Alle inzendingen over Monogaam

Ze speelt een stevig potje monogame. De deur slaat terug in mijn gewaar. (een momentje hemel op aarde) Ik hoop op blijvende schade roept ze of in ieder geval iets met blijven er in. Ik blaf iets zondigs buiten zinnen knoop er haastig liefje achteraan alsof dat woord teniet kan doen.…

, wordt de euforie niet anders dan bij de afgrond van de diepste smart en in hoeverre de dichter de juiste toon aan zal slaan , z’n klank te horen die in zijn gekozen baan die bij z’n wereld past, als een opgejaagde vis uit de gelijke vijver zal moeten delen, om dat het unheimische gevoel te helen, het maakt heel weinig uit poly–of monogaam…

Ik zie naar buiten En ontmoet op het raam Nog zweetdruppels Van de eendaagse hittegolf Ze gedragen zich monogaam Verspreiden zich over het glas, Wensen zich niet aan te sluiten Allee, roept het gras Het is zomer, dat komt ons In stromen beter te pas…

En die klopte voor mij niet monogaam.…

nu de waslijn druppels draagt, op rij gezet door niets meer dan de lengte van het koord schiet een woord door omgebogen licht, het zicht schiet mee een luchtruim ver schenkt flonkeringen door het raam in naamloos kleine buigingen slechts monogaam met elke bleke zee…

winst klimt over ruggen graait met handenvol samen is niet meer te overbruggen omdat je van een ander snaait altijd beter en dus meer zo weerklinkt de evolutieleer niet met brute kracht maar met slinks verkregen geld heb jij alle zaken in je macht ik speel dat spel niet meer opgedrongen monogame regels doen mijn polygame genen…

we noemen het bij de naam het monogame in de klank heeft werelden verwoest, zon op schemerlicht doen lijken links en rechts komt het verhaal van die- en die maar hier betreft het jou en ons in alle staten elke dag ja is er één, de tweede kijkt naar morgen waarheen je gaat ik weet het niet ik kan slechts voor je zorgen…

Ik leefde ook liever monogaam, Maar ben veroordeeld als nomade, Tot geen gestage echt bekwaam, Steeds af te wijken van de paden Door elk van wieg tot graf bewandeld, Strak afgewend van 't boos instinct: Hun ziel voor welvaart vlot verhandeld, Hun drift verdrongen en verminkt.…

Ik ben niet monogaam.…

We waren eigenlijk al tijden geen stel meer maar nog wel tezaam en wie van ons nog monogaam was, was bepaald niet te benijden. De korte tijd van ons bestaan kon ik jou en jij mij wel lijden om zo de leegte te bestrijden; het was goddank ook snel gedaan.…

ik herfstte in het monogaam liet jouw gebed de vrije loop plukte uit een verre boom vruchten die ik niet had mogen eten jij snoeide niet terug, maar liet de akker het koren rijpen, pelde mijn behoeftes aan eens mijn gegeven belofte en traanden je wangen op mijn lege kussen nu september ik naar de herfst en sterf in mijn nachtelijke adempauzes…

hen die nu mij verwonden door met een snede mijn stronk te doorklieven behartig ik de dood zonder razernij want ik weet, ik ben slechts boom die zonder hart doch met aderen de hemel spreekt bij nacht, die mijn wake was wanneer ik schreide om de wind die zonder tocht zich klampte aan mijn kruin nog één zware klap te gaan en het bos is monogaam…

Er is geen mooier en sierlijker dier dan de trotse zwaan die gracieus met haar glanzende veren over het water glijdt, haar jongen beschermend tegen alle gevaren en ook nog trouw en monogaam, kom daar maar eens om bij de mensen, en dan zijn er van die mensen die dat mooie verheven dier durven mishandelen, zichzelf verlagen tot beulen,…

evenzogoed heel graag gezien haar hakjes - klikklak monogaam in hun geluid - gehoord nog voor ze langs de randen van bewustzijn loopt uitgerekend nu uiteraard geen mens die er aan denkt een blik waardig gunnen is de bodem van fatsoen verkennen, maar stiekem leeft er de nieuwsgierigheid van op wauw...…

Het leven als een vogelvlucht Vogels delen het leven enkele weken Na de jongen slaan ze beiden op de vlucht Slechts een enkele soort zal het monogaam zijn niet breken Voor de mens is monogamie een crime gebleken Na het ja-woord een diepe zucht Geen verbintenis tot de laatste lucht Alles opgebouwd om het later af te breken Is de keuze bewust…

hebben het op vrouwen gemunt Briesend de borst vooruit al is het van tijdelijke duur De liefde streelt de zonnestralen geil en puur De man toont zich oprecht een rund De vrouw geslepen en verdund Het machtsvertoon gezien als een spel Een mooie lach naar het onbeholpen gestunt Hongerig naar warmte en bescherming Vormt ze het liefst een monogaam…

de woele aarde bekomt haar tijd in alle facetten waar kleuren aan voldoen, de rijpheid van het heden ontgaat vervloekt de monogame chaos van dit kil bestaan de tijd die mij voldaan het leven tracht te herzien als een reis door de doornen van mijn ziel, verzekerd van mijn dromen laakt elk seizoen dezelfde kreet die mij ten dele laat waden…

hoe raak je dicht bij een pronte dame waarbij je voelt mijn haan slaat aan ga dan zachtjes op haar tenen staan fluister sorry schat we zijn nu samen je lacht een beetje linkebal brutaal vraagt of je mag raden naar haar naam met een blik vanaf nu ga ik monogaam teder luchtig diep op kleine schaal je praat zacht steeds inniger tot haar…

Zeus de oppergod was niet monogaam Hij had een minnares zonder schaam Zijn vrouw liet haar betoveren en bewaken door de reus met honderd ogen.. Hij werd vermoord en de minnares bevrijdt. Hera zijn vrouw had voor haar daden veel spijt.…

Ik leefde ook liever monogaam, Maar ik ben veroordeeld als nomade, Tot geen gestage echt bekwaam, Steeds af te wijken van de paden Door elk van wieg tot graf bewandeld, Strak afgewend van 't boos instinct: Hun ziel voor welvaart vlot verhandeld, Hun drift verdrongen en verminkt.…

ook de lesbische, transgenders en non binaire niet, not ik had het waarschuwingsbord over het hoofd gezien op Airport New York City, VS van Noord Amerika ons oude Nederlandse Nieuw Amsterdam de stad van vrijheid, toekomst en ongekende mogelijkheden het is een Godsdienstige stad van het verleden geworden man: kort haar, vrouw: lang haar, monogaam…

allerlei dat het leeft dat wist ik wel ik zet ze even op een rij ‘ik ben er absoluut tegen niet zo’n beetje, faliekant zal het nimmer overwegen het is gewoonweg te riskant’ ‘volstrekt geloof in altijd trouw zekerheden willen geven hecht verbond als man en vrouw een maatje voor het leven’ ‘verstrikt in sleur op den duur niet in basis monogaam…

uitbundigheid en fantasmorgastische extase een overweldigend stinkende rijkdom aan geuren walmt ons tegemoet, horen en zien vergaat ons bij zulk een kleurenovervloed in al mijn bewondering en curiositeit slaat mijn verwondering op tilt ik baad en geniet met volle teugen, als was ik Narcissus zelf, van de rijke natuur alleen of niet, solistisch monogaam…

M'n nieuwe taak is aangenaam: ik maak m'n vrouwen monogaam. De echt gedoogt geen twee gemalen; vergun me om je kiel te halen.' De stuur verdween, maar kwam al vlug met 'n blauw geruite kiel terug. Hij hielp de ouwe in de kiel, waarvan de pasvorm tegenviel. Het kwam de ouwe slecht van pas, dat deze kiel een dwangbuis was.…