inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.477):

luister

Tussen distels en varens draven de volbloeden.
Hun dooraderde halzen
Hun glimmende flanken
Kunnen wij in hen een voorteken vermoeden
dat de liezen jeuken van verveling?

De hoeren zwaaien hun vlezige heupen
Trippelpasjes
De zedige juf dwingt mij in de hoek
en de tralies trillen
De biecht en het brood willen mij zuiveren
maar het lichaam zingt.

Zij zegt 'luister!' en mijn lippen wijken.

"Een fatale voedster ben ik
Kniel voor mij
Word hitsig in het licht van mijn toorts
Tot uw hart me belaagt zal ik u verleiden
Tot uw wil me behaagt stijgt de koorts."

"Zieker en ouder zal je ademen
in het spoor van mijn bestaan
In het slijk zal je me loven"

De aders slaan op het ritme van de zee.
Bedaard en grenzeloos
kronkelen haar leden.
Waar zij groeit breekt elke gordel
Stort elke druppel aan spetters.

Waar zij groeit lever ik mij over
Sterf in een krakende vleesmolen.
Ik gun haar de zuurverdiende zege
en verdrink in haar dorst.

Schrijver: Wimper, 12 mei 2003


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 819

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)