Alle inzendingen over Mijden

Je moet niet aan leiden lijden Soms de meiden mijden Aandacht aan de weiden wijden Zoals ze van alle zijden zeiden Je moet niet naar nijgen neigen Soms een steiger bestijgen De pijlers goed kunnen peilen Langs de zijlen kunnen zeilen Je moet geen vijlen veilen Soms je vermeien vermijden niet tijdens de reien rijden iemand die vleit nooit…

ik mijd de dag als bomen de lucht bekleden enkel met kale takken die snijden dan door luchtige dromen en doen vooruitzichten wezenloos knakken ik mijd de nacht als bij volle maan alles helder schijnt maar de zon achter de einder is geslacht en in de oceaan verdwijnt ik mijd de dag en de nacht een etmaal lang spring over het…

Wegen die ik niet ken Ik zal ze ooit inrijden Want het onverwachtse Dat kan men toch niet mijden…

Ik zal u mijden, zelfs tot in uw dromen. Gij waart mijn droom, voor ik u had gezien. Gij zijt uzelf. Ik minacht u volkomen. ----------------------------------- Het Verval in Parlando (1941)…

Kom eens op bezoek, of blijf je liever wachten -- totdat ik ziek ben?…

Pas op, de wegen lopen rond, mijd ze dus als -- je een uitweg zoekt.…

Onbekende wegen Je zal ze ooit inrijden Want men kan nieuwe dingen Toch niet blijven mijden…

Ik ben zo vrij te mijden. Van mokka tot Horkenveer, van namaken tot kakkerig Leiden, en van netheid tot zuiver in een leer.…

Hallo meneer wat zijn we hier van plan U kunt ons fraai terras maar beter mijden Want zo voorkomen wij onnodig lijden U gaat bij ons nog even in de ban Bejaard en veel te dik...u moet nu gaan En bovendien staat mij uw kop niet aan…

Ze is: vegetarisch, mijd elk stukje vlees maar rijst de vraag: onder welke noemer valt Tijgerbrood?…

Voor een verkoopleider in Leiden was het leiden een lijden bij tijden; hij leidde en leed en nog altijd niet weet hij bij 't leiden het lijden te mijden.…

Voor een verkoopleider in Leiden was het leiden een lijden bij tijden; hij leidde en leed en nog altijd niet weet hij bij 't leiden het lijden te mijden.…

We houden het heelal goed in de gaten, De telescopen staan omhoog gericht, Een zware ster verdween plots uit het zicht, Daarover blijven astronomen praten. Gecondoleerd, maar ik ervaar geen leed, Van deze ster had ik niet eerder weet.…

Hij beklom rotskusten Zij had een duikbrevet Hij viel op haar Zij kwam adem tekort Sinds dat vermetele Hofmakerijdebuut Mijden zij beiden De risicosport…

De zin probeert men te mijden; opnieuw een lege bladzijde.…

Mijd McDonalds en Quick en haal uw picknick bij de drive-in van uw apotheek.…

Jij en ik mijden elk zacht geluid dat reeds fijnere poëzie wil bedwingen.…

In lijnen loop ik mijn weg over deze aarde zoekend de rechte baan maar kom mijzelf dikwijls tegen daar paden in cirkels gaan volg mijn leven in hoeken donker uit het licht blijf stug in schaduw zoeken naar zonneschijn en evenwicht geen wegen lopen recht, noch krom door vlakten of bergen en langs de waterkant kan niet de stroom verbergen…

Ik was van plan om mijn gedicht te wijden Aan hoe we overladen zijn met sport En ook met commentaar zijn volgestort En hoe ik dat van nu af zou gaan mijden Maar ja, toen werd ik plots #VerliefdopGriet En kwam de chute van dát sonnet er niet…

Je zag de leiders in verkiezingstijd Op ieder scherm parmantig paraderen Met foldertjes verleiden en charmeren Tot elke malle volkse frats bereid Nu duiken ze, het spel wordt hard gemaakt En Klaver leek eerst troef, maar hij verzaakt.…

niet alleen een beroep doen in slechte tijden je moet hem ook in goede niet mijden wie zich durft over te geven voelt elke storm gesust en vindt in het verdere leven waar nodig, de rust…

Wat als mijn verhaal al een einde heeft maar geen begin Heeft het leven dan wel zin Zou ik dan voor het onmogelijke strijden Of juist alles gaan mijden Opgeven staat gelukkig niet in mijn woordenboek Dus ga ik zelf naar mijn begin opzoek…

van welke zijde je het ook bekijkt je stoot altijd je kop, tenminste, je komt er niet uit. Dus kijk niet teveel in de ruimte met je telescoop, straks stoot je het nog tegen ruimte-rots of ko- meet, staat je verstand in brand, of kneus je je wel erg nieuws- gierige hart. nee, blijf op aarde en lijd in stilte en bewonder men- sen als…

de spanning hangt ergens, tussenin niet snijdend eerder afwachtend, vragend blikken mijden aanraken wordt na gelaten ontkenning blijft aantrekking ook onder de oppervlakte overheerst het warme gevoel…

ik ben geen goede reiger ik sta niet roerloos aan de oever van een plas de vissen mijden mij de kikkers kijken wel uit hoe hard mijn snavel ook is ik kwets het zachte vlees van mijn prooien niet ik ben geen goede reiger…

al probeer ik het sterven te mijden op mijn verleden kan ik me niet voorbereiden ik ben er geweest zal ik niet kunnen zeggen mijn bestaan is ook amper uit te leggen de dood maakt dat mijn historie geschapen wordt: een groeiend monument waar voor de nabestaanden reeds de fundering is gestort…

‘Mijd de spits’, zei hij kort en bondig, Gedraag je dan spitsvondig.…

De zeevonk is verraderlijk en mooi Verraderlijk om in te recreëren Maar mooi om van veraf te signaleren Dat water met die vreemde rooie tooi Ze is er weer, maar laat je niet verleiden Een gloed om als een femme fatale te mijden…

Het wil maar niet echt zomeren dit jaar En vorig jaar was het rond deze tijden Haast beter om de buitenlucht te mijden Het liep tot veertig graden op voorwaar Nu moet je die ontberingen ontberen: Aan dit jaar kun je niets romantiseren…

en de grond verliest verkiest de morgen dag na dag wolken schrijden haasten mijden vastheid die niet is de grond verliest en kent slechts waarde in de droom die ons beziet en laat voor wie we zijn…