Alle inzendingen over Morgendauw

als ze gaat wandelen Morgendauw noemde haar moeder haar…

van het moment De morgendauw nevelt zich in schaduwen over de rivier om geruisloos te verdwijnen...…

klaar is je liefde een parel van morgendauw op een lindeblad pinkt er in mijn oog een traan voel ik je in dauw vergaan…

Rustig wast de man, wiens schande Biecht noch boete delgen wou, Zijn van misdaad bloedge handen In de koele morgendauw.…

Ik bewandel wegen in het morgendauw. Zon verschijnt na regen is de hemelblauw. Neem nu eindelijk eens van mij aan. Gevoel kan tijdelijk aan de hemel staan.…

Dauw droeg nog de stilte van de nieuwe dag doch allengs werd het hemelblauw ik zag op een middagwandeling de bomen kleurig van groen naar geel en rood het was een boeiend gezicht in het zonlicht kilometers lang en toen het avond werd bood de zon haar ondergang in prachtig avondrood een late merel onderbrak de rust met een riedel…

Lavendellippen bevochtigd door morgendauw kussen bijtjes zoet…

Mist en morgendauw de eerste goudgele stralen Troebel, maar hoopvol!…

Zonnelicht en morgendauw ontwaakt de dag in wolkenloos blauw met scheppende kracht haar lentepracht…

Van morgendauw en hemelsblauw tot avondrood vertelde ik jou niets mooiers dan een sprookje een vlinder zat op mijn mouw…

Ochtend schoonheid dauwdruppels kussen dorstige blaadjes Hoe plots verschillende schitteringen aandacht trekken om mijn lichaam in beroering en vervoering te brengen zowaar het breekbare-en-kwetsbare geraakt Waar komen ze allemaal vandaan daar ik hen nog niet eerder heb waargenomen. Het begint vroeg in de morgen wanneer deze kleine kostbare…

Zij voelt het zaad ontkiemen in de bloementuinen en glimlacht naar de zwerfvuilprikkers in de duinen, de schoongehouden sloten, zij bekoren haar zodat ze zingt uit vreugde, feestviert in de morgendauw: Hier houd ik van, dit is tot stand gekomen door een goede Geest van trouw.…

draag me door de nacht wat maakt het uit goed of fout blijf bij me vannacht ik wil niet alleen zijn nu in deze donkere uren draag me door de nacht houdt me vast vraag me niets kus me zacht draag me door de nacht vrij met me tot de morgendauw…

aan In die dromen bezworen wij trouw en oneindig, vol liefde samen gaan In mijn mooiste dromen zag ik jou naderend in mijn eenzaam bestaan Je haar blinkend in ’t morgendauw kwam je daar uit ‘t verre niets..aan…

Zilveren vogels trekken sporen witte strepen tegen blauw, uitgedijd gaan zij verloren, verdwijnen als de morgendauw. Sommige mensen laten sporen achter; banen van veel licht, deze gaan nooit meer verloren maar blijven altijd in het zicht.…

De polderschoonheid kopt in blauw naar ’t stralend rood op morgendauw. Geschreven bij het schilderij van Reinier van den Berg.…

kan je me het sterven geven wanneer stilte draagt in morgendauw wolken geboren in zomerregen mijn nachten buiten betovering bloem wordt bloem van kind naar boom op het gelaat bestreden zonne - wegen kan je me het leven geven een leven lichter dan een droom…

Hoe zal het blonde kindje zijn met oogjes blauw als morgendauw En rode lipjes als karmijn? Hoe zal het blonde kindje zijn met lidjes rond, en lachgezond en lonkend lachend zonder grijn?…

vrees niet kleintje daal vredig neer uit het portaal der liefde kom bruisend aan in het licht des levens vloei maar uit jouw pure liefdevolle lichaam in gloed van dageraad kraai maar je eerste geluidjes in de fonkelende morgendauw je eerste levensdrift zo rustig ademend…

Anderzijds als het handvat breekt en het genot in de werkelijkheid verbleekt, wat kan ik verwachten in de sluwe ironie van spot door de schaduw van gedachten in de morgendauw gekweekt?…

Als een gladde waterspiegel, als blinkende morgendauw, met zorgen en ook geluk wil ik altijd leven samen met jou.…

Ik zal opgaan in de morgendauw, glinsterend, verblindend als de zon……

Ze snakken met vuurrode vacht naar zon en morgendauw. Rozen geuren in de nacht. Ze tuiten hun fluwelen lippen en houden eeuwig de wacht met één wens: zonnelicht nippen.…

zachtjes rekken violen zich uit strekken narcissen hun lange nek wiens kelken gekust worden door 't morgendauw doch houdt de vrijdagochtend wolken steevast gesloten waar vroege vogels onverstoorbaar met luid gekrakeel onderdoor vliegen ontvouwen madeliefjes hun schoonheid treuzelend daar kinderhanden in aantocht zijn wachten lenteboeketten…

Streel mij teder in de morgen wieg mij zachtjes op jouw kracht ik zal mij hunkerend ontvouwen na een maanheldere nacht in de morgendauw ontwaak ik fier mijn hoofdje naar de zon dronken van de nieuw kansen zou ik bloeien zolang ik kon mijn hart staat open naar de wereld schoonheid is zo klein en puur wie het ziet mag het beminnen hou…

Het donker van de nacht is voorbij gegaan Het daglicht gloort Een nieuwe dag breekt aan Het zingen van de vogels gehoord, heel zacht Hoe verrukkelijk en kalmerend is een nieuwe dag met zonnelicht en morgendauw waar witte wolkjes langzaam drijven in het hemelse blauw Een nieuwe dag een wonderlijk gezicht beschreven in dit zonnige gedicht…

niets vederlicht neigt het neer het raakt je wang je verlangt ernaar zolang niet bewaren achter glas niet opsluiten in een kast het wordt niet gestolen niet te huren of te kopen nooit te beleggen het wordt niet geroofd een pluimgewicht dat wiegt op een lichtstraal in mijn oog onuitgesproken teer een lindeblad zo zacht waar morgendauw…

de morgendauw hangt nog in de straat, en de ochtendzon probeert door te breken en laat een roze gloed achter in de lucht. Gedachten spoken door mijn hoofd, mischien word het toch nog een mooie dag…

Met stralen doorzeeft glanzend en weerkaatsend fonkelende morgendauw kleinood als een parel in water tot kristal gereinigd puurheid van sprankelend ochtendlicht en gouden stralen.…

dat de zon weer voor de wolken zal branden en de lucht wordt weer hemelsblauw de inmense regenplas zal verdampen en veranderen in morgendauw en de donkerste wolken zullen zich verplaatsen voor de kleurrijkste regenboog, speciaal voor jou…