een hedendaagse sprong
ik mijd de dag
als bomen de lucht bekleden
enkel met kale takken
die snijden dan
door luchtige dromen
en doen vooruitzichten
wezenloos knakken
ik mijd de nacht
als bij volle maan
alles helder schijnt
maar de zon
achter de einder
is geslacht
en in de oceaan
verdwijnt
ik mijd de dag en de nacht
een etmaal lang
spring over het heden heen
het scheelt een helse vracht
van ontwaken, ademen en slikken
van praten en kijken
het is slapen
in het nooitgedacht
Zie ook: http://blog.seniorennet.b.../julius_dreyfsandt_zu_schlamm/
Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 14 april 2008
Geplaatst in de categorie: psychologie