Alle inzendingen over Niemand spreekt erov

spreekt erover, want zij is klein…

ik wandel wat in Andalusie geloof ik en niemand spreekt er engels…

Wereldstad Singapore Men spreekt daar ‘Singlish’ Dat niemand verstaat Door het draconische Penaliteitsysteem Zie je geen kauwgompje Liggen op straat…

Er wordt gesproken, iemand spreekt. Kijk! Een druppel valt, en verandert in damp. Kijk! Een ego valt, er verandert niets. Er werd gesproken, niemand sprak.…

Jaloezie maakt mensen cynisch Jaloezie spreekt uit hun taal Afgunst voert het nog een beetje, jaloezie, een nare kwaal. Niemand hoeft jaloers te wezen, niemand hoeft jaloers te zijn, wat de een heeft wil de ander, jaloezie braakt veel venijn.…

Vaak voel ik een aanwezigheid, terwijl niemand is verschenen. Wanneer ik droom. Wie droomt? Het is alsof ik een geweten heb, zonder dat ik dat weet of wist. Iets of iemand spreekt in mij, vaak wisselen we van gedachten, maar niemand spreekt of sprak.…

Waar blijf je nou, met jouw 'cadeau' chapeautjes? Eerst gooi je glazen in met pistolets En dan verschiet je kleur van geel naar flets Of bak je na je gal liefst zoete broodjes? De wereld is een feest, voor vrouw en man Niet altijd zit er wijsheid in de kan…

Niemand heeft geschreven. Niemand heeft gesproken. Niemand spreekt. Niemand sprak. Liefde zwijgt.…

Laat mij niet alleen geef mij warmte Ik ben slechts waardevol wanneer ik gevoed word Geknokt en verloren huilende harten accepteren van falen droomloze dromen Ik wil blijven wie ik ben ik heb verloren maar wil mijzelf niet verliezen Verleden geleefd toekomst verlicht zicht Mijn thuis ben ik ...…

Een stem Een stem spreekt Met een inhoud van waarheid Doorweekt van frustratie Niets kunnen wijzigen aan het feit Een stem spreekt Schreeuwend om hulp Geen grip hebbend op een wens Van angst doorweekt Een stem spreekt Smekend om vergiffenis Spijt hebbend met bloedend hart Verdragend het zware leed Een stem spreekt Vol pijn en verdriet…

Zo tekent zich een sprookje van een bos, dat tijdens de herfst zijn eigen woorden spreekt; niet meer belooft dan het zal doen; en nooit de illusie van het herfstsprookje verbreekt.…

in het tuinhuisje tussen onkruidverdelger en de blikken verf staat een aardenkruik het goedkoopste exemplaar een urn op de plank het lijk in de kast het verzwegen verleden een lijk in de vaas inktzwarte uren waarin het kind besmeurd werd in gestolen tijd waarom staat ze daar naast de onkruidverdelger wie wil het weten waarom…

Deze kamer is een lege huls Ik woon elders Jouw zijden sluier slingert nog rond Opwolkend, kolkend, kwellend Zwellend in het geheugen Ik blaas naar het grijs gordijn Dat tussen ons schoof De muren kaatsen de kreet terug Er was ooit meer Een rimpelend meer van verwachten Diep en stil Maar waar bleef het? Ik spreid een lijkwade over ons…

Niemand die het weten kan hoeveel ik van je hou Niemand die mij troosten kan in mijn verdriet om jou Niemand die begrijpen zal hoe vreselijk ik je mis Niemand die beseffen zal hoe erg die pijn wel is.…

in den beginne een woord en een rib uit mijn lijf het was goed zo, dacht ik, maar niet mijn verworven wijf in overdreven beweer dacht zij dat er meer moest zijn diende een andere heer nam een laatste trein zij dacht een kaartje naar het eindstation en verwacht niet dat het anders kon duidt het mij niet euvel alleen Venus heeft de…

ik dacht dat ik je hoorde roepen of wílde ik jou horen, horen zeggen dat je er bent vaak te vaak lijkt niemand daar als tot in het diepst de angstdroom binnendringt…

Ik ben niemand........ Praat niet tegen me........ Praat niet tegen iemand die niemand is........., ,........... Niemand…

een valkuil de buurman een spion de vrouw achter de gordijnen ik sluit mijzelf uit ongevonden ben ik er niet ik kom er niet uit…

En niemand begreep Waarom ik hield van deze Kleine, kwetsbare, in zich Zelf gekeerde en slecht Geklede man En niemand voelde de Kracht waarmee de aarde In beweging werd gebracht De wortels die als dwazen Tekeer gingen En niemand wist van de Snaren, die hij had doen Trillen, maar ook weer Koelbloedig tot bedaren Had gebracht En…

ik ken niemand en niemand kent mij ik zie iedereen en iedereen ziet mij vreemd, ook een niemand is een iemand dit beseffend gooi ik mezelf te grabbel breng ik mezelf te berde is er dan toch een derde…

Nee ik sprak alleen ook met niemand. Was niemand eens liefkozend iemand? Liefkoosde u niemand? En niemand die u ontmoette liefkoosde u? Of als het een zij was liefkoosde zij, de zij niemand u, de hij niemand in jullie niemanddalletje? Nee, ook zij was een niemand.…

de schaduw zonder man kust de regen alsof ik niet zonder kan dit bestaan kunnen wij niet aan bijna sta ik buiten alsof dit werkt korte zinnen huilen de zwerk lijn na lijn breekt mijn leven naar de lever alsof ik ooit op haar leek geen vrouw lijkt beter te zijn oeverloos lijkt de ruis te verdwijnen in de meander opgezet de…

de pasgeborenen de bijna doden niemand weet waar het heen gaat maar dat wij heen gaan staat buiten kijf uiteindelijk verliezen wij ons lijf…

Achter elke deur een opening die gapend staat te wachten op het uitgesteld bezoek Niemand ruikt de pruttelende koffie bij een knapperend vuurtje en strekt zich uit opgeschikt door Tijd die weer eens met harde stappen door het stille huis dendert. Als de bel gaat verdwijnt Niemand naar de tuin achter de deur.…

iemand trok het zwijgen uit de muur kerfde fragmenten in stenen hing papieren poëzie aan de waslijn beukte op de trom iemand huilde als een wolf in de nacht niemand kwam…

Ik loop door de poort van de dode mergelgroeve de stilte spreekt vrijuit van arbeid die niemand kent niemand achterhaalt ongeschreven geschiedenis van hakkende slaven en knechten laat zich horen verleidt mij: aanvaard klakkeloos je dagelijks werk wees te lui om het geheim van elke broodwinning te zoeken.…

Één zekerheidje zijn ze daar nu kwijt: Niemand spreekt meer van deutsche gründlichkeit.…

Er is iets Iets wat duidelijk zou moeten zijn Het is gericht, zonder doel De pijn, het verlangen, alles spreekt. De glazen muren om je heen Je kan geen kant op, met je boodschap Je spreekt,niemand hoort het Iedereen weet het, je hebt geen stem. Ooit was daar die oprechtheid Nu afgenomen door deze muren.…

ze zegt het met een kus zo fluisterstil dat niemand weet wie zij was of is dat spreekt zij later uit een foto moet nog gemaakt zij stuurt dat zelf in een gedicht dat raakt het landschap trekt de hemel onstuitbaar aan met windkracht twaalf het doet de luchten vluchten wolkensluiers van de maan…

Er is geen levend wezen op deez aard die weet hoe lang ie leeft er wordt geen enkel mens gespaard ‘t is maar dat je ‘t weet! Er is geen hond geen kat, geen paard die weet wanneer ie ‘t leven verlaat er is geen enkel figuur geïmplanteerd met een chip die je zegt: ‘ is gedaan. Slechts een varken opgejaagd zeg maar vermits ie niet ‘t leven…