Alle inzendingen over Literaire wegen

Onlangs werd mij verteld, dat mijn prozawerk 'De fictieve brieven van Arthur Rimbaud' op een Amerikaanse verkoopsite voor maar liefst 44 dollars werd aangeboden. Dat is zeg maar ruim honderd gulden. Goed, het is dan niet zo'n astronomisch hoog bedrag als voor een Van Gogh op een theedoek, maar de waarde evolueert blijkbaar. Naar mijn…

Een stroom van literaire zinnen, Komt in mij op, vaak onverwacht Ik wil dan dingen gaan verzinnen Ga daarmee door tot in de nacht De mooiste zinnen in mijn hoofd, Krijg ik niet op papier Mijn dichterskaars wordt dan gedoofd, En weg is mijn plezier…

Zomaar, vanuit het niets, hoorde ik een klap, ‘k keek vanaf ‘t balkon daar lag een jongen, naast z’n fiets. ‘k Bleef even kijken, of ie op zou staan want als ie zou blijven liggen, zou ‘k erheen moeten gaan, want een smak was het! Gelukkig stond ie na een minuutje op wat wankel, fiets kapot, ging ie terug vanwaar ie kwam z’n broek ook…

Literair heeft een air een bolwerk een toren waar veel toe willen behoren de top van het denken de slimme mens er bij horen bij de elite dat is voor velen een wens maar niet iedereen kan erbij want er zijn etiketes voorschriften foute en goede taal er is schoonheid kitsch en kabaal wat is er voor iedereen waarin is ieder gelijk…

Jij: broeder zuster je hebt een god van rituelen en regelmaat en die van mij is zo lekker vrij en laat het gaan zoals het gaat die van jouw is door de kerk een harnas aangebonden die van mij is een beetje goddeloos en kent maar weinig zonden en toch zijn ze allebei een en dezelfde god jij bent een pruimenboom en ik een van de kers…

Soms werd een hoop klein als een zeil geboren, ver aan de kimmen, zwol en leek nabij en dreef weg en liet hen wereldverloren als te voren, worstlen tegen 't getij. Dan voelden zij of de watren zich sloten boven hun moegetobde hoofd dat zonk, en zij zwolgen de zekerheid der grote duistre ellende in een bittre dronk.…

Er leiden, vele wegen naar Rome, maar: er leiden ook vele- omwegen naar Rome……

Plastisch abstract Utopisch literair Een metafoor…

waarom zegt niemand dat de aanwezigen die er waren niet bestonden al sprongen ze herhaaldelijk bovenop het beeld van illusie geeft het een roes van vrijheid of wil men zichzelf onderstrepen; een witte woordenvlag planten als herinnering aan al dat moois van muzen, momenten en letterkundige overgave kan men bloemen laten groeien in oren…

Ruk eens wat vaker tegels uit de stoep. Klinkers uit de straat, medeklinkers uit een boek. Wat rest, is een niet te lezen stuk. Stoep, tegel, zand, tegel. Zo had de schrijver het toch nooit bedoeld.…

In onze slaap gaan wij tot God terug. Ontwaakt, begrijpen wij opnieuw te zwerven. Het leven houdt ons tegen tot wij sterven. Dan keren wij voorgoed tot God terug.…

Ons lichaam rust wanneer wij eindlijk slapen, Maar meer de ziel van het langdurig waken. Dan rijst zij traag uit haar kortstondig thuis Om tot de droom, die leven heet, te ontwaken.…

Van dag tot dag, om onze weg te korten, Maakt God het leven, onze weerstand, stuk.…

van Jean Pierre Rawie met de literaire verslaggever van Dagblad van het Noorden, na het verschijnen van diens nieuwste bundel.…

Ik ben dichter voor het leven niet des vaderlands ik laat de literaire aarde niet beven maar het is tenminste echt en dat, dat voelt niet slecht.…

wanneer ik alle gedichten die ik ooit heb geschreven in een lint achter elkaar ga zetten zou ik de aarde kunnen omvatten met een literaire meridiaan maar wie heeft daar nog baat bij…

wanneer ik alle gedichten die ik ooit heb geschreven in een lint achter elkaar ga zetten dan zou ik de wereld kunnen omvatten met een literaire meridiaan maar wie heeft daar nog baat bij..?…

Een Bellini Geen mysterie Inspiratie Motivatie voor aaneenge- regen woorden geresulteerd in veel romans Literaire geheugens die Mulisch altijd conserveren verduurzamen in eeuwigheid…

ik zit hier, naakt, scherm me niet af vraag mij af, wat is een gedicht goochelen met woorden literair iets in de melk te brokkelen wat is een gedicht en dan schrijf ik zomaar, meesterlijk wat…

Vaak zie ik ’s zomers vrouwen manoeuvreren, zwaarbillig zwetend op hun fiets. Dat kan nadenkend stemmen en zo peins ik dan hoe of ik later wil reïncarneren. Als architect, als arts, als man van adel, desnoods als aap… maar nóóit als dameszadel!…

Steeds ben ik in mijn boekenkast op zoek Om daar alle papiervisjes te vangen Die zich uit een diep literair verlangen Te goed doen aan de wereld van het boek. Behalve aan het werk van Zwagerman, Want daar houdt zo’n papiervisje niet van.…

En voor mijn aanstaand literair talent Is mij reeds de Nobelprijs toegekend.…

Daar heb ik, om literair te mogen heten, een bestaand gedicht over geschreven. Ze leest toch nooit en zo mag ik me nu poëet noemen.…

ik ben geen taaltovenaar ik ben niet literair hooguit literaar ik ga niet zo ver dat u mij hoogverheven acht ik raak hard, ik ben zacht als ik thuis kom doe ik de deur achter mij dicht, welkom…

Ik ben nog op weg en toch al aangekomen in liefdes stilte. De wegen kwamen tenslotte alle samen in de omhelzing. Als de weg weg is, is er de grote stilte die liefde fluistert.…

De Deux Cheveaux met Thomas Roosenboom reed vooraan in de literaire file, met alle coryfeeën op zijn hielen. Ze dansten en ze dronken zonder schroom. Maar toch ontbrak er iemand in de rij. Wat zien ik? Albert Mol was er niet bij.…

Op taalgebied een van de zwaargewichten De canon van de verskunst kwam van hem En net zo buitenissig als zijn stem Schreef hij romans, kritieken en gedichten Helaas, in Gerrits literair palet Ontbreekt – en ja dat schrijnt - het snelsonnet…

Ik word niet gehinderd door regels Ik ken ze niet Niet gehinderd door reputatie Die heb ik niet Niet gehinderd door schroom Ik voel het niet Ik kan nog wel wat leren Krijg ongevraagd advies Zo zei een literaire pief “Vermijd de woorden ik en niet, ze zijn zo negatief”…

ik raap de prullen bij elkaar die ik ooit heb uitgegeven de poeha waarmee alles is geschreven krijgt geen tweede leven het aureool waar ik steeds om vroeg droegen zij alleen in hun selecte groep nooit kwam ik in de kroeg mijn literaire hoogstandjes waren volgens kenners slecht gevoegd had geen ellebogenvlees slijmen en meepraten…

De leden van de literaire kring halen de neus op voor hun dorpeling. Met gesteven boorden en gewassen handen ontwijken juristen evenals de anderen de scherven van de gebroken pot. Ze lachen om hun dorpeling voorbijgaand aan haar aanwijzing de alleroverstemmende lach van hun eigen schijnvertoning.…