.

Een libel scheert heen en weer
haar vleugels wijd gespreid
ik verbaas mij keer op keer
over zoveel kleurige schoonheid.

Ik loop om de vijver heen
voel en zie het leven
geen moment ben ik alleen
dit is door God gegeven.

Mijn naam hoorde ik noemen
tenminste dat dacht ik daar
toen hoorde ik alleen zoemen
toch is het voor mij zonneklaar.

God heeft mijn naam genoemd
want alleen Hij kent ieder wezen
niemand leeft hier ongenoemd
dat wordt elke dag bewezen.

Langzaam loop ik naar huis
er is rust over mij gekomen
ik weet de wereld is mijn thuis
eindelijk ben ik thuisgekomen.

Klaas van Eijbergen


Zie ook: http://www.klaasvaneijbergeonline.info

Schrijver: Klaas van Eijbergen, 27 april 2007


Geplaatst in de categorie: religie

4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 421

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)