Alle inzendingen over Luister naar het wez

Ik luister naar jou altijd weer. Violen voorzichtig, zachtjes en teer. de piano zo duidelijk weergevend een gelukkige trillende sfeer. Jouw gevoel, jouw muziek Schenkt mij geluk. Zo bijzonder, als een wonder. Jij geeft alles wat in je leeft. Wat goed, dat hij bewaard is gebleven. Heb dank, dat je ons zo iets moois hebt gegeven.…

Ik luister met mijn oren naar wie dat maar wil maar soms denk ik wel eens hou nou toch eens stil. Ik voel met mijn handen maar dat niet alleen ik voel met mijn wézen zoals ik is er geen. Ik begrijp soms de mensen niet helemaal dan gaan ze tekeer, zo vreselijk verbaal.…

de nacht duurde voor haar gevoel eindeloos er drukte iets haar smalle schouders zo zwaar, nog niet klaar haren kleefden aan haar naakte rug hij had haar ontkleed liefdevol bekeken hij had het recht oh, die nacht het duurde eindeloos slaap gunde je haar niet pas toen ze leerde lief te hebben liet je haar slapen…

kocht zij een jurkje, het stond haar lief en ze zag zijn gezicht al in bewondering ze had helemaal geen jurkje nodig gehad het koste een kapitaal eerlijk gezegd had ze het ook niet gekocht om wie dan ook te plezieren geschuild had ze voor de regen het was de Chinees geweest of deze super dure kledingzaak ze had echter geen trek…

achtergelaten en nauwelijks te genezen prevelt de schaduw uur na uur de bastaards uit het stof ik tel mijn twijfels van onvermogen wanneer de dag nog drupt in het vermolmd gegroet van vergiffenis het was op een nacht als deze ik zag een wandelaar in de regen en een wereld van waanzin het was stil zo rond middernacht…

Geef stilte een naam, inhoud aan niets draag wind op je schouders bevochtig je hoofd met dauw en luister naar vogelzang. Geef eenzaamheid een naam laat massa zwijgen dring door in het diepste bewustzijn van menselijkheid en liefde luister naar een stem die roept.…

Zij heeft er nu al honderdtweeëntachtig Zij valt ons elke ochtend, zon of regen Of bij mistroostig miezerregenweer Met al haar onfortuinlijkheden lastig Aan onze bede nu eens in te tomen Met trauma's naar een therapeut te gaan Gebedsgenezer danwel een sjamaan Of guru die zich opent voor haar dromen Geeft zij na al die tijd nog geen…

oh, verteller geef ons een verhaal laat ons zitten en naar u luisteren verhaal ons over de dochter van de Koning. is ze werkelijk zo mooi? over steden ver hier vandaan oh, verteller, of het nu verhalen zijn over sprookjes van duizend en een nacht de Sultan met zijn haremdames ? wij hangen aan uw lippen .…

de kamer is klein, haar grove gestalte vult de onpersoonlijke ruimte men noemt het gezellig omdat zij dat zegt: gezellig he? stijf en oud zit ze daar men noemt haar een waardige oude vrouw omdat zij dat vindt altijd waardig geweest haar geest is speels en soms ondeugend zo kent ze nog al haar mannen, bij naam… en men knikt…

Wie zet de grootste footprint in de jungle Van wet en regels in de glastuinbouw Door vluchtelingenkinderen migranten Overwegend jong en vaak ook vrouw Geen gouden bergen maar een glazen huis De citrusvruchtenteelt door de passanten In Zuid-Europa, anno drieëntwintig Verworpenen der Afrikaanse aarde Uitheems, gevlucht voor armoe leed…

De kou bijt nog, maar toch de vogels zingen al de morgen open, en bij het langzaam lopen heb ik de krokusjes gezien.…

Zij zegt 'luister!' en mijn lippen wijken.…

Iedereen wil altijd maar praten, praten, praten maar men heeft niet in de gaten, dat als er niemand een oor te luisteren legt, er feitelijk nog steeds niets is gezegd.…

luister, luister dan en hoor hoe een godverlaten kind in een lijf vol liefde schuilt maar zijn onschuld toch verloor ik noem je 'lieve' keer op keer omdat ik geloven blijf in de warmte van het leven ondanks winter in mijn lijf niemand die ik paaien wil niemand die ik storen zal in een stad gevuld met leven is het ware leven stil…

in een aangetast luisteren hoor ik fluisterende stemmen in het voorbij gaan spreken in wanorde en waarheid van herhaling en doodse dingen wat met mij oud zal worden en het verleden zal bedekken zo ons zwijgen, zo ons zeggen. niets werd ons beloofd, alleen het leven dat wij kozen kan ons nemen of verlaten……

hij vertelde zij luisterde zijn tranen rolden over haar wangen…

zonlicht maakt haar sterrenlicht vol straalt in haar gezicht komt samen in haar ogen en straalt op ieder die haar ziet haar aankijkt in haar ogen onverstoord en het lied dat ze zingt echt hoort zo zuiver luister maar….. en huiver…

heel veel woorden onuitgesproken van hart tot hart van oog tot oog worden stilletjes gedragen op de vleugels van de wind…

Ik versta je niet, maar vergeet te luisteren, als ik aan de buis gekluisterd zit, toch is het geen misverstand, alleen, is mijn aandacht niet bij jou, maar bij dat, wat er in mijn hoofd zoemt.…

Laten we nu maar luisteren en lezen niets meer wissen dan zal de nieuwe morgen zijn begrip en kleur niet verliezen.…

het schrift wil luisteren naar een ander woord dat vers en rijm in de nacht verstoort met de klinkende letters van een zingend lied dat als water tegen rotsen stiet…

Heb jij het met gezeur, ook helemaal gehad Ben jij het oeverloos drammen, ook zo vreselijk zat Is de ander altijd belangrijker, omdat: Je zo goed luisteren kunt? Is de glans vertrokken, zijn de dagen mat Zou je in staat zijn te zeggen, gewoon dat: Je wilt dat men naar je luistert?…

Er voor je zijn, eerlijk en betrouwbaar belangstellend en luisterend, want meer Kan ik niet voor je doen!…

Ik moest er naar luisteren er wonen in Venezuela dertig miljoen mensen en één miljoen kinderen de armsten der armen zijn muzikanten hij speelde guitaar Albéniz op zijn mooist Asturias…

Dagen, die uit de voegen barsten van geluk, uren die gekoesterd worden, kwartiertjes die gestolen worden minuutjes die je wachten moet, op datgene wat je het allerliefste horen wil, dus wees nu maar stil en luister!…

Lichaam ik luister naar wat je zegt Maar moet dat nu echt Je maakt me toch weer kwaad Als het weer niet gaat Gewoon een simpel ding Woedend ga je er tegen in Het helpt alleen niet En je doet jezelf verdriet Ik praat niet eens over de pijn Die kan soms zo vervelend zijn Lichaam het valt niet mee Maar ik luister en zeg nee!…

van het luisteren....…

maar het verhaal heeft een begin een midden en een strand en eens te meer verzandt het feest dat ik je wilde bieden: er blijft niets meer te vieren dan wat verjaard verdriet, wat voze vriendschap en vervreemding het weze je gegund, "geluk" de prijs die ik betaal geeft er je recht op denk ik bitter…

Door harmonie van Engelenzang bezield tot inspiratie schiep God in grootse scheppingsdrang de kroon op Zijn creatie. Een wezen boven mens en dier volmaakt en onwaardeerbaar een symfonie van lijn en zwier Gods meesterstuk: De Leraar. En Satan zag vol afgunst neer op zoveel geest en gratie; riep al zijn machten in 't geweer tot tegen top…

hoe gezegend zijn we in 'n wereld waarin wij kunnen horen hoe beperkt zijn zij als ze zonder gehoor worden geboren hoe gezegend zijn we bij het horen ruisen van de zee hoe geïsoleerd raken ze, tellen ze zonder gehoor wel mee een operatie stemt tot hoop doch garantie minimaal emotionele achtbaan is geluid nu ineens kabaal de hoop…