Alle inzendingen over Mien Waige

In 't laand van Bartje het mien waige staon 't was ain mooie tied vergeleken bie nou, wie knikkerden in't zaand hinkelden op straode want zagst mor of en tou ain auto laangs gaon, luipen op klompen in de snei zwommen veur 't huus in daip summers waren waarm en lei.…

Zinkende gedachten Fluisterend ingekaderd Melancholisch In zwart wit Ik trek je aan Drievlaks, en profile Passend Bij mijn kleurrijk innerlijk Spinnend Kroelend De hele avond Op de lopende band…

Iene miene 'Rutte' tien pond grutte tien pond kaas Iene miene 'Rutte' blijft de baas!…

Ut mien snorre en mien kruus, rond mien navvel en deur t haalve huus. Tussen de tonen en op mien stoule, man man, wat ain boudel. Dat har ik ja noeit en te nimmer docht, gelokkeg har k mie net ain krummeldaiffie kocht!…

sie Laeve mie die stille Gelieke die dode hunne ruste wille Waor dan bluuve die piene In haort ende lief de miene Icke groete dich sere Mien al lieve, so tere…

Het beste bier betrek je van de bokken Het lekkerst is het neusje van de zalm Maar wie geniet er nu toch van de walm Van 1500 bavianengokken? En bén je dan een van die abnormalen Vergeet je nóg je neuzen op te halen!…

waar de ochtendzon ons wakker roept waait een lentebries het frisse weten van de nieuwe jaardag die wij vieren mogen met vogels in de bomen die deze dag bezingen zoals langs de oever van de sloten rondom ook de sneeuwklokjes door violen begeleidt wit en vrolijk klingelen er is er een jarig hoera slaat de radio aan juist op het moment…

icke daencke miene naoste ghie sijt unne menske as gine aender immer bende ghie daor vor miene surg as icke volle bin met traone ende lit icke voele me daen so geborg ende vele mere as ghie ieglich wit miene stiele is nimmer so enig tu segge ingekeert is mere dun weghe die icke gaone geve is vaok better uut te legge daen unne daenckewelle…

een houtworm zat op een stoel hij at en at een heleboel op die stoel zat tante mien zij had die houtworm niet gezien die at en at en at maar door totdat het krikte, totdat het krakte en tante mien om kwart voor tien pardoes door haar stoel heen zakte…

vannacht al aan de overkant hingen de slingers wie goed luisterde hoorde joop en zijn vrienden zacht nog neuriën mien waar is mijn feestneus mien waar is m'n neus waar toch is m'n feestneus ik zei onze joop ik moet 'm hebben als ik naar dat feesie ga nu het ochtend is jubelt uit de horizon hij zijn mientje zijn woorden…

icke draoge in miene aerme unne keint te waerme ende drooge haore traone welcke ut gesicht beglaenst sie moge sich geruste waone daer sie in miene haorte is gesloote ende foele miene haent waor unne kragte is onsloote om unne kouwe wegge te slaone welcke over dees menscke is gelaent icke wige hin ende were ende met miene glaensende…

lieve von haorte Sie gaf mie surrig en de werme Icke danke dich so gerne So mien jung, moei kieke Ungelieke en so rieke T”is recht unne gaeve Hunne siele te laeven Miene friende, o so tere Gelieke vao ende mien mude Maoke mien so mere Icke sou so gere die lefe kere As icke meuge sterfe Ende alle werumme sie…

laand, mien Hoogelaand Het is n mooie oavend in maai n Kou houst doeknekt in t gruinlaand Ik heb veur d'eerste moal verkeren En vuil de vonken van dien haand De wilde plannen dij ik haar Komt sikkom niks meer van terecht Totdat de nacht van t Hoogelaand n Donker klaid over ons legt Dat is mien laand, mien Hoogelaand…

Hij vindt die lintjes allemaal maar nep: "Wat hep Mien Dobbelsteen wat ik niet hep?"…

Wad, Mien wijdse, wonderlijke Wad…

Geef die seriemoordenaar toch geen oorkonde maar immers Voor een oorkonde moet men niet dralen en toch zeker twintig moorden halen En hij had er slechts tien meer iets voor mijn tante Mien…

hoe lekker, hoe gezond Weit het wiendjen ien mien mond! 'k Vuul 'et deur mien borstje dringen, 't Duut mien hart van vreugde springen. - Plaoggeest, stil, wâ duuje daor, Zóó te stoeien met mien haor? Wiendje, blaos maor naor 't oe lust, 'k Bin van mergen goed gemutst. Kiek, dâ kleine grut, och Heer!…

hoe lekker, hoe gezond Weit het wiendjen ien mien mond! 'k Vuul 'et deur mien borstje dringen, 't Duut mien hart van vreugde springen. - Plaoggeest, stil, wâ duuje daor, Zó te stoeien met mien haor? Wiendje, blaos maor naor 't oe lust, 'k Bin van mergen goed gemutst. Kiek, dâ kleine grut, och Heer!…

Op het plein bij mooie tante Miene stond een klandestiene pantomime Hij riep wat in gebarentaal Voor mij behoorlijk non-verbaal: 'k was blind en kon niets ziene.…

't helpt Henk bovendien want het bespaart Mien een chocolade-delirium.…

an swarte ende slegte saoke veur effe worrik opgeligt deur himmelse klaengcke um so ofer miene tu waoke um miene icke fur effe tu sterckere as die piene von ene verlaotene gelieke ene skerpmes miene lief deur sniet ende opsluut in ene kelderkerckere hore doch daor in't lofboske ene nogtegaole singe hie fult die stille naor ferre gebiet…

onder het grijs van jaren sluipt in mijn hoofd een minuscuul propje dat stil en even maar mijn tijd en leven stopt in diepe slaap gevallen word ik langzaam wakker in een kamer die ik niet ken met rondom mij geschaard vreemde gezichten aan bed doctoren verrichten wonderen met aandacht en medicijnen slopen zij wat mij verlamd het…

Ik hoorde u in Friesland op het eind Van uw bezoek in vreemde tongen spreken En daarom, majesteit, wil ik u smeken Dit ook te doen als u bij ons verschijnt: Zeg hier zonder accent en zonder tolk Als Groningse begroeting: “Moi, mien volk!”…

'k Heb iets ien mien wâ 'k nie verklaor: Ik wil 'en ding vandaog Dolgraog; En hê 'k 'et, dan zal binnen 't jaor Dâ ding zo zuutjes aon Mien hart gaon tegenstaon. Een minsenhart duut soms zo raor! Ens wou 'k dolgraog 'en vlukske haor - Te zeggen hoef ik nie Van wie - Zij gaf 'et mien; ik lei 't, zo waor, Op 't hart.…

Vrouger, toen'k verkeren haar schreef ik noar mien laif 'n poar keer in de weeke ain verlang'nde, lange braif. Ainmoal traauwt was dat veurbie ging verhuuz'n noar Amsterdam schreef toen noar mien olders mor met 't krieg'n van ain telefoon kwam van 't schrieven niks meer van.…

Dat ik nog eens van poëzie zou kotsen Zoals Mien Proost dat jaren voor mij deed Dat ik met Paul Verlaine tijd verdeed Plus dat die uitspraak zorgde voor een botsen In mij.…

KATER 't Is stomvervelend op de boerderie Mien heufd wordt licht, mien lijf slap als een doek Mot moar eens naar 'n andere baan op zoek Eerst moar 'ns sjansen op de braderie 'ns Kieken of die aap er nog rondhangt Met Mies, doar hek vandaag ècht noar verlangd...…

Dan vragen wij een jaar niet meer aan Mien Of zij ook onze feestneus heeft gezien.…

Zij beet vals om zich heen, terwijl haar baas met een luchtdrukgeweer hagel op mij afvuurde en krijste: 'Blief met dien poten van mien poedie of!'.…

RTL4 brengt Zeg 's AAA opnieuw tot leven en dit bericht brengt met zich mee dat binnenkort ook die Mien Dobbelsteen weer opgegraven wordt maar wat heb ik nu toch in 's hemelsnaam misdreven, ook zonder dit is mijn bestaan al zwaar genoeg; "Met de ássisténte van dókter van der Plóeóeg..!…