Netgedichten

netgedicht (nr. 12.000):

OH PAUL OH VERLAINE

Dat ik nog eens van poëzie zou kotsen
Zoals Mien Proost dat jaren voor mij deed
Dat ik met Paul Verlaine tijd verdeed
Plus dat die uitspraak zorgde voor een botsen

In mij. Dat al mijn werk stuk sloeg op rotsen
Waarna ik brak en in de golven gleed
Tezamen met het paard dat ik bereed
Gelijk Beyaart verdronk ook dat in klotsen

Mien telde zeventien fictieve jaren
En nam het woord zonder enige schroom
Ze was het alter ego van Hans Klomp

Het wicht wou enkel in Fontaine staren
Haar schepper bleek een schurk en boze droom
Hij was fout in de oorlog en hij kromp

Tot niets toen in de natie aan de baren