Alle inzendingen over Michel

De Mont Saint-Michel, de prachtdroom van monniken trotseert de eeuwen.…

Strelende vingertoppen maken wakker een lijf verstard.. Ik voel je liefde Smeulende woorden brengen terug tot leven een "stervend" hart.. Ik hoor je adem Warme ogen dwingen te zien waar liefde ligt.. Ik zie je ziel Vleiende handen omvatten dankbaar jouw gezicht.. Ik geef mezelf .…

De zuiderburen hebben met Michel een jeugdige minister-president. Een Waal, die politiek van huis uit kent, leidt nu hun ingewikkelde bestel. Zijn Hollanders in polderen bedreven, de Belgen hebben het tot kunst verheven!…

Dat voetbal oorlog is, zei Michels al De koning van Hispanje moet dus weten: Wij zijn zijn streken heus nog niet vergeten! Nu pakken wij hem met ons bondselftal En zondag zetten wij zijn inquisitie Genadeloos in buitenspelpositie…

Michels had het mis Daar onvrede nog lang geen oorlog is…

Dag, onvolprezen Michel van der Plas Ik overdrijf geenszins met onvolprezen Omdat u voor een groot publiek in wezen Een tussen-haakjes-naam-op-hoezen was Dag, bijna-laatste van een lichting groten We hebben indirect van u genoten…

Ook vroeger kenden renners een manier Om dopingfraude effectief te dienen Het was iets met kapotjes vol urine (Vooral bekend door Michel Pollentier) Wie had destijds gedacht dat die praktijken Veel later haast onschuldig zouden blijken?…

Tsjik tsjik, de sproeiers vormen vliesdunne nevels – met een regenboog.…

Want Rinus Michels had al eens gezegd: De nieuwe Cruijff? Dat wordt een meisje. Echt!…

een kudde wilde overhemden ze staan daar te rillen op de savanne en denken aan hoe het was de afgelopen zomer aan de zomerplas…

Nog dagen denkt hij aan toen. Tijd ging snel, er was altijd iemand. Als vanzelf liet het leven zich leven Er bestond nog geen toen Al maanden leeft hij in het nu. Het bed is zo leeg, geen oor dat luistert. De pijn en verdriet als de nachten zonder slaap. Met de schuld moet hij verder, worstelen in het heden en dat is…

Klink helder op, gebeeldhouwd distichon genot beëindigd voor ik goed en wel begon. -------------------------------------------- Klink helder op, gebeeldhouwde terzinen Geen groter vreugde dan met slechts drie regels onsterfelijke glorie te verdienen. --------------------------------------------- Klink helder op, gebeeldhouwde kwatrijnen…

Voortgestuwde wolken Nooit een windstille dag Scheren over de kale vlakte Naar denkbeeldige hoogte Om te eindigen in een tranendal Keer op keer Vraag me niet waarom Het stellen is de oorzaak De waaghalzen lijden Zoekend naar windstilte Eenzaam onder tegenwind Alleen zijn leidt Naar de windstilte Daar waar het zaaien Gedaan moet…

Ja, ik heb je tekort gedaan Ja, ik heb gefaald Ja, ik heb gelogen Ja, wederom… Ja, je hebt alle reden om voor jezelf te kiezen Ja, je moet jezelf beschermen Ja, wederom… Ja, ik ben degene die je pijn heeft gedaan Ja, ik heb alle glazen ingegooid Ja, ondraagbare pijn heb ik je aangedaan Ja, berouw komt na de zonde Ja, wederom… Ja, ik…

Ik verlang steeds meer naar de zon Ik kan echt bijna niet meer wachten Over hoelang zou die komen Hoeveel dagen hoeveel nachten Met een licht zomers briesje Niet te hard en niet te zacht Die zon die zal wel komen Ik heb er zo lang op gewacht…

Was het toeval, geluk of een cadeau van God dat ze elkaar toen tegenkwamen zonder zich voor hun gevoelens te schamen die dag langs die tolweg bij dat repos? Betoverd werd hij door een jonge dame op weg naar 't Zuiden, zo vol libido, zij door deze Lage Landen-macho, ook al kon hij er slechts "je t'aime" uitkramen. Mooier kon 't niet…

op de begraafplaats legt de winterstorm het verzwegene bloot een witte bleke steen niet langer geborgen onder laagjes dunne sneeuw het onvoltooide weerloze leven verstopt in inktzwarte schuldige aarde murw van zwijgen en wegkijken zing ik je naam samen met jou, Michel kruipt de ijzige kou onder mijn huid…

Wat deed dat fris gelaat, dat hoge voorhoofd slinken, Gij schepper met paneel, en lier en marmersteen? Geen traan vloeide immer langs uw bleke trekken heen; Als Dante deed u nooit een glimlach de ogen blinken. Ach, al te zwaar een melk deed u de Muze drinken! Uw liefde voor de Kunst, zij vergde uw hart alleen, En zonder ooit een bruid vermoeid…

Le Mont Saint Michel. Een herinnering die staat als een …..rots.…

Mijn hart klopt 'n nieuw ritme Is weer vol van kleur Compleet voelen, ook apart Hunkeren naar veel meer Eindeloos fluisteren m'n ogen "Liefde" door jou. Morgen lijkt mijlenver In mijn lijf vol passie Chaotisch hoofd, kalm hart Hier zijn wij samen één Elke keer geef ik je méér Liefste, geen berouw!…

gisteren nog maar lijkt het dat het licht van leven klein, blond en onschuldig aan jou de wereld schonk daarna groter groeiend was het vallen en weer opstaan makkelijker gezegd toch dan soms toch wel gedaan gewoon als ieder ander was je maar alle dagen gelukkig was in jouw jonge jaren van zich zelf niet sprekend van prinsengracht…

Op de scherven van m'n leven bouw ik een nieuw fundament voor m'n levenshuis van morgen ook al is die toekomst onbekend neen ik wil geen nieuwe palen, vers cement of zand juist dat ouwe, dat eigen, vaak kapotte zal ik koesterend liefdevol lijmen tot 'n trots en stralend vernieuw levenspand Deze hartenkreet draag ik op aan Michel…

Dat voetbal oorlog is, zei Michels al De koning van Hispanje moet dus weten: Wij zijn zijn streken heus nog niet vergeten! We pakken hem wel! Met ons bondselftal!…

Geen enkel leven gaat alleen over rozen Maar de lange, diepe, wrede doorns die de levens verwoest hebben van alle Joden, Roma, Sinti, homoseksuelen, psychisch zieken, verstandelijk zieken, en alle overigen die door de nazi-waanzin als niet menswaardig werden bestempeld, rechteloos werden gemaakt, naamloos werden gemaakt, tot nummer werden…

Die zij als fakkeldragers van het licht dat Michel Nostradamus deed verschijnen in cryptisch enigmatische kwatrijnen vertalen voor het huidig tijdsgewricht? Wie werpt zijn lans, zijn pen, zijn geest, voorbij de zelfgenoegzaamheid van de kortzichtige tijden?…

de nerven van dit lijf laten geen sap meer door, de levensstroom stagneert, de wortels in de gortdroge grond tasten wanhopig naar water, maar vinden ze niet meer - geen sloot, geen put, geen wel meer in de buurt, alles is droog, droger dan droog, armen en benen verworden tot dode bomen, zijn helemaal van hout, voorgoed opgedroogd…

Er zwemt een barst door het huis Niemand die luistert Uit de schaduw groeien schaduwen in het onderwaterlicht dat passerende auto's werpen op de muren rondom het bed In de diepblauwe stilte herhaalt een jongetje lipzacht al wat gezegd is die dag en stopt woord voor woord de gaten in het geluid dat huwelijk heet De vloer golft De…

voor Wiske 'Mijn ogen zijn mooier dan de jouwe' - onder dromerig losknopen van haar argeloos opgehoeste fonkelende beuzeling! Ongedwongener dan op je trouwdag klink je, dagdagelijks naakt nog steeds als onder ede staand, in de verwelking die je toekomt zo terloops natuurlijk als kleding die van schouders glijdt een voor de lang te gane…

Als iemand die van je houdt niet van je houdt maar je wel op wil eten terwijl je geen appel bent noch de wortel uit drie, dan mag nee niet en kan je niet een raadsel dat je rok na rok afpelt als een ui, treurwerksgewijs tot alle generaties op zijn en een stem klinkt die op oudtestamentische toon beveelt zit niet zo te kutviolen. --------…

een verzopen begonia in een klomp aan de muur, of een bosje geknakte fresia's in een doos tussen het afval op de markt, een nattig toefje peterselie op een steak in de koeling, een rijtje plastic groen tussen de snacks in de vitrine, ik zeg het je graag met een bloemetje…