Alle inzendingen over Lichtgeraakt

het hart op de tong maar onder de riem bommen gegordeld die op afstand met een telefoontje alle waardigheid opblazen explosievendienst opgeruimd staat netjes het maakt geen eind aan het gedonder in de glazen er wordt geschreeuwd in de microfoon van het leven het gelijk moet gemaakt en dan ligt daar het kind van de rekening geraakt…

Ik ben misschien wel een aardbei of een slak of een ijsje met slagroom want als je mij genaakt krimp ik al gauw ineen en ben ik zoethout in een milkshake met aardbeiensmaak. Hoe hoog ik ook van de ivoren toren blaas, in wezen ben ik een pissebed of een bedrijvig miertje, liefst rood. Als ik een Limburgse vlaai met van alles en nog wat zie…

ik zie je, schielijk weggeschoven door de wind je schijnt met een lichtgeraakte rand heel even ben je helder zie ik in het donker jouw licht en dan verlaat je de aarde door de wolken gedicht…

Daarom deze levensles: Doe, lieve mensen, niet zo lichtgeraakt, 't zij manlijk, vrouwlijk of neutraal gemaakt.…

je smeult maar lichtgeraakt ontvlam je heftig tegendraads je schrijft in rood smoort met as wat vroeger was ontbloter dan verwacht laat jij je stelen door mijn zinnen strelen weerloos laat je zien wat jaren hebben toegedekt ik heb je weer gewekt…

Ben ik depressief en lichtgeraakt. Ben ik voer voor psychiaters. Zonder hoed voel ik me naakt. Mijn hoed geeft zin aan mijn bestaan. Zònder hoed ben ik bijna niemand. Mèt hoed kan ik mijn leven aan.…

een antichambre de butler brengt een asbak en niets dan wachten een kasteelroman in de eetzaal loopt de film mijn prinses en ik de kasteelvrouwe kookt voor de open haard en voor ons twee - viva in de pols weer voldoende aderen voor de bloedprik een blauwe bloedbank haar lichtgeraakte ader aan lager wal -…

in mijn droom vloeit tijd over mijn kussen het druppelt warm over de rand de klok wijst nog maar vier wijl het seconden lekt in de straling van vormen en in de cohesie van lichtgeraakt laat het zich langzaam uit mijn geheugen stromen terwijl mijn oog waakt en speurt in eeuwigheid van ruimte…

Wij zijn hier niet voor dit klimaat gemaakt We kunnen er niet tegen en zijn ook erg lichtgeraakt Bij deze hitte, verlangen we weer naar regen...…

ze vlogen op verjoegen zicht langsrazend staal in plastic lichtgewicht lichtgeraakt de vleugel haakt en fladdert in een zielloos togen geen bumper is verbogen maar als een coryfee neemt snelheid de gebroken vrijheid mee de vogel vlucht een vleugel weg en op de baan zijn veren zo vergaan…

een koekoeksbloem Jou zien heeft mij behekst in al mijn laffe, losse delen die op hun beurt heel relaxed opgaan in de talloos velen die ik had kunnen zijn en nooit geworden schijn maar die ik wel kan spelen Jij zult je nooit hoeven te vervelen zolang mijn ik jou gerieft Neem mij altijd asjeblieft zoals ik ben geworden lichtgeraakt…

Lichtgeraakt vraagt zij zich af: wie heb ik voor mij hier? Gebakken zijn die pitten goed, gebakken in de pan met uien! Waarom blijf ik hier zitten nou? Discreet wil zij hem zwichten, ach, het stille dichten lukt haar niet tussen de wrakke lentepitten.…

muren zijn hoogpolig vreten echo's uit de lucht het schreeuwen zit van binnen een vliegen zonder vlucht gevangen in hun kassen fixeren ogen een plafond handen kiezen houvast zoeken veiligheid rondom passen zijn onzeker de vloer is lichtgeraakt ademen gaat sneller als er kennis wordt gemaakt de eerste blik naar buiten als drempels…

muren zijn hoogpolig vreten echo's uit de lucht het schreeuwen zit van binnen een vliegen zonder vlucht gevangen in hun kassen fixeren ogen een plafond handen kiezen houvast zoeken veiligheid rondom passen zijn onzeker de vloer is lichtgeraakt ademen gaat sneller als er kennis wordt gemaakt de eerste blik naar buiten als de drempels…

men zegt het getal van het Beest van origine, een gevallen engel als Lucifer, jaloers en lichtgeraakt een brandvlek is snel gemaakt wij verwijten elkaar de duistere nacht terwijl juist sterrenschijn beter is te zien verdwalen in en om en rond elkaar wij springen touwtje tot je lacht aarde en maan houden ons vast laten ons vrijwillig gaan…

Verder zijn er de vogels, gebalde troepen deserteurs, die ons hun lichtgeraakte rug keren we zien wel, keren terug als de tijden beter zijn. De kapotgedichte herfstbladeren die ik als kind ving - in die dagen werd geen val voltooid - zijn ijdel en dor, betekenen niets.…

Vleugels van zilver beelden ontwaken, eeuwenoud, volg ik lichtgeraakt. Gebroken kristal, puzzel herschikt haar scherven, uit beide ogen. Getroost door winden wanneer zij hun woorden wegen, als vondelingen. Maak geen woorden vuil, reinig snaren van je adem, trommels van stilte.…

komen alleen zijn heeft voor hem grote waarde dat is zijn betekenisvolle geschenk op aarde eigenlijk is hij doodmoe van het leven hij kan zich aan een ander totaal niet geven oud is hij in dagen, moet veel lasten dragen tevens is hij door zijn hobby kinds in dingen daardoor een verstotene, die niemand kent zijn ergernissen maken hem heel lichtgeraakt…

lichtgeraakt, een onverwerkt verleden... - noteert u dat? ik ben niet geestesziek!... schiet bij het minst geringste in z'n wiek, meneer, wat hebt u tegen minderheden?... - wat zegt u nu, racisme, politiek?... uw kwaal is psychisch en niet somatiek... - ben ik neurotisch dan, of zenuwziek?...…

Van de schrijver Hans Werkman, dé biograaf van Willen de Mérode, kreeg ik ooit de bundel 'Lichtgeraakt' van Jaap, en warempel nog aan toe, Hans leek eveneens op mijn vader en Jaap. Ook dat overwegend vrouwelijke en integere. Ik zag hem eens in de trein naar Amsterdam. Ik denk dat hij Jaap ging bezoeken.…

Een emir uit Qatar was dienstbaar aan zijn volk, althans zo zei hij daar, maar toen een poeet mild zijn beklag deed, kreeg hij een straf van liefst vijftien jaar!…

Een nieuwe hut werd snel gemaakt maar Harm was lichtgeraakt schreeuwend maakt hij mensen bang een zonderling, een gek en het duurde niet lang politie stak hem in het gevang bracht hem naar het gesticht in Wagenborgen om opgesloten te verzorgen maar doelgericht wist Harm te ontkomen terug naar zijn bos, zijn bomen.…

Dichtkunst daar, dichtkunst hier, Lichtgeraakte palfrenier. Dichtkunst daar, dichtkunst hier, Ruik jij dat nu ook, De Gier? Dichtkunst daar, dichtkunst hier, Politieke goede sier. Dichtkunst daar, dichtkunst hier, Sneuvelende fuselier. Dichtkunst daar, dichtkunst hier, Mag het raampje op een kier?…