Alle inzendingen over Nederlandse identiteit

De Nederlandse identiteit wordt ook in Friesland besproken, één Fries heeft ‘r lucht van geroken En is het spoor volledig kwijt. Er rest dan ook slechts één advies, een inburgeringcursus voor deze Fries. …Fries wil Nederlandse nationaliteit kwijt….…

de Nederlander herkent zich zelden in de spiegel die hem wordt voorgehouden maar in een broodje shoarma kan hij zich altijd vinden nieuwe culturen ontspruiten --------------------------- knipoog naar de discussie over dé Nederlandse Identiteit, aangezwengeld door ónze Argentijnse prinses Maxima.…

Wat is de Hollandse identiteit? Wien Neêrlandsch bloed door d'aderen voelt vloeien, laat zich door zo’n stupide vraag niet boeien.…

Ik ben niet wrokkig jegens Máxima Al heeft zij volgens velen zwaar gezondigd, Want zij heeft in het openbaar verkondigd Dat ik als Nederlander niet besta. Dus brengt de schat mij toch ooit een bezoekje Dan krijgt ze bij de thee een extra koekje.…

Deze nieuwe voorwaarde houdt in dat mensen, voordat ze naar Nederland komen, basiskennis moeten hebben van de Nederlandse taal en de Nederlandse samenleving. Dit wordt getoetst door examen te doen in het land van herkomst.…

Als een deur van de bus zacht sissend opengaat midden in de nacht op de grens tussen Irak en Iran ergens, identiteit gevangen op de grens van huid en ondergoed vastgespeld Een denkbeeldige lijn tussen moederland en vaderland de vrieskou van de woestijn IJspegels en sterrenlicht maken de morgen mogelijk Terug en weg naar Nederland…

Nederland het hart zucht, klopt traag het hoofd vol van halfslaap adem diep uit, diep in…

Amsterdam is ten lange leste een fundament onder de Nederlandse toekomstdroom. Een stad die zich door niets laat begrenzen; maar steeds voorafgaat aan een progressieve stroom. Amsterdam is ten lange leste een proeftuin voor de Nederlandse moderniteit.…

gesloten ogen in de volle zon de zoektocht naar binnen is al gestart identiteit, wat maakt mij zo apart terug naar geboorte, waar het begon onscherpe foto's op een stuk karton ouders uit de verre door kamp gehard persoonlijkheid, hoe kom ik zo verward bedrukt als oogappel, in een cocon mijn identiteit als veranderaar fraaie woorden in…

niet meer van daar nog niet van hier hangende ergens tussen zoekende naar identiteit voor altijd en nooit ben ik…

hoe nog te spreken in dit lage land van geramd hoe eigen en gereid uw in de vastgrond geheide identiteit eenmaal getreden buiten elk vast verband gelukkig kan juister worden uitgesproken dat gij als vast geramd en eigengereid zonder eigenheid een Eigenheimer zijt die men helegaar niet behoeft te koken en dat u reeds als half zacht bent…

De oude dame van de overkant Haar paspoort is al jarenlang verlopen Ze doet haar voordeur bijna niet meer open Is bang dat ze bij een controle strandt Toon toch uw arm, zo heb ik haar geleerd Daar is een nummer op getatoeëerd…

Wij Calvinisten zuinig met geluk kloppen af op ongelakt eikenhout doseren gevoel, vallen we minder diep morgen gaat 't fout, is er verdriet. Steken kop niet boven maaiveld uit dan zijn we prooi van politiek correct van nuchter volk beneden de zeespiegel in een land zonder persoonsverering Watermens aan de voet van de zee Europa…

treed naar voren in het licht in duisternis krijgt ontvangenis de diepe schaduw van uiteindelijkheid en in het niets kan je ook zonder ben je enig ongebonden laat je wimpers vallen over je schaamte de mens is geboren uit de schande die de onderbuik bezit het is het dragen van alles wat is op zwarte vleugels zonder hoop ooit…

Valse hoop gevraagd liefst op twee benen gestrekte handen vieren traag de leidsels van het leven meegegeven stilgelegd geslecht door gevierde handen zonder teugels zonder banden een wanklank van gehoorde oren met geziene ogen ademhalend door de neus als velen door de mond vergeet te spreken.…

Vanuit een trage schoep van tijd en lentewinden reiken bomen slapend naar elkaar, gras groeit alleen op zonnedagen, emotie rent als kippenvel over vlakten van de aarde tot aan grenzen waarin mensen zich herkennen. Tekent de passie uit het bloed van oude zuilen, mozaïek over de grond gezaaid als duizend sterren, gekleurde lampionnen…

ons hart de hamer en de slag klopt bij eenieder anders in voorspoed en in tegenslag haar ritme in onzekere dag het geluid van haar lied te zingen laten horen in het angstvol bonzen van de tijd bloeiend bloedend tot het graf in de jongste dagen nieuw en sterk door Gods ondoorgrondelijk werk…

heeft ik antwoordde haar lichtelijk geïrriteerd dat ik het juist mooi vond om iets te kunnen horen over waar iemand vandaan komt het is net of iemand dan iets meer voor je leeft het is maar een kleinigheid jongedame wat iemand van zichzelf prijs geeft maar het schept een band van vertrouwen zo'n iemand krijgt hierdoor een eigen identiteit…

vult met een ongekende sensuele spirit waarbij erotiserende muziek de bedding is waarin het weerloze publiek zich laveloos laat meanderen tot costa’s hun snelheid opzwepend verhogen naar een orgastisch hoogtepunt van volledige overgave en de komende clash down elkaar ontmoetend in een totaal verlies van eigen identiteit…

‘Kijk recht vooruit, de lippen op elkaar.’ Krampachtig zoek ik naar m’n beste blik. Hoe vief, hoe vrolijk en vitaal ben ik, Ondanks m’n rimpels en m’n grijze haar? Terwijl ik roerloos naar het toestel staar En onbewogen blijf bij elke klik, Voelt alles aan alsof ik wroet en wrik. ‘Kan het niet nog ‘s? Maak er nog een paar.’ Ik wacht geduldig…

Vertelt u eens, Samira, hebben wij het hedentendage in uw ogen te vaak over identiteit, naar uw smaak? Samira zegt "pardon, mais non! Zie mij aan, me voici, c'est moi, weet u niet waar hij stond, mijn wieg, en bij wie?…

hij zat in een splagiaat hij kon slechts voort op straffe van scheuring der delen of verlies van identiteit of ook wel beide…

Mijn hoofd en ik wij zijn uit elkaar het is over zingt de zanger alsof ik dat niet weet! We hadden het goed mijn hoofd en ik we bleven bij elkaar dat was immers een uitgemaakte zaak? Jij deed wat ik wou of was het andersom? dat ben ik even vergeten Een briljant stel waren we niet strijd en twijfel vlochten ons samen dreven…

Leuker kunnen ze ’t niet maken, veiliger evenmin, als je niet compleet de weg kwijt wilt raken + je identiteit log dan niet in op een overheidssite.…

Wat hem zonder het ooit Te beseffen gegeven was, Van het prilste begin Toen hij nog niet eens Besefte dat hij er was, Tot en met telkens Het nieuwste moment - Bleef dezelfde, altijd dezelfde, Terwijl hijzelf zo vaak al Van identiteit veranderd was…

Van het begin tot het eind Sleep je me mee In de zoektocht naar jezelf In de geschiedenis van Argentinië Alles voel ik met je mee Woede verdriet pijn en liefde Ik herken de plaatsen Buenos Aires, Plaza de Mayo, Punte del Este In gedachten loop ik naast je Woedend op de militairen Ik kan niet van je loskomen En dan, veel te snel ben…

Over de wateren zweeft de twijfel, ziet ons, grijpt ons, maakt ons genadeloos tot wie we zijn. Dat is dus alvast goed afgelopen. Nu nog slechts van ons af te slaan zij die aan ons vooraf bedoeling wensen te zien. Nog stuurlozer, nog zwalkender gaan wij. Kijk maar. Nergens heen. Het is de bedoeling bovendien dat wij daar niet aankomen.…

Ik ben een sterretje aan de hemel en een wolkje in de lucht, een visje in het water en een vogel op de vlucht. Ik ben een blaadje aan een roosje en een ring in een klein doosje. Maar wat ik nog het meeste ben is "mij" en daar hoort alles zo een beetje bij!…

men mij lang geleden om papieren Een paspoort voor een buitenlandse reis Een geldig groen verzekeringsbewijs Gestempeld en formeel geaccordeerd Voor wielvoertuigen op minstens twee assen Strak in de lak en gemotoriseerd Dan was ik God in Frankrijk, niets ontbeert Thans laat ik mij als volgt legitimeren Toon ten bewijze van identiteit…

Haar beeld ontgroeid en nog het meest in haar gedachten zoekt zij bij twijfel naar de vertrouwde blik maar de jonge fotograaf van 3 kijkt even snel voordat hij achteloos op camera vastlegt wie zij is zij is de koele hand op 't warme voorhoofd en de knuffel die hem kust zij lacht met hem verzonnen woorden en hoort hem in zijn drift…