33292 resultaten.
je riep je goden aan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
348 een klein oponthoud
je had het kunnen weten
maar wilde aandacht
en liefde.…
Natuurlijke liefde
hartenkreet
3.4 met 5 stemmen
1.334 De wolken
gaan altijd verder
maar komen ook terug
de zon
komt op
en verlaat je
's avonds weer
de bomen
verplanten zich
maar verdorren
de bloem
zal het na een tijd
begeven
maar de liefde
die is voor iedereen
altijd het leven…
Liefde is als de natuur
hartenkreet
3.3 met 12 stemmen
1.371 de mist begeven
Een aardbeving verwoest je leven
Een puinzooi is over gebleven
Liefde is als de natuur: tijd zal alles helen
Hoe duister het ook is het zal weer licht geven
De natuur herstelt zijn eigen leven
niet in één keer maar het duurt wel even…
Natuur der liefde
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
449 In de natuur waarin ik voor je viel
Op het gras van de liefde
Soms ruzies tijdens de regen
Maar het werd vrede in de maneschijn
Onze liefde als een enorme eik
Waar langzaam de bladeren van af vielen
En niet meer terug aan groeiden
De eik die stierf…
De natuur
hartenkreet
3.7 met 7 stemmen
219 De natuur
Helpt me
De ingewikkelde tijden
Enigszins te ontwikkelen
De natuur laat me
de liefde en schoonheid
zien van het leven
De natuur helpt mijn
levensweg begaanbaar
te maken
De natuur helpt me
Brengt me naar
De stilte en vrede
Van mijn hart
Geeft me vrijheid
Om te zijn
Brengt mij naar
Mijn natuurlijke staat
De…
woordabortus
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
292 Ik moet met woorden de liefde bedrijven
immers dan alleen kan ik gedichten nog schrijven
over de natuur, geboorte en het laatste uur
als ik de liefde links laat liggen
zal er geen rijm geboren worden
en ontstaan er geen zinnen
over hoezeer ik de natuur in al zijn naaktheid kan beminnen.…
Moeder Aarde
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
190 een wereldliefde
een natuurlijke liefde
voor Moeder Aarde…
Schaarse liefde
hartenkreet
4.5 met 4 stemmen
455 gekwetst kreupelhout
een gebrekkige liefde
stervende natuur…
eerbied
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
215 aard van mijn liefde
gevoel van bewondering
eerbied van natuur…
Winterkoning
netgedicht
4.7 met 6 stemmen
653 17 gram botjes en veertjes, mooiste kleuren,
dit roestige kaneelbruin, zwart gestippeld,
een kleine winterkoning kleurt de struiken,
ik voel dit tere en slordige hoopje veren
oprecht leven, bruin en zwart gespikkeld,
kwetsbaar hoopje licht en lucht, donker asfalt,
dit vogeltje: teer, een zacht kloppend hartje,
grootste woorden helpen nu niet…
Mijn heide
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
393 Als de zon schijnt
over mijn mooie hei
Komen gedachten in mij
en verdwaal ik
in stilte en rust
Geniet van het een zijn
met de natuur
Vergeet ik elk uur
en hoop dat ik niet verdwaal
of de weg kwijt raak
Maar kom altijd op het juiste pad…
winters moment
hartenkreet
4.2 met 5 stemmen
438 kristallen transformeren
op bevroren water…
zonnestralen weerkaatsen licht
op een klein wonderlijk theater
fruitig geel en groen
laten zich vooral gelden…
gekleurde nevel zweeft
verder boven uitgestrekte velden
een moment van schoonheid
die weldra zal wegkwijnen…
wanneer de zon straks
weer volop gaat… schijnen!…
regen
netgedicht
4.2 met 5 stemmen
330 wat donkere wolken drijven samen
de hemel wordt plots hel verlicht
gekraak, gedruis … een bliksemschicht
een foto waard, die luchtopname.
in mum van tijd, wat tellen later
als hemelsluizen opengaan
verlangen akkers drooggestaan...
naar bakken vol met regenwater.
de regen daalt nu heftig neder
het levensvocht voor vele dingen
laat dier…
Vertraging
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
190 Ik heb zoveel asfalt gezien
Zoveel wegen
Zoveel snelheid
Zoveel ondoordringbare stenen
Ik heb met zachte handen
in de verbeelding
het landschap uitgedacht
Alles was vloeibaar
Meerduidig
Alleen maar stroming
van een rivier naar zee
Kijk hoe de kleuren zich vermengen
met lucht en water
Hoe de horizon verdwijnt
Niets is hetzelfde…
Sneeuw
poëzie
4.0 met 1 stemmen
998 Vlokken, vlokken, vlokken,
gesteven schuim,
met scheuten en schokken
door 't ruim!
Ze zakken
bij pakken,
en, als er wind in zit,
waaien ze, waaien ze,
draaien ze, draaien ze, -
de lucht is donker van wit.
Eenbarelijk buien!
De grond wordt zat;
en dikker kleven de kuien
wat.
Ze leven,
die losse wittigheên!
Ze wervelweven,
ondereen,…
Avondrood brengt
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen
271 een rode gloed
betovert
een stille avond
na geflirt
tussen
zon en zee
wordt de horizon één
met rustig
kabbelend water
fenomenale kleuren,
weerspiegelingen
van roodoranje
geboren uit liefde
van natuurelementen
drijven eindeloos
mijn geheugen
legt vast
al dit moois
op mijn netvlies
voor eeuwig
gebrand!…
de nevelbrug
hartenkreet
3.8 met 15 stemmen
329 In een landschap wild en onbedwongen,
vloeit een beekje vol verlangen.
een prille lentezon laaghangend,
belicht een brug, in neveldraad gesponnen.
het klare water zo zacht kabbelend,
zocht kronkelend zijn weg naar zee.
zelfs mijn schaduw onderwater nam gedwee,
de vele hindernissen, moeiteloos en zonder struikelen.
het onbekende van dit woelig…
Het algoritme van het brein
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen
249 Het algoritme van het brein
als machinekamer
dendert voort
Nooit was de vernietiging zo groot
De schoonste bloem vermaalt
in rekenkundige modellen
Een mooie wereld ging ten onder
Een starre geest telt onze dagen af…
Natuurlijk is het de natuur
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
304 En zeg nou niet, da's de natuur, want DAT weet ik nou wel
ik kan er niet tegen, zeg eens eerlijk: WIE WEL?…
Liefde
netgedicht
3.5 met 28 stemmen
755 een mens zoekt
zijn eigen lijden
van nature
als het ware
immers
hoe anders kan hij
zijn zucht naar
liefde verklaren…
Natuur(lijke)liefde
hartenkreet
1.8 met 39 stemmen
9.372 Zoals
de specht tikt
de regen drupt
mijn hart bonkt
Ritme
iedere dag
muziek mag
Zoals
de zee ruist
de wind roept
het water vertelt
Natuur
Ieder uur
Heel dichtbij
jou en mij…
Liefde is zonnig in haar natuur
netgedicht
3.1 met 9 stemmen
235 Soms blokkeren we de stralen
Door ze met jaloezie neer te halen
Laten we blinden voor de ramen
Om de duistere kant te beamen
In het donker naar buiten gesloten
Gedachten die gevoelens ontbloten
Beelden worden getoond in negatief
Beïnvloed door een hartendief
Buiten wordt de dief gesnapt
Zodra deze weer in het licht stapt
Juist…
tussen grijs en grauw
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
178 tussen grijs en grauw
brengt één ijspauw kleur in
de morgenstilte.…
de visarend
netgedicht
4.6 met 8 stemmen
320 sierlijke vleugelslagen
maken hevige wind
een bruinwitte schicht
raast
sneller dan het
licht
Om dan even te zweven,
beter dan
een vliegtuig
enkel wat wolken
belemmeren zijn
zicht
als jager geboren,
hangt hij hoog in
de lucht
Om plots dan
in zee te vallen
echt doelgericht
na weinige tellen
schiet hij omhoog
met tussen zijn…
moeder natuur
hartenkreet
5.0 met 291 stemmen
336 o, moeder natuur
rein en zo puur
de wind en de zee
spelen gedwee
met aarde en zand
scheppen een band
de zon en de maan
een storm of orkaan
bloemen die bloeien
dieren die stoeien
ze laat alles begaan
een hemel op aard
is er ontstaan!…
Regen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
294 Geef mij de regen
een zomerregen
waar ik nat kan worden
liggend in het gras
Laat mij wachten
op de regen
van de ochtend tot de avond
Ik zal wachten
als de bladeren van bloemen
waarin ik de samenhang
kan zijn met alles
een ontkiemen
een belofte
voor de volgende dag
Dan zal ik drinken
van het water
Dan zal ik dichter bij
de aarde…
Zonnestralen
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen
160 Zo kan de natuur je zeker
blijven verrassen.
De zon straalt liefde uit, zo werd
het hele gebouw ook nog eens mooi
in een natuurlijk licht gezet.…
lof.. (een tanka met een knipoog)
netgedicht
1.6 met 7 stemmen
240 mijn groene gezicht
vertaalt liefde voor leven
natuurlijke lof
om daaraan goed te voldoen
schenk ik uit gulle handen…
draadloze zegen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
536 beschut in ons warme huisje
met buiten harde wind en regen
waait de internet verbinding steeds weer uit en aan,
als een vlammetje reikend naar de draadloze zegen
maar mijn humeur gaat langzaam
en grondig naar de maan
had ik niet voor negen euro negenennegentig
één gigabyte gekocht
voor de verbinding met heel het al en zijn sterren?
waarom…
Judith
poëzie
4.0 met 3 stemmen
2.167 Toen Judith Holofernes' donker hoofd
Zag in de tent op 't gouden praalbed stil,
Heeft zij, vóor dat de rode lippen kil
En 't oog van laatste leef-glans was beroofd,
Haar lippen op des Veldheers mond gedrukt,
Veilig bezittend wie zij 't leven nam,
Drinkend de siddring, die 't van vreugd verrukt
Begerig mannen-lijf ontstijgen kwam.…